ဆင္းရဲမြဲေတရၿခင္း အေၾကာင္းရင္း

    အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ အတူ ေကာသလတိုင္း တို႔၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူေသာ္ နာဠႏၵၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုနာဠႏၵၿမိဳ႕ ဝယ္ပါဝါရိကသူေဌး၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။

     ထိုအခါ နာဠႏၵၿမိဳ႕သည္ အစာေခါင္းပါး၏၊ အသက္ေမြးရန္ ခဲယဥ္း၏၊ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ အ႐ိုးရွိ၏၊ စာေရးတံလက္မွတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရ၏၊

    ထိုအခါ နိဂဏၭနာဋပုတၱသည္ မ်ားစြာေသာ နိဂဏၭပရိသတ္ႏွင့္အတူ နာဠႏၵၿမိဳ႕၌ ေန၏၊ ထိုအခါ နိဂဏၭ၏ တပည့္ အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ နိဂဏၭနာဋပုတၱထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာအသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးအား နိဂဏၭနာဋပုတၱသည္ ''ရြာသူႀကီး လာေလာ့၊ ရဟန္းေဂါတမကို ဝါဒတင္ေခ်ေလာ့၊ ဤသို႔ ဝါဒတင္ေသာ္

     အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ ဤသို႔ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို ဝါဒတင္ႏိုင္၏ဟု သင္၏ ေကာင္းေသာ ေက်ာ္ေစာသံသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားလတၱံ႕''ဟူေသာ စကားကို ေျပာဆို၏။

     အသွ်င္ ဤသို႔ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ ရဟန္းေဂါတမကို အကြၽႏု္ပ္သည္ အဘယ္သို႔ ဝါဒတင္ရပါအံ့နည္း။

     ရြာသူႀကီး လာေလာ့၊ သင္သည္ ရဟန္းေဂါတမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္

       ''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အမ်ဳိးသားတို႔အား အစဥ္သနားျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ၊ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေလာ၊ အစဥ္ငဲ့ၫွာျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေလာ ''ဟု ဤသို႔ ဆိုေလာ့၊

       ရြာသူႀကီး ရဟန္းေဂါတမသည္ ဤသို႔ အေမးခံရေသာ္''ရြာသူႀကီး မွန္၏၊ ငါဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အမ်ဳိးသားတို႔အား အစဥ္သနားျခင္းကို ခ်ီးမြမ္း၏၊ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္း၏၊ အစဥ္ငဲ့ၫွာျခင္းကို ခ်ီးမြမ္း၏ ''ဟူ၍ ေျဖခဲ့မူ

       ''အသွ်င္ဘုရားထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္ အတူ အစာေခါင္းပါးေသာ အသက္ေမြးရန္ ခဲယဥ္းေသာ ေဖြးေဖြးျဖဴသည့္ အ႐ိုးရွိေသာ စာေရးတံလက္မွတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရေသာ အရပ္သို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ပါသနည္း၊

       ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ ျပတ္ျခင္းငွါ က်င့္ပါသေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ က်င့္ပါသေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးေအာင္ က်င့္ပါသေလာ ''ဟု ထိုရဟန္းေဂါတမကို ဤသို႔ ဆိုေလေလာ့။

       ရြာသူႀကီး ရဟန္းေဂါတမသည္ အစြန္း ႏွစ္ဖက္ရွိေသာ ျပႆနာ အေမးခံရေသာ္ ေထြးအံျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္လတၱံ႕၊ မ်ဳိျခင္းငွါမစြမ္းႏိုင္လတၱံ႕။

      အသွ်င္ ေကာင္းပါၿပီဟု အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ နိဂဏၭနာဋပုတၱ၏ စကားကိုဝန္ခံ၍ ေနရာမွ ထကာ ရွိခိုးလ်က္ အ႐ိုအေသ ျပဳၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္တစ္ခု ေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနကာ

      ''အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္အမ်ဳိးသားတို႔ အား အစဥ္သနားျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေလာ၊ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကိုခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေလာ၊ အစဥ္ငဲ့ၫွာျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္ မဟုတ္ေလာ'' ဟူေသာ ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏။

