*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၂၁)***

                                       *နိပေကာ စ-ရင့္က်က္ေသာ ပညာနဲ႔လည္း ျပည္႔စုံရမယ္*

        " နိပေကာ" ဆုိတာ ဘာပါလိမ္႔လုိ႔ အ႒ထကာအဖြင္႔လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ က်င္႔၀တ္သီလေတြကုိ ဘယ္သုိ႔ဘယ္ပုံျဖည္႔က်င္႔ရမယ္ ၊ေစာင္႔ထိန္းရမယ္။ သကၤန္းသပိတ္ပရိကၡရာကုိ အပ္စပ္တဲ႔နည္းနဲ႔ မည္သုိ႔မည္ပုံ ရွာမွီးခံယူသုံးစြဲရမယ္၊ ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ဖုိ႔ရန္ ေလွ်ာ္ကန္တဲ႔ေနရာဟုတ္မဟုတ္၊ ဥတုသပၸါယမွ်မွ်၊ပုဂၢလသပၸါယ္ျဖစ္မျဖစ္ကုိ စီစစ္ေ၀ဖန္ႏုိင္တဲ႔ပညာရွိရမယ္လုိ႔ ဖြင္႔ဆုိထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

       ဒီေလာက္ဆုိရင္ကုိ ေျပာမွသိထိမွနာတတ္တဲ႔ ငထုံငထုိင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ရဘူးဆုိတာကုိ နားလည္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကုိေရးေနရင္းနဲ႕  ဇာတ္အ႒ကထာလာ ဒုကနိပါတ္မွ ေသာမဒတၱဇာတ္ကုိ သတိရမိလုိက္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကုိေဟာရတာကေတာ႔ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၂၀)***

      *သႏၲိႁႏၵိေယာ စ-တည္ျငိမ္ညိမ္သက္ေသာ စကၡဳစသား ေျခာက္ပါးေသာ ဣေျႏၵတုိ႔လည္းရွိရမယ္*

       စကၡဳစသားဆုိတာက မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကုိယ္၊စိတ္ ေျခာက္ဒြါရကုိဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ တည္ၾကည္ျငိမ္သက္ရမယ္ဆုိေတာ႔ ဘယ္လုိလုပ္ရမွာပါလိမ္႔၊ ဣ႒ အနိ႒ေကာင္းေကာင္းဆုိးဆုိး အာရုံမ်ိဳးေတြနဲ႔ၾကဳံေတြ႔လာရင္ တုန္လွဳပ္မွဳမရွိေအာင္ ေလာဘေဒါသေတြေၾကာင္႔ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခါမသြားေအာင္ သတိတရားလက္ကုိင္ထားျပီး အျမဲတမ္းေစာင္႔ၾကည္႔ေနရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၉)***

                                 *သလႅဟုက၀ုတၱိ၊ ေပါ႔ပါးလြယ္ကူတဲ႔ အသက္ေမြးမွဳရွိရမယ္* 

           ဘုရားရွင္က “အေတာင္ရွိေသာ ငွက္သည္ ၀န္အပုိမပါ မိမိလုိရာခရီးကုိ အေတာင္ပံတစ္စုံကုိသာ သယ္ေဆာင္ ပ်ံသန္းသကဲ႔သုိ႔ ရဟန္းဆုိတာ  ကိုယ္ကို မွ်တေစႏိုင္႐ံုေသာ သကၤန္းသုံးထည္ ဝမ္းကို မွ်တေစႏိုင္႐ံု ဆြမ္းမွ်နဲ႕သာ ေနထုိင္သီတင္းသုံးႏုိင္တယ္၊
သြားေလရာရာ ပရိကၡရာရွစ္ပါးကုိသာ ေဆာင္ယူသြားေလ႔ရွိတယ္”…လုိ႔ ဒီဃနိကာယ္လာ သာမညဖလသုတ္ေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔ မိမိတုိ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားေရာ သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡကလြယ္လြက္ကူကူလြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကသူ ေယာဂီသူေတာ္စဥ္မ်ားပါ လြယ္ကူေပါ႔ပါးတဲ႔အသက္ေမြးမွဳရွိၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။ တစ္ဘ၀လုံးမေျပာနဲ႔ ဟုိနားဒီနားသြားတာေတာင္မွ ခႏၶာကုိယ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားစြာသယ္ပုိးျပီး သြားလာေနၾကရတာကုိက ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေတြးၾကည္႔ရင္ နားလည္ပါလိမ္႔မယ္။
     ဘုရားရွင္ကေတာ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိလည္းရွာေဖြစုေဆာင္းျပီး ရရသမွ် သိုမွီးသိိမ္းဆည္းေနတဲ႔ ၾကြက္လုိမက်င္႔ၾကဖုိ႔နဲ႔ ၊ လြယ္ကူေပါ႔ပါးစြာလုိရာကုိ ပ်ံသန္းႏုိင္ၾကတဲ႔ ငွက္လုိရဟန္းေတာ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ၾကရမည္လုိ႔ ဆုံးမၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ႔ျမဲျဖစ္ပါတယ္။

                         သကၤန္းပရိကၡရာမ်ား ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာရဟန္းတစ္ပါးအား ဘုရားဆုံးမခဲ႔ရပုံ

        ဓမၼပဒအ႒ကထာလာ  ဗဟုဘ႑ိကဘိကၡဳဝတၳဳမွာဥစၥာဘ႑ာမ်ားတဲ႔ရဟန္းကုိ ဘုရားဆုံးမခဲ႔ရပုံကုိေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သာ၀တၳိျမိဳ႕သား သူၾကြတစ္ေယာက္ဟာ သူခ်စ္လွတဲ႔ ဇနီးေခ်ာကေလးေသဆုံးသြားေတာ႔

