ကံအယူမစင္ၾကယ္က ေသခ်ာေပါက္အပါယ္က်ႏုိင္ …….

     ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုသည္ ကမၼ၀ါဒီ ၾကိယ၀ါဒီမ်ားၿဖစ္ၾက၏ ၊သုိ႔ေသာ္ အခ်ိဳ႔အခ်ိဳ႔ေသာသူတုိ႔သည္ကား ကံအယူ၀ါဒကုိ မွန္ကန္တည္႔မတ္စြာ မယူဆ လက္မခံႏုိင္ၾကေသးေခ် ၊

သာမန္လူပုဂၢိဳလ္မဆုိထားဘိ တရားေဟာပလႅင္ထက္၌ တက္ကာ တရားဓမၼမ်ားကုိေဟာၾကားေနေသာ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္တစ္ပါးသည္ပင္လွ်င္

     “ေဟ႔ တမတ္ဖုိး အကုသုိလ္လုပ္ရင္ တမတ္ဖုိး အကုသုိလ္အက်ိဳးခံရမယ္ကြ ၊(တစ္က်ပ္ဖုိး အကုိသုိလ္လုပ္ရင္ ..တက်ပ္ဖုိးက်ခံရမွာပါဘုရား)” စသည္ၿဖင္႔ ေဟာၾကားၿပသေနတာေတြ႔ခဲ႔ရ၍ မိမိႏွင္႔ နီးစပ္ရာ လက္လွမ္းမွီရာ တကာတကာမမ်ားကုိ ရွင္းၿပၿဖစ္ခဲ႔ေသးသည္။

ကံအရာသည္ က်ယ္၀န္းလွေပသည္ ယင္းအတုိင္းအတိက်ၿပန္လည္ခံရမည္႔သူရွိသလုိ လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ၾကံေဆာင္ႏုိင္ေသာနည္းလမ္းမ်ားလည္းရွိသည္သာၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿဖေဆးႏွင္႔ပါ တြဲဖက္ေဟာၾကားေပးပါမွ တရားနာပရိသတ္တုိ႔၏ ပညာမ်က္လုံးမွာ မိစၦာအယူမကပ္ၿငိႏုိင္မည္ၿဖစ္၏။ 

     

     ၿမတ္ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ပင္ ပါဠိေတာ္ၾကီးမ်ားမွာ သုတ္ေတာ္မ်ားစြာတုိ႔ၿဖင္႔ ကံအယူ၀ါဒစင္ၾကယ္ေစရန္ ေဟာၾကားၿပသေပးေတာ္မူခဲ႔၏ ။ ယခု သခၤဓမသုတ္ေတာ္၌လည္း နိဂဏၭဆရာၾကီးေဟာၿပေတာ္မူေသာ ငါးပါးသီလကုိခ်ိဳးေဖာက္သူတုိ႔သည္ မလြဲဧကံ ငရဲသုိ႔က်ေရာက္ရေပမည္ဟူေသာ အယူ၀ါဒမွာ အမွားၾကီးသာၿဖစ္ေၾကာင္း ။

    သုိ႔ေသာ္လည္း ယင္းအယူ၀ါဒကုိ လက္ခံယုံၾကည္သူတုိ႔မွာကား ယင္းဆရာၾကီးေဟာၾကားသကဲ႔သုိ႔ပင္ ဒုစရုိက္မွဳမ်ားၿပဳမိကာ လြတ္လမ္းမရွိၾကေတာ႔ပဲ ဧကံမုခ်ငရဲက်ေနရေၾကာင္း ။

    

     ယင္းသုိ႔ယင္းဆရာၾကီးေဟာၿပသည္႔အတုိ္င္း ဒုစရုိက္သမားမ်ား ငရဲသုိ႔က်ေရာက္ၾကရၿခင္းမွာ ဒုစရုိက္အမွဳကိုၿပဳမိလုိ႔မဟုတ္မူ၍ ယင္းတုိ႔စြဲယူလုိက္ေသာ မိစၦာဒိ႒ိ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္စြတ္စြဲႏွိက္စက္ေသာ အတၱာႏု၀ါဒေဘး ႏွင္႔ ႏွလုံးမသာယာမွုမ်ားေၾကာင္႔သာ ယင္းၿပဳလိုက္မိေသာ ဒုစရုိက္မွုမ်ားကုိ စင္ၾကယ္ေအာင္မလုပ္ႏုိင္ၾက လုပ္နည္းလြတ္နည္းကုိမသိၾက၍ က်ခံရသည္သာၿဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာဃန ရွင္းၿပေပးေတာ္မူခဲ႔ေပ၏။

