(၆) ခရီးပလိေဗာဓ
ခရီးသြားျခင္းကို ခရီး-ဟု (ဆိုအပ္ေပသည္)။ အၾကင္ရဟန္းအား တစံုတခုေသာ အရပ္၌ ရွင္ျပဳေပးရမည့္ ရွင္ေလာင္းေသာ္လည္း ရွိျငားအံ့၊ ရသင့္ ရထိုက္ေသာ တစံုတခုေသာ ပစၥည္းေသာ္လည္း ရွိျငားအံ့၊ အကယ္၍ (ထို ရွင္ေလာင္း) ထိုပစၥည္းကို မရလွ်င္ သည္းမခံႏိုင္ပါမူ ေတာသို႔ဝင္၍ ရဟန္းတရားကို အားထုတ္ ေနေသာ္လည္း ခရီးသြား လိုေသာ စိတ္ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲ၏၊
ထုိခရီးသြားလုိေသာ ဆႏၵမ်ိဳးကုိ လြန္စြာပင္ ပယ္ႏုိင္ဖုိ႔ခက္ခဲေၾကာင္းကုိလည္း ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ပင္ ဒုပၸဋိ၀ိေနာဒယသုတ္မွာ ေအာက္ပါအတုိ္င္း
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေပသည္။
ရဟန္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဤတရားငါးမ်ဳိးတို႔ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲကုန္၏။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
(၁)ျဖစ္ေပၚလာသည့္ စဲြလမ္းမႈ 'ရာဂ'ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွ၏။
(၂)ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အမ်က္ထြက္မႈ 'ေဒါသ'ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွ၏။
(၃)ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေတြေဝမႈ 'ေမာဟ'ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွ၏။
(၄)ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဉာဏ္၌ ထင္ျမင္မႈကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွ၏။
(၅)ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ခရီးသြားလိုစိတ္ကို ေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲလွ၏။
ထုိသုိ႔ေဟာၾကားထားေတာ္မူခဲ႔ျပီးၿဖစ္၍ မိမိခရီးသြားလုိစိတ္ကုိ
ထုိခရီးျပီးဆုံးေအာင္ ထသြားလုိက္ျခင္းအားၿဖင္႔
ထုိခရီးသြားလုိေသာ အလုိဆႏၵကုိ ျငိမ္းေအးေစျပီးမွသာ
မိမိအားထုတ္သည္႔ ရဟန္းတရား၌ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ျခင္း- အားထုတ္ျခင္းကို ျပဳသင့္ေၾကာင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္၌ ဖြင္႔ဆုိထားေပသည္။
ဒီခရီးသြားလုိမွဳ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္ခဲျခင္းအေၾကာင္းကုိ ေရးသားေနရင္းပင္ က်ြႏု္ပ္ငယ္စဥ္က စာေမးပြဲနီးကာမွ ခရီးသြားခ်င္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးအေၾကာင္း သတိရမိ၏။
ထုိသူငယ္ခ်င္း၏ ဘြဲ႔အမည္မွာ ေတဇ၀ႏၱျဖစ္ၿပီး မိမိတုိ႔ႏွင္႔လည္း အတန္းတူ အခန္းတူ သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးပင္တည္း။