       ''ရြာသူႀကီး မွန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အမ်ဳိးသားတို႔အား အစဥ္သနားျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏၊ အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏၊ အစဥ္ငဲ့ၫွာျခင္းကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူ၏ ''။

       အသွ်င္ဘုရား သို႔ျဖစ္လွ်င္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္အတူ အစာေခါင္းပါးေသာ အသက္ေမြးရန္ ခဲယဥ္းေသာ ေဖြးေဖြးျဖဴသည့္ အ႐ိုးရွိေသာ စာေရးတံလက္မွတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရေသာ အရပ္သို႔ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ပါသနည္း၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ ျပတ္ျခင္းငွါ က်င့္ပါသေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ က်င့္ပါသေလာ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးျခင္းငွါ က်င့္ပါသေလာဟု (ေလွ်ာက္၏)။

      ရြာသူႀကီး ဤကမၻာမွ (ေနာက္)ကိုးဆယ့္တစ္ကမၻာတို႔တိုင္ေအာင္ ငါ ေအာက္ေမ့သည္ရွိေသာ္ ခ်က္ၿပီးဆြမ္းကို ေလာင္း႐ံုမွ်ျဖင့္ပ်က္စီးဖူးေသာ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ငါ သိျမင္ေတာ္မမူ၊   

      စင္စစ္ေသာ္ကားႂကြယ္ဝကုန္ေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာရွိကုန္ေသာ မ်ားေသာ ေရႊေငြရွိကုန္ေသာ မ်ားေသာအသံုးအေဆာင္ရွိကုန္ေသာ မ်ားေသာ ဥစၥာစပါးရွိကုန္ေသာ အမ်ဳိးသားအားလံုးတို႔သည္

         ေပးလွဴျခင္းေၾကာင့္လည္း ႀကီးပြားကုန္၏၊

         မွန္ကန္မႈ သစၥာေၾကာင့္လည္း ႀကီးပြားကုန္၏၊

         အက်င့္သီလေၾကာင့္လည္း ႀကီးပြားကုန္၏။

        ရြာသူႀကီး အမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးျခင္းငွါ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ႕တို႔သည္ ရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။ အမ်ဳိးတို႔သည္ 

(၁)မင္းေၾကာင့္လည္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏၊

(၂)ခိုးသားဓါးျပေၾကာင့္လည္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ကုန္၏၊

(၃)မီးေၾကာင့္လည္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏၊

(၄)ေရေၾကာင့္လည္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ ကုန္၏၊

(၅) ျမႇဳပ္ထားေသာ ဥစၥာသည္လည္း တည္ရာမွ ေရြ႕၏၊

(၆)အားထုတ္မႈ မေကာင္းသျဖင့္လည္းလုပ္ငန္း တို႔ ပ်က္စီးကုန္၏၊

(၇)အမ်ဳိး၌လည္း ထိုစည္းစိမ္ဥစၥာတို႔ကို ၾကဲျဖန္႔မႈတ္လႊင့္ ဖ်က္စီးတတ္သူ'အမ်ဳိးမီးခဲ 'သည္လည္း ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ (၈)ရွစ္ခုေျမာက္အေၾကာင္းကား မျမဲျခင္းသာလွ်င္တည္း။

      ရြာသူႀကီးအမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးရန္ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့တို႔သည္ ဤရွစ္မ်ဳိးတို႔တည္း။

     ရြာသူႀကီး ဤရွစ္မ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ့မ်ား ရွိပါကုန္လ်က္

     ျမတ္စြာဘုရားသည္''အမ်ဳိးတို႔၏ ျပတ္ျခင္းငွါ က်င့္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ အက်ဳိးမဲ့ျခင္းငွါ က်င့္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အမ်ဳိးတို႔၏ ပ်က္စီးျခင္းငွါ က်င့္၏''ဟု ငါဘုရားအား ဆိုေသာ သူသည္     ထိုစကားကို မပယ္လွ်င္ ထိုစိတ္ကို မပယ္လွ်င္ ထိုအယူကို မစြန္႔လွ်င္ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ ဝန္ထုပ္ကို ပစ္ခ်လိုက္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ငရဲ၌ က်ရ၏။

      ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား''အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရွိပါေပစြ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆံုး (ရတနာသုံးပါးကို)ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါ''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

                                                                (ကုလသုတ္-ဂါမဏိသံယုတ္)