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၈)***

     
                                      *အပၸကိေစၥာ စ-အမွဳကိစၥနည္းပါးသူ၏အျဖစ္၄င္း*

         တရားဘာ၀နာပြားမ်ားအားထုတ္မယ္႔သူဆုိတာ အမွုကိစၥနည္းပါးရမယ္ဆုိတဲ႔ ေမတၱာသုတ္လာ စကားရပ္ေလးေတြ႔မိေတာ႔  မိမိရဲ႕ဖခင္ၾကီးနဲ႔ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကုိ ျပန္အမွတ္ရလုိက္မိပါတယ္။

      ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ ဖခင္ၾကီးက ၀ီရိယလည္းေကာင္းတယ္ အလုပ္လည္းၾကိဳးစားျပီး မနားတမ္းဇယ္ဆက္သလုိ အလုပ္လုပ္သူကုိး။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၇)***

                                 *သုဘေရာ စ-ေမြးျမဴ(ျပဳစုေထာက္ပံ႕ရ)လြယ္သူ၏အျဖစ္သည္၄င္း*

      လူဒါယကာမ်ားက တတ္စြမ္းသမွ် လွဴဒါန္းေထာက္ပံ႔ၾကတာကုိ မျငီးမျငဴ မဆူမေအာင္႔ ၾကည္လင္ခ်မ္းျမစြာ ခံယူသုံးစြဲသူဟာ လူဒါယကာတုိ႔လြယ္ကူစြာ လွဴဒါန္းေထာက္႔ပံ႔ႏုိင္တဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။
     ဆင္းရဲသူဆင္းရဲသားမ်ားဆုိတာ သဒၶါတရားနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းၾကေပမယ္႔ သူတုိ႔စြမ္းအားအေလွ်ာက္စီမံၾကရလုိ႔ ေခါင္းပါးတဲ႔ ဆြမ္းၾကမ္းဟင္းၾကမ္းမ်ားပဲလွဴႏုိင္ၾကမွာေပါ႔၊ သူေ႒းသူၾကြယ္မ်ားဆြမ္းကပ္တဲ႔အခါလည္း ဟင္းေကာင္းဆြမ္းေကာင္းမ်ားကုိ ယင္းတုိ႔သုံးေဆာင္သလုိပဲ ရဟန္းေတာ္ေတြလည္း ဘုဥ္းေပးၾကရျပန္တာပါပဲ။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၆)***

                                          *သႏၱဳႆေကာ စ- ေရာင့္ရဲလြယ္သူလည္းျဖစ္ရမယ္*

      ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္က  ေမတၱာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းၾကမယ္႔ ရဟန္းေတာ္ငါးရာအား ေမတၱာသုတၱာန္ကုိေဟာၾကားေပးေတာ္မူရင္း  အထက္ပါ အဂၤါရပ္ကုိ ထပ္မံေဟာၾကားထားေတာ္မူခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၅)***

                                                    * မာန္(၉)မ်ိဳး*

        ေလာကမွာ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၊ အလယ္အလတ္တန္းစားနဲ႔  အထက္တန္းလႊာဆုိျပီး(၃)မ်ိဳးသုံးစားရွိၾကျပီး
ဘယ္အလႊာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္   မိမိထက္ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာအားျဖင္႔ျမင္႔ျမတ္တဲ႔သူေတြကုိ
ေတြ႕ျပန္ေတာ႔လည္း “အုိကြာ ငါတုိ႔ကသူတုိ႔ေလာက္ေလာဘမရွိလုိ႔ ဒီအဆင္႔တင္ေက်နပ္ေနတာပါ။ သူခ်မ္းသာၾကြယ္၀တာက သူ႔အတြက္ပဲ ကုိယ္႔အတြက္ဘာအက်ိဳးရွိတာမွတ္လုိ႔၊ ေလာကမွာကုိယ္လုပ္မွကုိယ္စားရတဲ႔ဟာကုိ အထင္မၾကီးပါဘူး”ဆုိျပီးျဖစ္တတ္တဲ႔ ေအာက္ကလူရဲ႕

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၄)***

                                                      * မုဒု-စိတ္ထားႏူးညံ႔ေပ်ာ႔ေျပာင္းသူ *

           ေမတၱာသုတ္လာ  ကရဏီယမတၳကုသေလန ဂါထာေတာ္၌ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းလုိေသာ သူေတာ္စဥ္သူေတာ္ေကာင္းမ်ားျပည္႔စုံရမယ္႔ ေနာက္ထပ္ အဂၤါရပ္ တစ္မ်ိဳးကေတာ႔ မုဒု-ျဖစ္ပါတယ္။

        အဓိပၸါယ္ကေတာ႔

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၃)***

  
                              သုဝေစာ စ -ဆုိဆုံးမလြယ္သူသည္လည္း၊အႆ-ျဖစ္ရာ၏။

         ေမတၱာသုတၱာန္လာ ဆုိဆုံးမလြယ္တဲ႔သူဆုိတာ…..