တစ္ညက်ိန္းစက္ရင္းအိပ္မက္တစ္ခုမက္ရာ အိပ္မက္ထဲ၌ သူ၏မယ္ေတာ္မွာ လြန္စြာမက်န္းမမာျဖစ္ေနေၾကာင္း ျမင္မက္ပါသတဲ႔ ။
ဒီအိပ္မက္အေၾကာင္းကုိ မိမိတုိ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုအား ဖြင္႔ေျပာျပရာ မိမိတုိ႔ကလည္း ထုိထုိဤဤ အိပ္မက္ႏွင္႔ပတ္သက္သမွ်ၾကားဖူးနား၀မ်ားကုိ အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး၀ုိင္း၍ ေျပာၾကေလေတာ႔၏။ စုိးရိမ္ေနသူအား ၀ုိင္း၍ေခ်ာက္တြန္းၾကဘိ၏သို႔တည္း။
“မင္းအိပ္မက္က ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မက္တာလဲကြ”ဟု ေမးရာ
မနက္ အိပ္ယာမထခင္ေလးဟု ဆုိ၏။
ဟာ..ေဟ႔ေကာင္ ဒါဆုိသတိထားကြ လင္းအားၾကီးမက္တဲ႔အိပ္မက္က မွန္တာမ်ားသတဲ႔၊ ဘုရားမယ္ေတာ္ေတာင္ ဘုရားအေလာင္းကုိယ္၀န္ကုိေဆာင္ေတာ႔ ဆင္ျဖဴေတာ္ ၀င္လာတယ္မက္တယ္ေလ။ ဘုရားရွင္ေတာင္ သူကုိယ္တုိင္ျပန္ေဟာျပခဲ႔တာ ဘုရားၿဖစ္မယ္႔အေၾကာင္း အိပ္မက္ၾကီးငါးပါးကုိၿမင္မက္ရသတဲ႔။
မင္းႏွယ္ မိဘနဲ႔သားသမီးဆုိတာ တယ္လီပသီနည္းအရ ေသြးသားခ်င္းက
ဆက္ႏႊယ္ေနတာ မင္းမက်န္းမာတာ ၊လမ္းမွာလိုက္တာကအစ မိခင္ရဲ႔မသိစိတ္က နားလည္ေလ႔ရွိသတဲ႔ ။
တခါတေလ မိခင္က မိမိကုိတမ္းတသတိရတဲ႔အခါ သားသမီးေတြမွာ အိပ္မင္ျမင္တတ္တယ္ဆုိပဲ …စသည္ျဖင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်းက ၀ုိင္း၍ မီးတုိက္လုိက္ၾကရာ သူငယ္ခ်င္းမ်က္မွာမွာ သူ႔မယ္ေတာ္အတြက္ အစုိးရိမ္လြန္ကာ
မယ္ေတာ္ၾကီး ေနမေကာင္း၍ ရြာျပန္ခြင္႔ျပဳဖုိ႔ အေၾကာင္း ဆရာေတာ္သြားေလွ်ာက္ေလေတာ႔၏။
ဆရာေတာ္ဘုရားကလည္း စည္းကမ္းအလြန္ၾကပ္မတ္သူပီပီ စာေမးပြဲနီးခ်ိန္၌ မည္သည္႔အေၾကာင္းႏွင္႔မွ် ရြာျပန္ခြင္႔မေပးသလုိ၊ မိခင္ ေဆြမ်ိဳး
ရြာကတကာတကာမစသည္႔ မည္သည္႔ဧည္႔သည္ကုိမွ်
ေက်ာင္းလာေရာက္ေတြ႔ဆုံျခင္းကုိလည္း ႏွစ္သက္ေတာ္မမူေပ။
စာေမးပြဲျပီးလွ်င္ေတာင္မွ သာမေဏငယ္ေလးမ်ားကုိ သုံးႏွစ္ျပည္႔မွသာ ရြာအလည္အပတ္ျပန္ခြင္႔ၿပဳေလ႔ရွိ၏။ အေၾကာင္းမွ ကုိရင္ငယ္မ်ားသည္ ရြာျပန္ေရာက္သည္ႏွင္႔ လူ၀တ္လဲလဲသြားၾကျပီး စာသင္တုိက္သုိ႔
တဖန္ျပန္မေရာက္လာရွိတတ္ရာမွ ထုိသုိ႔မျဖစ္ေစလုိေသာေၾကာင္႔ စာေမးပြဲျပီးခ်ိန္လည္း ေက်ာင္းမွာသာေပ်ာ္ေအာင္ေဆာ႔ကစားခြင္႔ေပးထား၏။ ရြာေတာ႔ၿပန္ခြင္႔မေပးေပ။
ယခု ကုိရင္ေတဇ၀ႏၱမွာ စာေမးပြဲတြင္းၾကီး ရြာၿပန္လုိေၾကာင္းေလွ်ာက္ေနသျဖင္႔ အေၾကာင္းကုိေမးရာ အိပ္မက္မေကာင္းလုိ႔ျပန္ခ်င္ေၾကာင္းသိရသျဖင္႔ အိပ္မက္ကုိေျပာင္းျပန္ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူရေၾကာင္း မယ္ေတာ္ၾကီးတုိး၍သာ က်န္းမာေရးေကာင္းဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွစ္သိမ္႔ေပးကာ ရြာျပန္ခြင္႔မၿပဳပဲ စာေမးပြဲအတြက္သာ စာမဲက်က္မွတ္ေစ၏။