    

    ဤေနရာမွာ မိမိတုိ႔ၿမန္မာႏုိင္ငံမွ ေဟာေၿပာၿပသေနေသာ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ႏွင္႔ ယင္းအယူ၀ါဒကုိ အဟုတ္အမွန္အေနအားၿဖင္႔ ယူဆလက္ခံသူဟူသမွ်တုိ႔သည္လည္း ယင္းနိဂ႑ဆရာၾကီး၏တပည္႔မ်ားကဲ႔သုိ႔ အပါယ္ငရဲမွလြတ္လမ္းမေတြ႕ၾကရေတာ႔ပဲ တစ္မတ္ဖုိးအကုသိုလ္ၿပဳမိသူ /တစ္က်ပ္ဖုိးၿပဳလုပ္က်ဳးလြန္မိခဲ႔သူတုိ႔သည္ မုခ်ဧကံ ငရဲသုိ႔က်ခံရဖြယ္သာရွိေတာ႔၏ ။

    အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆုိေသာ္ ဆရာအတင္မွားကာ ဘုရား၀ါဒကုိ ပုိင္ႏုိင္စြာမခ်ဥ္းကပ္ႏုိင္ၾကမူ၍ ကံကုိမစင္မၾကယ္စြဲယူသုံးသပ္ၿပီး မိစၦာအယူ၀ါဒကုိလက္ခံထားမိၾကေသာေၾကာင္႔တည္း ။ လူတခ်ိဳ႔ကုိလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးေသး၏ ..ဘုရားတပည္႔ေတာ္တုိ႔ကေတာ႔ဘုရား မုဆုိးတံငါမ်ိဳးနဲ႔အသက္ေမြးလာတာၾကာေတာ႔ ဘယ္လုိဖြတ္ဖြတ္လက္ခုစုတ္ကုိ မၿဖဴစင္ႏဳိင္ေတာ႔ပါဘူးဟုဆုိကာ ယင္းအကုသုိလ္ကုိေနာင္တၾကီးစြာရေပမယ္႔ မထူးဇာတ္ခင္းကာ ဆက္လက္မုိက္ေနၾကသူမ်ားကုိလည္း ေတြ႔ဖူး၏။ ယင္းအယူ၀ါဒအမွားေၾကာင္႔ပင္လွ်င္ ထုိသူတုိ႔သည္ အကုသိုလ္တြင္းထဲက်ကာ ၿပန္မတက္ႏုိင္ၾကေတာ႔ပဲ ဖြတ္သထက္ညစ္သြားၾကရွာသူမ်ားတည္း။ အမွန္မွာ ပဥၥာနႏၱိယကံ ကံၾကီးငါးပါးကုိမက်ဳးလြန္ခဲ႔ဖူးေသးပါက ေနာင္ဘ၀ဂတိေကာင္းဖုိ႔ ၿပန္လည္ၿပင္ဆင္ဖုိ႔ ရႏဳိင္သည္သာတည္း ။ ပိတုဃာတကကံၾကီးကုိက်ဳးလြန္ခဲ႔မိတဲ႔ အဇာတသတ္ပင္လွ်င္ ဘုရားတည္းဟူေသာ ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းကုိရသြားခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ မဟာအ၀ီစိငရဲၾကီးသုိ႔ က်မည္႔ေဘးၾကီးမွသီသီေလးလြတ္သြားကာ ေလာဟကုမၻီငရဲသုိ႔သာ က်ေရာက္ရကာ သက္သာမွဳရွိသြားခဲ႔သည္မဟုတ္ပါေလာ ၊သာမညဖလသုတ္ေတာ္ကာၾကားနာခဲ႔ရေသာေၾကာင္႔သာ အဇာတသက္မင္းဟာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာၿပန္လည္အိပ္စက္ခြင္႔ကုိရခဲ႔ၿပိး ရတနာသုံးပါးကုိပူေဇာ္သမွုၿပဳခဲ႔ေသာေကာင္းမွုေၾကာင္႔ ၀ိဇိတာ၀ီမည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါအၿဖစ္နဲ႔ပင္ က်ြတ္တမ္း၀င္ရပါလိမ္႔ဦးမည္တဲ႔ ။