        မသိနားမလည္လုိ႔အမွားလုပ္မိတာ၊မသင္႔တာၾကံမမွန္တာေျပာမိတာေတြကုိ တတ္သိနားလည္သူမ်ားက
အဆုံးမၾသ၀ါဒေပးတဲ႔အခါ
             “၀မ္းေျမာက္လွပါတယ္ဘုရား၊ကိုယ္႔ေက်ာျပင္ ကုိယ္မျမင္ႏုိင္သလုိပဲ ကုိယ္႔အျပစ္ကုိယ္က် ျမင္ႏုိင္ခဲတယ္ေလ၊ေနာင္လည္း အျပင္ျမင္တုိင္း ေျပာဆုိဆုံးမေတာ္မူပါ”လုိ႔ရုိေသစြာေလွ်ာက္ထားျပီး တကယ္လည္းလုိက္နာျပဳက်င္႔တဲ႔သူမ်ိဳးကုိဆုိလုိတာပါ။

      ဒီလုိ ႏူးညံ႔ေပ်ာ႔ေျပာင္းတဲ႔စိတ္ေကာင္းႏွုလုံးေကာင္းရွိတဲ႔သူ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၂)***

  
                                        * ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ*    
        ေမတၱာသုတ္ေတာ္လာ ဥဇူစႏွင္႔သုဟုဇူစအဖြင္႔ကုိေလ႔လာၾကည္႔ပါက
(က)  *ကုိယ္, ႏႈတ္ ေျဖာင့္မတ္သူသည္ ဥဇု မည္၏။
        *စိတ္ေျဖာင့္မတ္သူသည္ သုဟုဇုမည္၏။

(ခ)   *တစ္ႀကိမ္ ေျဖာင့္မတ္သူသည္ ဥဇု မည္၏။
        *အျမဲေျဖာင့္မတ္သူသည္ သုဟုဇု မည္၏။

(ဂ)   * စဥ္းလဲ ေကာက္က်စ္မႈ မရွိသူသည္ ဥဇုမည္၏။
       * လွည့္ပတ္ ျဖားေယာင္းမႈ မရွိသူသည္ သုဟုဇုမည္၏။

(ဃ) * မိမိ၌ ထင္ရွား မရွိေသာ ဂုဏ္ကုိ ထင္စြာမျပဳသူ၊ မေဖာ္ထုတ္သူသည္ ဥဇုမည္၏။
        *မိမိ၌ ထင္ရွားမရိွေသာ ဂုဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ပစၥည္းလာဘ္ကုိ လက္ခံ သိမ္းပုိက္မႈ
          မျပဳသူသည္ သုဟုဇုမည္၏။
           လုိ႔ေတြ႔ရပါတယ္ အားလုံျခဳံၾကည္႔လုိက္လွ်င္ ရုိးသားေျဖာင္႔မတ္မွဳ ရိုးဂုဏ္ရွိဖုိ႔ွရန္ညႊန္ၾကားထားေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္္။ မွန္ပါတယ္။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၁)***

        ေမတၱာသုတ္အစဂါထာမွာ “ယႏၱသႏၱံပဒံ အဘိသမစၥ ၊သေကၠာ” ဆုိတာကေတာ႔ ေရွးပုိ႔စ္မ်ားမွာေဖာ္ျပခဲ႔သလုိ  ‘ကိေလသာခပ္သိမ္းေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာတဲ႔ နိဗၺာန္ကုိမ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ျခင္းသည္သာ အျမင္႔ျမတ္ဆုံးအက်ိဳးစီးပြားျဖစ္တယ္’ လုိ႔ နားလည္သေဘာေပါက္သြားျပီး ထုိနိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိအလုိရွိေနတဲ႔ အက်ဳိးစီးပြါး၌ လိမၼာေသာသူသည္ ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း နည္းလမ္းစည္းကမ္းတုိ႔ကုိ  ျပဳက်င္ရမယ္။ကုိယ္ႏွင္႔အသက္ကုိပင္ မငဲ႔ကြက္ဘဲ အသက္ေသလွ်င္ေသ မေသလွ်င္တရားရဟု ဇြဲနပဲၾကီးၾကီးျဖင္႔ က်င္႔ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ႏုိင္စြမ္းရွိရမယ္လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူလုိက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁၀)***

       အရင္ပုိ႔စ္မွာက သီလစခန္းမွ သမာဓိလမ္းမေတာ္ေပၚသုိ႔တက္လွမ္းကာ စ်ာန္သမာပတ္တရားမ်ားပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္သူမ်ားကုိေဖာ္ျပေပးခဲ႔ျပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိမိတိို႔သာသနာ႔ပန္းတုိင္က စ်ာန္သမာပတ္နဲ႔အထြဋ္တပ္အမႊန္းတင္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။
         ဘုရားရွင္ေတာ္ပြင္႔ေတာ္မူလာခဲ႔ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကလည္း အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱဆုိတဲ႔ လကၡဏာေရးသုံးတန္ကုိဖြင္႔လွန္ျပျပီး အႏုသယအငုတ္ဓာတ္ကိေလသာကုိ အျမစ္ပါမက်န္ေအာင္ပယ္လွန္ႏုိင္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါလား။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ အ႒ကထာဆရာေတာ္က

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၉)***

     ကရဏီယမတၳကုသေလန တစ္ပုဒ္ကုိ အ႒ကထာကလည္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဖြင္႔ မိမိိကလည္း သင္႔ေလွ်ာ္ရာရာ ဥပမာ သာဓကေလးေတြထုိးထုိးျပေနေတာ႔ ဘယ္အခ်ိန္က်မွမ်ား ေမတၱာသုတၱာန္တရား ျပီးမယ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သိသင္႔တဲ႔ဗဟုသုတေလးေတြေတာ႔ ရၾကမယ္ထင္ပါတယ္။