သုိ႔ေသာ္ ကုိရင္ေတဇ၀ႏၱသည္ မယ္ေတာ္ၾကီးတကယ္
ေနေကာင္းမေကာင္းသိရေအာင္ဟုဆုိကာ သူ႔ရြာသုိ႔ စာတစ္ေစာင္ေရးျပီး ပုိ႔လုိက္ပါသတဲ႔ ထုိစာမွာက
“အေမ.. ကုိရင္အသည္းအသန္ၿဖစ္ေနလုိ႔ ၿမိဳ႔အၿမန္လုိက္လာပါ ”ဟူသတည္း ၊
ထုိစာရလွ်င္ရျခင္း မိဘႏွစ္ပါးေရာ အျခားရင္းႏွီးက်ြမ္းး၀င္သူ ေဆြမ်ိဳးတကာတကာမအခ်ိဳ႔ပါ ရပ္မရြာမွာ ေဆးဖုိးေငြစုေဆာင္းၿပီး အၿမန္လုိက္လာၾကရာ ဆရာေတာ္ဆီေရာက္လာၾကမွ အားလုံးအျဖစ္မွန္သိၾကရျပီး ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ၿဖစ္ခဲ႔ၾကရေလေတာ႔၏။
ထုိသုိ႔ကုိရင္ေတဇ၀ႏၱလုပ္လုိက္ျခင္းအတြက္ကား အက်ြႏု္ပ္တုိ႔ ဟင္းေကာင္းေကာင္းစားလုိက္ရေလသတည္း ၊အေၾကာင္းမွာကာ သူ႔အတြက္ေဆးဖုိးစုေဆာင္းလာၾကေသာ ေငြျဇင္႔ပင္ သူ႔မယ္ေတာ္ၾကီးတုိ႔ေဆြမ်ိဳးတစ္သုိက္ ဆြမ္းတစ္ရက္ကပ္ကာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာစြာ ၿပန္သြားၾကေသာေၾကာင္႔တည္း။
ထုိေန႔ညဘုရား၀တ္တက္ၾသ၀ါဒ၌ ဆရာေတာ္ဘုရားသည္ အိပ္မက္ႏွင္႔စပ္ သိမွတ္ဖြယ္ရာ ၾသ၀ါဒကထာကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ ၾသ၀ါဒေပးသနားေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။
မွတ္မိသေလာက္ တင္ၿပရလွ်င္ အိပ္မက္မက္ၿခင္းသည္
(၁) မိမိခႏၶာကုိ ေဂဟစံနစ္ပ်က္စီး၍ ေသြးေလ၊သည္းေခ် သလိပ္မညီညႊတ္ခဲ႕ရင္ ။က်န္းမာေရးမေကာင္းခဲ႔လွ်င္လည္း စိတ္ေခ်ာက္ျခားဖြယ္ရာ အိပ္မက္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ၿမင္မက္တတ္ေၾကာင္း
(၄) အက်ိဳးလုိေသာ /မလုိေသာ နတ္တို႔ဖန္းဆင္းျပသျဖင႔္လည္း ျမင္မက္တတ္ေၾကာင္း။
(၅) မိမိ၏စြဲလမ္းစိတ္ေၾကာင္႔လည္း ျမင္မက္တတ္ေၾကာင္း။
(၆) ေရွ႕ေျပးပုဗၺနိမိတ္အေနနဲ႔လည္း ၿမင္မက္တတ္ေၾကာင္း။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားမယ္ေတာ္၊ဘုရားအေလာင္းေတာ္၊ေကာသလမင္းၾကီးတုိ႔ရဲ႔ အိပ္မက္မ်ားသည္ ပုဗၺနိမိတ္အေနနဲ႔ွမွန္ကန္တုိင္း မိမိအိပ္မက္လည္း မွန္ရမည္ဟု တထစ္ခ် မယုံၾကည္အပ္ေၾကာင္း ။
ယၡဳပင္ ကုိရင္ေတဇ၀ႏၱမက္ေသာ မယ္ေတာ္ၾကီးက်န္းမာေရးမေကာင္းဟုၿမင္မက္ျခင္းသည္ မိမိ၏ သတိရစိတ္အစြဲလမ္းေၾကာင္႔သာ ျမင္မက္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ျပီး သူ၏မယ္ေတာ္ပင္ ေက်ာင္းေရာက္လာကာ ဆြမ္းကပ္သြားခဲ႔ေၾကာင္း၊
တခ်ိဳ႔လူမ်ားမွာ မိမိအိပ္မက္တစ္ခါတုိက္ဆုိင္မွန္ကန္ဖူးသည္ႏွင္႔
ေနာင္လာလတံ႔ေသာ အိပ္မက္ဟူသမွ်မွန္လိမ္႔မည္ဟု နားလည္မွူလြဲကာ စိတ္ေသာက ဒုကၡေရာက္ၾကရေၾကာင္း ။