      ဘုရားကုိပင္ သတ္ၿဖတ္ရန္ၾကံစီခဲ႔သည္႔ သံဃာသင္းခြဲသူေဒ၀ဒတ္ပင္လွ်င္ ေၿမမမ်ိဳမီ ဘုရားရွင္အား ေတာင္းပန္၀န္ခ် ကန္ေတာ႔ခဲ႔၍ အ၀ီ၀ိငရဲၾကီးမွလြတ္ေၿမာက္သည္႔အခါ ေနာင္ကာလတစ္ခုခုမွ ဘုရားငယ္ပေစၥကဗုဒၶါအၿဖစ္ၿဖင္႔ က်ြတ္တမ္း၀င္လိမ္႔မည္ၿဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားရဖူးေလသည္။

      ဒီေတာ႔ကား  မဟုတ္မမွန္ေသာ နိဂဏၭဆရာၾကီး၏အယူၿဖစ္သည္႔ တမတ္ဖုိးအကုသုိလ္လုပ္ရင္ တမတ္ဖုိးအကုသုိလ္ကုိအတိက် ၿပန္ခံရမကြ ဆုိတဲ႔ အယူ၀ါဒကုိမခံယူ မက်င္႔သုံးမိဖုိ႔လုိေပသည္ ။သုိ႔မဟုတ္ပါက တရားနာရင္းတန္းလန္းပင္ မိမိၿပဳလုိက္မိေသာ ဖားသတ္ငါးသတ္မွဳစတဲ႔ အကုသုိလ္မ်ားကုိ တဖန္ၿပန္လည္၍ ႏွလုံးသြင္းမိကာ စိတ္မသက္မသာၿဖစ္ကာ အပယ္ရိကၡာစုေနၾကေတြသာ ၿဖစ္ေနၾကရေပလိမ္႔မည္တည္း ။

     သုိ႔ၿဖစ္၍ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ကံအယူ၀ါဒဆုိသည္မွာ…ဆုိတာကုိ ေသခ်ာဃန သေဘာေပါက္နားလည္ႏုိင္ၾကေစရန္ ေအာက္ပါသုတ္ေတာ္ကုိ ဖတ္ၿဖစ္ေအာင္ဖတ္ရွုေလ႔လာၾကည္႔ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ရေပသည္။

  

                     XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

       အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နာဠႏၵၿမိဳ႕ ပါဝါရိကသူေဌး၏ သရက္ဥယ်ာဥ္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ နိဂဏၭ၏ တပည့္ျဖစ္ေသာ အသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနၿပီးေသာအသိဗႏၶက၏ သား ရြာသူႀကီးအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ရြာသူႀကီး နိဂဏၭနာဋပုတၱသည္ တပည့္တို႔အားအဘယ္သို႔ တရားေဟာသနည္း''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊

     အသွ်င္ဘုရား နိဂဏၭနာဋပုတၱသည္ တပည့္တို႔အား ဤသို႔ တရား ေဟာပါ၏ -''အသက္ကို သတ္သူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ မေပးသည္ကိုခိုးယူသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္သူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ မမွန္ ေျပာသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ မ်ားေသာ ထိုထိုကံက ေဆာင္သြား၏''ဟုနိဂဏၭနာဋပုတၱသည္ တပည့္တို႔အား ဤသို႔ တရားေဟာပါ၏။

    ရြာသူႀကီး နိဂဏၭနာဋပုတၱ၏ စကားအရ မ်ားေသာ ထိုထိုကံက ေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူဟူ၍ မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