      အခုလည္း ကရဏီယမတၳကုသလ-အက်ိဳးစီးပြားမွာ လိမၼာက်ြမ္းက်င္တဲ႔သူဆုိတာတဲ႔ အ႒ကထာကဖြင္႔ျပျပန္ပါတယ္… မိမိသီလကုိျပန္လည္ဆင္ျခင္သုံးသပ္မိရင္ ျဖဴစင္အျပစ္ကင္းေနတာမုိ႔ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ မိမိသီလတည္းဟူေသာေထာက္တည္ရာမွာတည္လွ်က္ ကိေလသာတုိ႔ကုိ ၀ိကၡမၻနပဟာန္အားျဖင္႔ ပယ္ခြါထားႏုိင္တဲ႔စ်ာန္သမာပတ္အဆင္႔ေတြထိ ဆက္လက္အားထုတ္သူကုိ ဆုိလုိပါတယ္တဲ႔။
        ဒီေနရာမွာ၀ိကၡမၻနဆုိတာကုိ အေသးစိတ္နားလည္ဖုိ႔ ကိေလသာအဆင္႔သုံးပါးႏွင္႔နဲ႔ရွင္းေပးပါဦးမယ္။

   (က)    သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ျဖစ္ခြင္႔ရရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔အငုတ္ဓာတ္သေဘာေလးအျဖစ္ရွိေနတဲ႔ အႏုသယ(၇)ပါးက ရွိေနပါတယ္။ မီးခ်စ္ေက်ာက္ထဲကမီးျဖစ္လာႏုိင္တဲ႔ဓာတ္သေဘာေလးပါပဲ။ ယင္းခုနစ္ပါကေတာ႔


၁။ ကာမရာဂႏုသယ - ကိေလသာ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၂။ ဘဝရာဂါႏုသယ - ဘဝ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၃။ ပဋိဃာႏုသယ - အမ်က္ေဒါသ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၄။ မာနာႏုသယ - အထင္ႀကီးမွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၅။ ဒိ႒ာႏုသယ - အယူ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၆။ ဝိစိကိစၧာႏုသယ - အာ႐ုံမဆုံးျဖတ္နိုင္မွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၇။ အဝိဇၨာႏုသယ - မသိမွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။..တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

      (ခ)မိမိႏွစ္သက္/မႏွစ္သက္တဲ႔အဆင္းအာရုံေတြ၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊အေတြ႔ထိေတြ၊ေနာက္စိတ္တြင္မွာ
ေတြးၾကံမွဳစတာေတြျဖစ္လာတဲ႔အခါမွာ အသင္႔အားျဖင္႔ႏွလုံးသြင္းတတ္ခဲ႔ရင္ ကုသုိလ္တရားမ်ားျဖစ္လာႏုိင္ေပမယ္႔ မသင္႔တင္႔ေသာသေဘာနဲ႔ႏွလုံးသြင္းမွားခဲ႔ရင္ ရင္ထဲမွာေလာဘ၊ေဒါသစတဲ႔ ကိေလသာတရားေတြ ဗေလာင္ဆူလာေတာ႔တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ေတာ႔မက်ဳးလြန္ႏုိင္ေသးဘူး သီလေစာင္႔ျပီး ကာယကံမွား၀စီကံမွားေတြမလုပ္မိေအာင္ထိန္းႏုိင္သိမ္းႏုိင္ေသးတယ္။ ဒီအဆင္႔မွာျဖစ္ေနတဲ႔ရင္ထဲက အကုသုိလ္ေတြဟာ မိမိစိတ္ကေလးကုိညစ္ႏြမ္းသြားေစလုိ႔ ပရိယု႒ာနကိေလသာလုိ႔ေခၚပါတယ္။

      (ဂ)အကုသိုလ္ကိေလသာတရားရဲ႔ေဇာအရွိန္အဟုန္ေတြကျပင္းထန္အားၾကီးလာတဲ႔အခါ အသိသတိဆုိတဲ႔တံခါးေစာင္႔ နယ္ျခားေစာင္႔တပ္ေတြကထိန္းလုိ႔မႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ မင္းသူ႔အသက္မသတ္နဲ႔ေနာ္ သူ႔အသက္သတ္ရင္ငရဲက်မယ္ ၊ငရဲက လြတ္လာရင္လည္းျဖစ္ေလရာရာ ေရာဂါဘယမ်ားျပီး အသက္တုိတတ္တယ္ကြ လုိ႔ကုိယ္႔စိတ္ကုိယ္ မက်ဳးလြန္မိေအာင္ ဘရိတ္အုပ္ေနေပမယ္႔ အုိကြာ ဒီေကာင္ကုိသတ္ကုိသတ္မယ္၊ရုိက္ကုိရုိက္ပစ္ရမွ ေက်နပ္ႏုိင္မယ္ ၊ငါ႔အေပၚဒီလုိေၾကာသြားတာအခဲမေၾကဘူး။ ေနာင္ဘ၀ေတြမွ ငရဲမွာခါးစည္းခံမယ္ ဆုိျပီး သတိပညာနဲ႔ကာထားတဲ႔ခံတပ္ကတုတ္ကုိခ်ိဳးေဖာက္ကာ သတ္မွဳေတြက်ဳးလြန္လုိက္ပါေတာ႔တယ္။ ဒိလိုပဲခုိးမွဳေတြ။ ကာမမွာမွားယြင္းေဖာက္ျပန္မွဳေတြ၊လိမ္ညာမွဳေတြ။မူယဇ္ေဆး၀ါးေသာက္စား သုံးစြဲမွဳေတြ က်ဳးလြန္မိပါေတာ႔တယ္။ ဒီအဆင္႔မွာျဖစ္တဲ႔အကုသုိလ္ကုိေတာ႔ ၀ီတိကၠမ ကိေလသာလုိ႔ေခၚရပါတယ္။ လြန္က်ဳးမိကံေျမာက္မိတဲ႔အထိ ေဇာအဟုန္ကေကာင္းသြားျပီကုိး။