တစ္ခါက မင္းအကုိးကြယ္ခံ ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါးသည္ နံေတာ္မုခ္ဦးေလးခု၌ ေရႊအုိးၾကီးေလးလုံးရွိေၾကာင္း အိပ္မက္ျမင္မက္၍ မင္းၾကီးအားေျပာျပ၍ ရွာေဖြတူးေဖာ္ၾကည္႔ၾကရာ
တကယ္ပင္မွန္ကန္ေန၍ အိပ္မက္မွန္သည္ဟု အလြန္ေက်ာ္ၾကားေၾကာင္း ။ မ်ားမၾကာမီ အိပ္မက္တစ္ခုမက္ျပန္ရာ မင္းၾတားၾကီးခုနစ္ရက္အတြင္း နတ္ရြာစံလိမ္႔မည္ ဟူသတည္း။ မင္းဆုိသည္မွာ ေသမည္ နတ္ရြာစံသည္ကုိ အမဂၤလာသတင္းျဖစ္၍ ေလွ်ာက္တင္ေစဆုိမွ ေလွ်ာက္တင္ၾကရေပရာ။
ထုိအိပ္မက္သတင္းကုိ ရုတ္တရက္ၾကားလုိက္ရ၍ အလြန္စိတ္ထိခုိက္ ေဒါသလည္းထြက္သြားေၾကာင္း ။နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမွ သူပုန္သူကန္မ်ားလည္း ခုနစ္ရက္အတြင္း မင္းၾကီးနတ္ရြာစံလိိမ္႔မည္သတင္းၾကားရသည္ႏွင္႔ ထၾကြလာရာ မင္းၾကီးႏွင္႔ စစ္ေသနာပတိမ်ား အလြန္ပင္ သတိၾကီးစြာ ၿပန္လည္ႏွိမ္နင္း ထိန္းသိမ္းလုိက္ရေၾကာင္း ။
သုိ႔ေသာ္ ခုနစ္ရက္ေက်ာ္လြန္သည္႔တုိ္င္ မင္းၾကီးလည္း က်န္းက်န္းမာမာျဖစ္ေန၍ ထုိဆရာေတာ္အား မုသားေျပာသည္ဆုိကာ လွ်ာၿဖတ္ပစ္လုိက္ဖုိ႔ ရက္စက္စြာ အမိန္႔ခ်ပစ္လုိက္ေၾကာင္း ။
ဤကဲ႔သုိ႔ေသာ အိမ္မက္မ်ိဳးသည္ အက်ိဳးမလုိလားေသာ နတ္မိစၦာမ်ားကေပးေသာ အိပ္မက္ျဖစ္၍ ယုံၾကည္သူအား အက်ိုးမဲ႔သာျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း။
အေကာင္းဆုံးမွာ အိပ္ႏုိး ခ်မ္းသာ ယုတ္မာ မမက္ ၊ ႏွစ္သက္နတ္လူ..... ဆုိသည္႔အတုိင္း အိပ္မက္ဆုိးမ်ားကင္းေ၀းေစၿပီး လူနတ္အမ်ား ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳေစႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ မအိပ္ခင္ေမတၱာပုိ႔အိပ္ၾကဖုိ႔ လုိေၾကာင္း ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ႔ရာ အလြန္အမွတ္ရဖြယ္ အျဖစ္ပ်က္တစ္ခု
ျဖစ္သြားေလေတာ႔၏။
ထုိကုိရင္ေလးေတဇ၀ႏၱဆႏၵၿဖစ္ေပၚခဲ႔ေသာ အိပ္မက္အေပၚသံသယပြားမိကာ မိမိခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ ဆရာမိဘ ေဆြးမ်ိဳးညာတကာမ်ား ေနေကာင္း က်န္းမာရွိမရွိသြားၾကည္႔႐ွုလုိေသာ ခ်ဥ္ၿခင္းၿဖင္႔ ခရီးသြားလုိျခင္းမ်ိဳးကုိကား သြားကုိသြားလုိက္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္မွုရေအာင္ ေျဖေဖ်ာက္သင္႔က
ေျဖေဖ်ာက္ရမည္ျဖစ္၏။ သုိ႔မဟုတ္ပါက မိမိတုိ႔ ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာပြားမ်ားမွဳကုိပင္ ထုိပူပင္ေသာကမ်ိဳးက စိတ္ကုိ အေႏွာက္အယွက္ေပးကာ သမာဓိေဆာက္တည္မရၿဖစ္ေနတတ္ေသာေၾကာင္႔တည္း။
……………………………………………..
( ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါဦးမည္)
လကၤာအရွင္(မုံရြာ)
No comments:
Post a Comment