                                       ……………………………………

      ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ ေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ အသက္ကို သတ္တတ္၏၊ သတ္ေသာ အခ်ိန္ မသတ္ေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္အသက္သတ္ေသာ အခ်ိန္ မသတ္ေသာ အခ်ိန္တို႔တြင္ အဘယ္အခ်ိန္က မ်ားသနည္း။

      အသွ်င္ဘုရားေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ အသက္ကို သတ္တတ္၏၊ သတ္ေသာ အခ်ိန္ မသတ္ေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္ အသက္သတ္ေသာ အခ်ိန္က နည္းပါ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား အသက္ မသတ္ေသာ အခ်ိန္က မ်ားပါ၏။

     ရြာသူႀကီး နိဂဏၭနာဋပုတၱ၏ စကားအရမ်ားေသာ ထိုထိုကံက ေဆာင္ သြားခဲ့ေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူဟူ၍ မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕။

                                  ………………………………………………

     ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ ေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ မေပးသည္ကို ခိုးယူတတ္၏၊ ခိုးယူေသာ အခ်ိန္ မခိုးယူေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆ လွ်င္မေပးသည္ကို ခိုးယူေသာ အခ်ိန္ မေပးသည္ကို မခိုးယူေသာ အခ်ိန္တို႔တြင္ အဘယ္အခ်ိန္က မ်ားသနည္း။

      အသွ်င္ဘုရား ေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ မေပးသည္ကို ခိုးယူတတ္၏၊ ခိုးယူေသာ အခ်ိန္ မခိုးယူေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္ မေပးသည္ကို ခိုးယူေသာအခ်ိန္က နည္းပါ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား မေပးသည္ကို မခိုးယူေသာ အခ်ိန္က မ်ားပါ၏။

      ရြာသူႀကီးနိဂဏၭနာဋပုတၱ၏ စကားအရ မ်ားေသာ ထိုထိုကံက ေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူဟူ၍ မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

                                 ……………………………………………….

      ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ ေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္တတ္၏၊ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေသာ အခ်ိန္ မွားယြင္းစြာ့မက်င့္ေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေသာ အခ်ိန္ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ မက်င့္ေသာ အခ်ိန္တို႔တြင္ အဘယ္အခ်ိန္က မ်ားသနည္း။

     အသွ်င္ဘုရားေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္တတ္၏၊ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေသာ အခ်ိန္ မွားယြင္းစြာ မက်င့္ေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေသာ အခ်ိန္က နည္း ပါ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ မက်င့္ေသာအခ်ိန္က မ်ားပါ၏။

      ရြာသူႀကီး နိဂဏၭ နာဋပုတၱ၏ စကားအရ မ်ားေသာ ထိုထိုကံက ေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူဟူ၍ မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

                                   ………………………………………………

      ရြာသူႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။ ေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ မမွန္ေျပာတတ္၏၊ မမွန္ေျပာေသာ အခ်ိန္ မမွန္ မေျပာေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆ လွ်င္မမွန္ေျပာေသာ အခ်ိန္ မမွန္ မေျပာေသာ အခ်ိန္တို႔တြင္ အဘယ္အခ်ိန္က မ်ားသနည္း။

      အသွ်င္ ဘုရားေယာက်္ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ညဥ့္၌ ျဖစ္ေစ၊ ေန႔၌ ျဖစ္ေစ မမွန္ေျပာတတ္၏၊ မမွန္ေျပာေသာ အခ်ိန္မမွန္ မေျပာေသာ အခ်ိန္ကို ေထာက္ဆလွ်င္ မမွန္ေျပာေသာ အခ်ိန္က နည္းပါ၏၊ စင္စစ္ေသာ္ ကားမမွန္ မေျပာေသာ အခ်ိန္ကသာ မ်ားပါ၏။

     ရြာသူႀကီး နိဂဏၭနာဋပုတၱ၏ စကားအရ မ်ားေသာထိုထိုကံက ေဆာင္သြားခဲ့ေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူဟူ၍ မျဖစ္ေတာ့လတၱံ႕ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

                                       ……………………………………………….

       ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ ''အသက္ သတ္သူဟူသမွ်တို႔သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ မေပးသည္ကိုခိုးယူသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ ကာမတို႔၌ ေဖာက္ျပန္စြာ က်င့္သူဟူသမွ်သည္အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏။ မမွန္ေျပာသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏''ဟု အခ်ဳိ႕ေသာ ဆရာသည္ဆိုေလ့ရွိ၏၊ ယူေလ့ရွိ၏၊

      ရြာသူႀကီး ထိုဆရာကို ၾကည္ညိဳေသာ တပည့္အား ဤသို႔ အၾကံသည္ ျဖစ္၏-''အသက္ သတ္သူဟူသမွ်တို႔သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏ဟု ငါ၏ ဆရာသည္ ဆိုေလ့ ယူေလ့ရွိ၏၊ အသက္ကို ငါ သတ္မိ၏၊ ငါသည္လည္း အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူ ျဖစ္၏ ''ဟု အယူမွားကို ရ၏။

     ရြာသူႀကီး ထိုစကားကို မပယ္လွ်င္ ထိုစိတ္ကို မပယ္လွ်င္ ထိုအယူကို မစြန္႔လွ်င္ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာဝန္ထုပ္ကို ပစ္ခ်အပ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ငရဲ၌ က်ရ၏။

     'အၾကင္သူသည္ မေပးသည္ကို ခိုးယူသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏ 'ဟု ငါ၏ ဆရာသည္ဆိုေလ့ရွိ၏၊ ယူေလ့ရွိ၏၊ မေပးသည္ကို ငါ ခိုးယူမိ၏၊ ငါသည္လည္း အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူ ျဖစ္၏ဟုအယူမွားကို ရ၏။ ရြာသူႀကီး ထိုစကားကို မပယ္လွ်င္ ထိုစိတ္ကို မပယ္လွ်င္ ထိုအယူကို မစြန္႔လွ်င္ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ ဝန္ထုပ္ကို ပစ္ခ်အပ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ငရဲ၌ က်ရ၏။

     'အၾကင္သူသည္ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္သူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏ 'ဟု ငါ၏ဆရာသည္ ဆိုေလ့ရွိ၏၊ ယူေလ့ရွိ၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္မႈကို ငါ က်င့္မိ၏၊ ငါသည္လည္းအပါယ္က်သူ ငရဲက်သူ ျဖစ္၏ဟု အယူမွားကို ရ၏။ ရြာသူႀကီး ထိုစကားကို မပယ္လွ်င္ ထိုစိတ္ကိုမပယ္လွ်င္ ထိုအယူကို မစြန္႔လွ်င္ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ ဝန္ထုပ္ကို ပစ္ခ်အပ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ငရဲ၌ က်ရ၏။

     'အၾကင္သူသည္ မမွန္ေျပာသူဟူသမွ်သည္ အပါယ္က်၏၊ ငရဲက်၏'ဟု ငါ၏ ဆရာသည္ ဆိုေလ့ရွိ၏၊ ယူေလ့ရွိ၏၊ မမွန္သည္ကို ငါ ေျပာမိ၏၊ ငါသည္လည္း အပါယ္က်သူ ငရဲက်သူ ျဖစ္၏ဟု အယူမွားကိုရ၏။

      ရြာသူႀကီး ထိုစကားကို မပယ္လွ်င္ ထိုစိတ္ကို မပယ္လွ်င္ ထိုအယူကို မစြန္႔လွ်င္ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာဝန္ထုပ္ကို ပစ္ခ်အပ္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ငရဲ၌ က်ရ၏။

                               XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

      ရြာသူႀကီး ဤေလာက၌ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို)ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ အသိဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' အက်င့္ 'စရဏ' ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ေလာကကို သိေတာ္မူေသာ ဆံုးမထိုက္သူကို ဆံုးမတတ္သည့့္အတုမဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ ေတာ္မူေသာ နတ္လူတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ သစၥာေလးပါးတရားတို႔ကိုသိေစေတာ္မူေသာ ဘုန္း တန္ခိုးႀကီးေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူ၏၊

      ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖင့္ အသက္သတ္ျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူးကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့ဟု''လည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ မေပးသည္ကိုခိုးယူျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူး ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းမွေရွာင္ၾကေလာ့''ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူးကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့''ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ မမွန္ေျပာျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူး ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾက ေလာ့ ''ဟုလည္းေဟာေတာ္မူ၏၊

         ရြာသူႀကီး ထိုဆရာ၌ အလြန္ၾကည္ညိဳေသာ တပည့္သည္ ဤသို႔ ဆင္ ျခင္၏-

''ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အသက္သတ္ျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူး ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ 'အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့'ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ သူ႕အသက္ကို ဤ၍ ဤမွ် ငါသတ္မိ၏၊ သူ႕အသက္ကို ဤ၍ ဤမွ် ငါသတ္မိျခင္းသည္ မေကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ထိုအေၾကာင္း ေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာ ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ထိုမေကာင္းမႈကို ငါ မျပဳဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ ''ဟု ထိုသူသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၍ ထိုအသက္သတ္ျခင္းကို စြန္႔၏၊ ေနာင္အခါ၌လည္းအသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈကို ပယ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈမွလြန္ေျမာက္၏။

      ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူးကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ 'မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့'ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ မေပးသည္ကို ဤ၍ ဤမွ် ငါခိုးယူမိျခင္းသည္ မေကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာျဖစ္ခဲ့ပါ လွ်င္ ထိုမေကာင္းမႈကို ငါမျပဳဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ''ဟု ထိုသူသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၍ ထိုမေပးသည္ကို ယူျခင္းကိုလည္း စြန္႔၏၊ ေနာင္အခါ၌လည္း ထိုမေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈကို ပယ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈမွ လြန္ေျမာက္၏။

      ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူး ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ 'ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့ 'ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ ကာမတို႔၌ ဤ၍ ဤမွ် မွားယြင္းစြာ က်င့္မႈကို ငါ က်င့္မိ၏၊ ကာမတို႔၌ ဤ၍ ဤမွ် မွားယြင္းစြာ က်င့္မႈသည္ မေကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာ ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ထိုမေကာင္းမႈကို ငါ မျပဳဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ''ဟု ထိုသူသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၍ ထိုကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္မႈကိုလည္း စြန္႔၏၊ ေနာင္အခါ၌လည္း ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္မႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသို႔ ထို မေကာင္းမႈကို ပယ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈမွ လြန္ေျမာက္၏။

      ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ မမွန္ေျပာျခင္းကို ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ အထူး ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ 'မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကေလာ့ 'ဟုလည္း ေဟာေတာ္မူ၏၊ မမွန္သည္ကို ဤ၍ ဤမွ် ငါေျပာမိ၏၊ ဤမမွန္သည္ကို ဤ၍ ဤမွ် ငါေျပာမိျခင္းသည္ မေကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ႏွလံုးမသာ ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ထိုမေကာင္းမႈကို မျပဳဟူ၍ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ ''ဟုထိုသူသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၍ ထိုမမွန္ေျပာျခင္းကိုလည္း စြန္႔၏၊ ေနာင္အခါ၌လည္း မမွန္ေျပာျခင္းမွေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈကို ပယ္၏၊ ဤသို႔ ထိုမေကာင္းမႈမွ လြန္ေျမာက္၏။

           ထိုသူသည္ အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းကို ပယ္၍ မေပးသည္ကို ခိုးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းကို ပယ္၍ ကာမတို႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ မမွန္ေျပာျခင္းကို ပယ္၍ မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ့္၏၊ ကုန္းစကားေျပာျခင္းကို ပယ္၍ ကုန္းစကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားေျပာျခင္းကို ပယ္၍ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားေျပာျခင္းကိုပယ္၍ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏၊ (သူ႕စည္းစိမ္ကို) ေရွး႐ႈၾကံမႈကို ပယ္၍ (သူ႕စည္းစိမ္ကို) ေရွး႐ႈ မၾကံဘဲလ်က္ ေန၏၊ သူတစ္ပါး ပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္ကို ပယ္၍ သူတစ္ပါးပ်က္စီးေစလိုေသာ စိတ္ မရွိဘဲလ်က္ ေန၏၊ အယူမွားကို ပယ္၍ ေကာင္းေသာ အယူရွိလ်က္ ေန၏။