     ဒီေလာက္ဆုိ အကုသုိ္လ္အဆင္႔အတန္းက (၃)မ်ိဳးထိရွိျပီး ၀ီတိကၠမဆုိတဲ႔ေနာက္ဆုံးက်ဳးလြန္မိတဲ႔အဆင္႔ အပါယ္ကုိက်ေစႏုိင္တဲ႔ကံေျမာက္သြားတဲ႔အဆင္႔ကုိ သီလေစာက္တည္ျခင္းျဖင္႔ ကာကြယ္ၾကရတာပါ။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဥပုသ္ေက်ာင္းသြား ဥပုသ္ယူၾကတာကုိ မိမိအပါယ္မက်ေအာင္ မိမိကုိယ္ကုိယ္ကယ္မေနတယ္ဆုိိတာ နားမလည္ၾကဘူး။

      "အရွင္ဘုရား၊..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဥပုသ္ယူမွ ဥပုသ္ကရမွာလားဘုရား။ကုိယ္႔အိမ္ကဘုရားေရွ႕မွာ ကုိယ္႔ဖာသာယူလုိ႔ေကာ မရဘူးလား။ တပည္႔ေတာ္မက ညမွာထမင္းစာတတ္လုိ႔။ေဆးေသာက္ရလုိ႔ အစာမစားပဲမေနႏုိင္ဘူးဘုရား တစ္ပါးေရွာ႔ျပီး ခုနစ္ပါးပဲေစာင္႔လုိ႔ေကာ မရဘူးလားဘုရား" စသည္စသည္ ေစ်းဆစ္ၾကတဲ႔ တပည္႔တကာမေတြလည္းေတြ႔ဖူးရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ဆုိ တပည္႔ေတာ္မက  ေစ်းေရာင္းရမွာမုိ႔ ေက်ာင္းတြင္းတစ္ထုိင္ဥပုသ္ပဲ အဓိ႒ာန္ေစာင္႔ခ်င္တယ္ဘုရား၊ ရပါ႔မလားတဲ႔။

     ဘယ္နည္းနဲ႔မဆုိ ရပါတယ္ ေန႔၀က္ဥပုသ္လည္းရတာပဲ၊တစ္ထုိင္ဥပုသ္လည္းရတာပဲ၊ ခုနစ္ပါးယူယူ ၊တစ္ပါးယူယူ မိမိႏုိင္သမွ်ေစာင္႔ထိန္းတာကေတာ႔ေကာင္းတာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ျပည္႔ျပည္႔၀၀မေစာက္တည္ႏုိင္ရင္ေတာ႔ ျပည္႔ျပည္႔၀၀မရဘူး။
ေနာက္ ေပတ၀တၳဳထဲက မုဆုိးၾကိးေတြလုိျဖစ္ေနၾကဦးမယ္လုိ႔ သတိေပးရျပန္ပါတယ္။
    
     ေပတ၀တၳဳပါဠိေတာ္ မိဂလုဒၵကေပတဝတၳဳမွာေတာ႔  သူေတာ္ေကာင္း မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူငယ္ခ်င္းမုဆုိးအား
သတၱဝါတို႔အသက္ကို မသတ္ပဲ သူႏွင္႔အတူ ဥပုသ္သီလမ်ားေစာင္႔ထိန္းျပီး ဥပုသ္ေက်ာင္းလုိက္ခဲ႔ဖုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔မုဆုိးခမ်ာ ေနာက္ပုိင္းက သားသမီးေတြစားေရး၀တ္ေရးကလည္းရွိေနေတာ႔ ဘယ္လုိမွမုဆုိးအလုပ္ကုိစြန္႔လႊတ္လုိ႔မရႏုိင္ေၾကာင္း ညည္းျပပါသတဲ႔။ သနားကရုဏာၾကီးမားတဲ႔သူငယ္ခ်င္းက  “ဒါဆုိသူငယ္ခ်င္းရာ မင္းကေန႔ခင္းမွာသာသားသမင္ေတြလုိက္လံသတ္ျဖတ္တာဆုိေတာ႔ ညပုိင္းေလာက္ေတာ႔ ဘယ္သတၱ၀ါမွမသတ္ျဖတ္ပါဘူးလုိ႔ ကတိေပးကြာ၊ညအခ်ိန္မွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ေပါ႔” လုိ႔ တုိက္တြန္းေျပာဆုိပါသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ေန႔ခင္မွာအမဲလုိက္ျပီး ညအခ်ိန္ပဲဥပုသ္ေစာင္႔ခဲ႔ပါတယ္။
      ေနာက္ေသလြန္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ညဥ္႔မွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ခဲ႔လုိ႔ ညေရာက္သည္ႏွင္႔ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားရေပမယ္႔ ေန႔မွာေတာလုိက္သတ္ျဖတ္ခဲ႔တဲ႔ပါဏာတိပါတေၾကာင္႔ အခါ၌မူ ငရဲေခြးၾကိးမ်ားက ေျပးလုိက္ကာ ကုိက္ခဲသတ္ျဖတ္ျခင္းကုိခံစားရတဲ႔ ညစံေန႔ခံျပိတၱာၾကီးျဖစ္သြားရတယ္လုိ႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

       ဒုတိယမိဂလုဒၵကေပတဝတၳဳ လာေနက္မုဆုိးတစ္ေယာက္ကေတာ႔  ရဟန္းေကာင္းမ်ား ဆုံးမမွဳေၾကာင္႔ ေန႔အခါမွာ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲမွဳကေရွာင္ၾကဥ္ခဲ႔ေပမယ္႔  ညအခါ ေတာလည္ျပီး အိပ္ေနၾကရွာတဲ႔သားေကာင္သမင္ဒရယ္စတဲ႔ သတၱ၀ါေလးေတြကုိ သတ္ျဖတ္ခဲ႔လုိ႔ ေန႔စံညခံျပိတၱာၾကီးျဖစ္ေနရျပန္ပါတယ္။
       ဒီေတာ႔ ခင္မ်ားတုိ႔က ဥပုသ္သီလကုိ တစ္ထုိင္သီလေစာင္႔ရင္ တစ္ထုိင္စာေတာ႔ အက်ိဳးရွိမွာမလြဲပါဘူး။ ေန႔ခင္းေစာင္႔ရင္ ေန႔စံညခံ၊ညအိပ္ယာ၀င္ေစာင္႔ရင္ ညစံေန႔ခံၾကီးေပါ႔၊ တစ္ရက္ေစာင္႔ရင္တစ္ရက္၊တစ္သက္ေစာင္႔ရင္တစ္သက္အက်ိဳးရမွာပါပဲ ။ခင္မ်ားတုိ႔ဟာကလည္း ေစ်းဆစ္ရင္းစစ္ရင္းနဲ႔ အရင္းျပဳတ္ေတာ႔မယ္။ ဘုရားရွင္ကသတ္မွတ္ေပးခဲ႔တာက ရွစ္ပါးကုိးပါးဥပုသ္သီလေတာ္ေတြ၊  ဥပုသ္ေန႔မွာက်ိဳးစားေနၾကတာက တစ္ထုိင္ဥပုသ္ရဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္ႏုိင္၊ေလးပါးပဲေစာင္႔လုိ႔ေကာ မရဘူးလားဘုရားတဲ႔။ ဘုန္းၾကီးေၾကာက္လုိ႔သာ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ေရာေယာင္ျပီး ဥပုသ္ေက်ာင္းမ်က္စိလည္ေရာက္လာပုံမ်ိဳးနဲ႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိယ္အပါယ္ဆင္းရဲက ကယ္ထုတ္တဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္ၾကီးမွန္းလည္း သတိေလးရၾကပါဥိးဗ်ာ”လုိ႔ စိတ္ရွိလက္ရွိေျပာလုိက္မွပဲ ေၾကာက္လန္႔သြားၾကျပီး မွန္ပါမွန္ပါ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ၾကိဳးစားေစာင္႔ထိန္းၾကပါ႔မယ္ဘုရားျဖစ္သြားၾကတာေလ။

        ကဲအစျပန္ေကာက္ၾကဦးစုိ႔ ၊ဒီေလာက္ဆုိရင္ သီလဆုိတာက ကာယဒုစရုိက္၊၀စီဒုစရုိက္ေတြေတြမျဖစ္ရေလေအာင္ ၀ိတိကၠမကိေလသာကုိကြန္ထုိးလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းရတာပါ။ သီလလုံျပီဆုိတာနဲ႔ အရုန္႔ရင္းဆုံး အၾကမ္းတမ္းဆုံးကိေလသာေတြျဖစ္ခြင္႔မရေတာ႔ေပမယ္႔။ ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူေနတဲ႔ အလတ္တန္းစားကိေလသာေတြကုိေတာ႔ မထိန္းႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီရင္ထဲမွာထၾကြေသာင္းက်န္းေနတဲ႔ ပရိယု႒ာနကိေလသာဆုိတာကေတာ႔ စုိးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္ေနျပီး အခ်ိန္မေရြး တာရုိးက်ိဳးသြားေစႏုိင္တာမုိ႔ ယင္းကိေလသာဆုိတဲ႔ဒီေရေတြျပန္က်သြားဖုိ႔လည္း ၾကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။

         ဒါ႔ေၾကာင္႔အ႒ကထာဆရာေတာ္က “အတၳကုသလ-မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူဆုိတာ သီလမွတစ္ဆင္႔သမာဓိစခန္းကုိတက္လွမ္းျပီး ၀ိကၡမၻနပဟာန္ ၊စ်ာန္အစြမ္းအားျဖင္႔ ကိေလသာကုိၾကာႏုိင္သမွ်ၾကာေအာင္ခြါထားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္”လုိ႔ ထပ္မံဖြင္႔ဆုိလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

                                         " စ်ာန္ဆုိတာ ဘာလဲ"

        စ်ာန္စြမ္းအားက ကိေလသာေတြကုိၾကာႏုိင္သမွ်ၾကာတဲ႔အထိမျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ထိန္းႏုိင္တယ္ဆုိေတာ႔ သီလထက္ကုိပုိျပီး အက်ိဳးေက်းဇူးၾကီးမားလွတာေျပာစရာမလုိေတာ႔ပါဘူး။ သီလကုိဘယ္မွ်ပင္ျဖဴစင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ္လည္း အပါယ္ဒုဂၢတိမက်ပဲ ကာမသုဂတိခုနစ္ဘုံ လူ႔ဘုံနတ္ရပ္ေတြမွာပဲလွည္႔ပတ္ေနရမွာ ျဗဟၼာျပည္ေတာ႔ဘယ္လုိမွမေရာက္ႏုိင္ဘူးတဲ႔ ဘာေၾကာင္႔လဲဆုိေတာ႔ ကုိယ္နဲ႔ႏွုတ္သာေစာင္႔ထိန္းႏုိင္ေသးတာကုိး။
           ရင္ထဲမွာက သူမ်ားေတြလုိေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္ ေမာ္ခ်င္ၾကြားခ်င္တဲ႔ကာမရာဂ၊သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲလုိတဲ႔ေဒါသ၊ပ်င္းရိမွဳထိနမိဒၶ၊
စိတ္ပ်ံ႕လြင္႔မွဳေနာင္တပူပန္မွဴ ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ၊သုိ႔ေလာသို႔ေလာ ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနတတ္တဲ႔ ၀ိစိကိစၦာေတြက ရင္ထဲမွာအတုံးလုိက္အခဲလုိက္ရွိေနေသးတာမလား။ ဒီေတာ႔အကုသိုလ္ေတြေလးလြန္းတာေၾကာင္႔သူေတာ္စင္စ်ာနလာဘီမ်ားေနရာ ဆိတ္ျငိမ္ျဗဟၼာ႔ဘုံသုိ႔ဘယ္ေရာက္ေတာ႔မွာလဲ။