          ရြာသူႀကီး ထိုအရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔ (သူ႕စည္းစိမ္ကို) ေရွး႐ႈၾကံမႈ (သူတစ္ပါးကို) ပ်က္စီးေစ လိုမႈကင္းသည္ျဖစ္၍ မေတြမေဝဘဲ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ရွိလ်က္ ခ်မ္းသာေစလိုျခင္း 'ေမတၱာ'ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ဤနည္းျဖင့္အထက္ ေအာက္ ဖီလာ အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးကို မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုး ပါဝင္ေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ရန္မရွိေသာ ၿငိဳျငင္ျခင္း မရွိေသာ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။

         ရြာသူႀကီး ဥပမာေသာ္ကား အားရွိေသာ ခ႐ုသင္းမႈတ္သမားသည္ မပင္ပန္းဘဲသာလွ်င္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို သိေစႏိုင္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ခ်မ္းသာေစလိုျခင္း 'ေမတၱာ' ဟူေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္ကို ဤသို႔ ပြားမ်ားအပ္သည္ရွိေသာ္ ဤသို႔ အႀကိမ္မ်ားစြာ ျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ ႏွိဳင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကာမာဝစရကံသည္ မဟဂၢဳတ္ကံ၌ မႂကြင္းက်န္၊ ထိုမဟဂၢဳတ္ကံ၌ မတည္ႏိုင္။

        ရြာသူႀကီး ထိုအရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔ (သူ႕စည္းစိမ္ကို) ေရွး႐ႈၾကံမႈ (သူတစ္ပါးကို) ပ်က္စီးေစလိုမႈ ကင္းသည္ျဖစ္၍ မေတြမေဝဘဲ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ 'သမၸဇဥ္' ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိ' ရွိလ်က္

သနားျခင္း 'က႐ုဏာ' ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္။ပ။

ဝမ္းေျမာက္ျခင္း 'မုဒိတာ'ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္။ပ။

လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း 'ဥေပကၡာ'ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ တစ္ခုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။ ထို႔အတူ ႏွစ္ခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။ သံုးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို။ ေလးခုေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာကို ဤနည္းျဖင့္ အထက္ ေအာက္ဖီလာ အလံုးစံုေသာ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ ရွိေသာ သတၱဝါအားလံုးကို မိမိႏွင့္ အတူျပဳ၍ သတၱဝါအားလံုးပါဝင္ ေသာ သတၱေလာကကို ျပန္႔ေျပာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အတိုင္းအရွည္ မရွိေသာ ရန္ မရွိေသာၿငိဳျငင္ျခင္း မရွိေသာ ဥေပကၡာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစ၍ ေန၏။ ရြာသူႀကီး ဥပမာေသာ္ကားအားရွိေသာ ခ႐ုသင္းမႈတ္သမားသည္ မပင္ပန္းဘဲသာလွ်င္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို သိေစႏိုင္သကဲ့သို႔ ဤအတူ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈျခင္း 'ဥေပကၡာ' ဟူေသာ လြတ္ေျမာက္ေသာ စိတ္ကို ဤသို႔ ပြားမ်ားအပ္သည္ရွိေသာ္ ဤသို႔ အႀကိမ္ မ်ားစြာ ျပဳအပ္သည္ရွိေသာ္ ႏွိဳင္းယွဥ္ျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ကာမာဝစရကံသည္ထိုမဟဂၢဳတ္ကံ၌ မႂကြင္း က်န္၊ ထိုမဟဂၢဳတ္ကံ၌ မတည္ႏိုင္။

        ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူေသာ္ အသိဗႏၶက၏သား ရြာသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား (တရားေတာ္သည္) အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါေပစြ ။ပ။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္ကိုယေန႔မွ စ၍ အသက္ထက္ဆံုးကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဥပါသကာဟု မွတ္ေတာ္မူပါ ''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

                                               (သခၤဓမသုတ္-ဂါမဏိသံယုတ္)