       စ်ာန္ဆုိတာက မိိမိလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္တစ္ခုအေပၚမွာပဲ စိတ္ကနစ္၀င္ေနတာ သမာဓိရေနတာဟာစ်ာန္ပါပဲ။ဒါဆုိဦးဇင္းရယ္ အႏုျမဴေတြလူသတ္လက္နက္ေတြတီိထြင္ေနတဲ႔ပညာရွင္ေတြလည္း သူတုိ႔အလုပ္ကုိတစုိက္မတ္မတ္လုပ္ေနၾကေတာ႔  သူတုိ႔လည္းစ်ာန္ရေနတာပဲလားဆုိေတာ႔ ဟုတ္တယ္လုိ႔ေျပာရမွာပဲ ။ဒါေပမယ္႔ ဦးဇင္းတုိ႔သာသနာေတာ္ကျပထားတဲ႔ အျပစ္ကင္းတဲ႔စ်ာန္တရားမ်ားေတာ႔မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ငါးျမွားေနသူဆုိသမာဓိရလုိက္တာမွလြန္လုိ႔ သုိ႔ေသာ္မိစၦာသမာဓိျဖစ္လုိ႔အကုသုိလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

        စ်ာန္တရားမွာပါတဲ႔စ်ာန္အဂၤါငါးပါးကေတာ႔သူ႔အစြမ္းအစနဲ႔သူ ကိေလသာေတြကုိပယ္ခြါႏုိင္စြမ္းရွိၾကပါတယ္။
၀ိတက္ဆိုတဲ႔သမၼာသကၤပၸက ကမၼ႒ာန္းအာရုံသုိ႔စိတ္ကုိတြန္းပုိ႔ေပးေနရတာျဖစ္လုိ႔ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ဖုိ႔ပင္အခ်ိန္မရေတာ႔လုိ႔ ထိနမိဒၶကုိပယ္ခြါႏုိင္ပါတယ္..တဲ႔။
       ၀ိစာရဆုိတဲ႔ဒုတိယစ်ာနင္က ၀ိတက္ေဖာက္ျပီးလမ္းကုိအသာအယာေရွာက္လွမ္းႏုိင္တဲ႔သေဘာျဖစ္တာေၾကာင္႔လမ္းမွားမွဳကင္းကာ ရဲရဲတင္းတင္းဆုံးျဖတ္ႏုိင္စြမ္းရွိလာပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သုိ႔ေလာသို႔ေလာေတြးေတာယုံမွားျခင္း ၀ိစိကိစၦာကုိပယ္ခြါႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
      မိမိအလုပ္အေပၚမွာေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနျပီ ၊ပီတိျဖစ္ေနျပီဆုိရင္ေတာ႔
အလုိမက်မွဳေတြေသာကေဒါသေတြေ၀းသြားေတာ႔တာပါပဲ။ဒါ႔ေၾကာင္႔ပီတိဆုိတဲ႔စ်ာနင္ကလည္း
 ဗ်ာပါဒဆုိတဲ႔ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ႔သေဘာကုိပယ္လုိက္ျပန္ပါတယ္။
      သုခဆုိတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳေလးရလာရင္လည္း ေအးခ်မ္းတဲ႔ေနရာကုိအပူတျပင္လုိက္လံရွာေဖြရမွဳမရွိေတာ႔ပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ေနာင္တတဖန္ ပူပန္မွဳဆုိတဲ႔ကုကၠဳစၥတရားေတြလည္းျငိမ္းသြားေတာ႔တာပါပဲ။
      မိမိကမၼ႒ာန္းအလုပ္ကုိပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲလုပ္ေနျပီဆုိျပန္ေတာ႔ ထုိအထဲမွာသာစိတ္ေရာက္ေနနစ္၀င္ေနျပီး အျခားေပ်ာ္မွဳပါးမွဳကိေလသာကာမတရားေတြကုိလည္းပယ္ခြါထားႏုိင္ျပီလုိ႔ဆုိပါတယ္။

       ဒီလုိစ်ာန္အဂၤါေတြရရွိပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ျပီဆုိတာနဲ႔ ေျမလွ်ိဳးမုိးပ်ံႏုိင္တာအသာထားဦး ထိနမိဒၶ၊၀ိစိကိစၦာ၊ေဒါသ၊ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ၊ကာမရာဂဆုိတဲ႔ ၾသရမၻာဂိယသံေယာဇဥ္ငါးပါးကုိ ပယ္ခြါထားလုိက္ႏုိင္ပါျပီ။ ခဏကေလးသတိနဲ႔ပယ္ခြါတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၊စ်ာန္၀ိကၡမၻနအစြမ္းအားျဖင္႔ကုိ ထုိစ်ာန္တရားရွုပြားသုံးသပ္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံးပယ္ခြါထားႏုိင္ပါတယ္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ အက်ိဳးတရားေတြကည္း ကာမသုဂတိခုနစ္ဘုံတြင္မကေတာ႔ပဲ။ ျဗဟၼာ႔ဘုံစခန္းထိ တက္လွမ္းခြင္႔ရသြားပါေတာ႔တယ္။

       ထုိ႔ေၾကာင္႔သီလကုိအေျခခံျပီး သမာဓိတရားေတြကုိဆက္လက္ရွုမွတ္ပြားမ်ားၾကိဳးစားအားထုတ္ကာ ကမၻာနဲ႔ခ်ိျပီးအက်ိဳးေက်းဇူးတရားေတြရႏုိင္တဲ႔စ်ာန္သမာပတ္စခန္းတက္လွမ္းႏုိင္မွဳဟာလည္း  အတၳကုသလ-မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမး္က်င္မွဳတစ္မ်ိဳးလုိ႔ ဖြင္႔ဆုိထုတ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

      ထုိ႔ေၾကာင္႔ စာရွုသူမ်ားလည္း သီလမွစခန္းမွ သမာဓိလမ္း၊သမာဓိလမ္းမွပညာပန္းတုိင္အေရာက္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း။ ေခတၱနားပါဦးမယ္။

         (   ေနာက္ပုိ႔မ်ားမွ သမာဓိစခန္းမွ ပညာပန္းတုိင္ထိ အေရာက္လွမ္းကာ မိမိတုိ႔အက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူမ်ားအေၾကာင္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမယ္)
                                                                   လကၤာအရွင္-မုံရြာ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၈)***

          ေမတၱာသုတၱာန္လာ ကရဏီယ မတၳကုသေလနမွ  အတၳကုသလ- မိမိရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားမွာ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူု
ဆုိတာက ‘သာသနာေတာ္မွာရဟန္းျပဳလာျပီဆုိရင္ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ဖုိ႔ သီလၾကီး(၄)မ်ိဳးကုိ ခရုသင္းပြတ္ကဲ႔သုိ႔ ျဖဴစင္ေအာင္ျဖည္႔က်င္႔တဲ႔သူ’ ကုိဆုိလုိတာပါတဲ႔။သီလၾကီး(၄)ပါး ဆုိတာ

၁။ပါတိေမာကၡသံ၀ရသီလ၊
၂။ဣျႏၵိယသံ၀ရသီလ၊
၃။အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလ နဲ႔
၄။ပစၥယသံႏၷိႆိတသီလတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

         ၁။ပါတိေမာကၡ သံ၀ရသီလဆုိတာ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၇)***

          
      သေဒၵါ စိေတၱာတုေဇာ ဆုိတဲ႔ သဂၤဟပါဠိအရ အသံကုိတုိက္ရုိက္ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ႔ မ်က္ေမွာက္အေၾကာင္းရင္းကေတာ႔ စိတ္နဲ႔ ဥတုလုိ႔ဆုိပါတယ္။    ေမတၱာေရွ႔ထားေျပာဆုိတဲ႔အခါ၊ေဒါႏွင္႔ေမာႏွင္႔ေျပာဆုိတဲ႔အခါေတြမွာ အသံေနအသံထားေတြေျပာင္းလဲသြားတာလည္း သတိထားမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ရာသီဥတုေကာင္းတဲ႔အခါ ေဖာက္ျပန္တဲ႔အခါေတြမွာလည္း အသံေတြေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲသြားတာကုိလည္း  ၾကဳံဖူးၾကမယ္မဟုတ္ပါလား။

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၆)***

        ေမတၱာသုတ္ေတာ္လာ ကရဏီယမတၳကုသေလနအဖြင္႔မွာ မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ က်ြမ္းက်င္လိမၼာသူဆုိတာကေတာ႔
ေမတၱာက်င္႔စဥ္ကုိေဟာၾကားေနတာျဖစ္လုိ႔ ေလာကုတၱရာေရးရာ သီလသမာဓိပညာ၊ စ်ာန္မဂ္ဖုိ္လ္အရာကုိ ဦးတည္ဖြင္႔ဆုိေနတာျဖစ္ပါတယ္။

       သုိ႔ေပမယ္႔ စာရွုသူမ်ား ဗဟုသုတရေစဖုိ႔ စူဠေသ႒ိဇာတ္ေတာ္လာ အက်ိဳးစီးပြားရွာ က်ြမ္းက်င္လိမၼာလုိ႔၊အတၳ ကုသလျဖစ္လုိ႔  နင္းျပားဘ၀မွ ကမၻာေက်ာ္သူေ႒းျဖစ္သြားသူ တစ္ဦး အေၾကာင္းကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္ တင္ျပေပးခ်င္ပါေသးတယ္ ။ ဗာရာဏသီျပည္ၾကီးမွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၅)***

       ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္က ကရဏီယမတၱကုသေလန ၊ မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူသည္ အက်ိဳးရွိတဲ႔လုပ္ငန္းကုိသာ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပဳလုပ္ရမည္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရဟန္းေတာ္ငါးရာကုိ ဦးတည္ေဟာၾကားေတာ္မူေနတာျဖစ္လုိ႔ ရဟန္း၀ိနည္းလုိ႔ေခၚတဲ႔ က်င္႔၀တ္မ်ား၊ သမာဓိက်င္႔စဥ္မ်ား ၊၀ိပႆနာပြားမ်ားနည္းမ်ားကုိ ဦးတည္ဖြင္႔ဆုိသြားမွာျဖစ္ေပမယ္႔ မိမိတုိ႔စာရွုသူမ်ားအေနျဖင္႔လည္း မိမိတုိ႔ႏွင္႔ေလ်ာ္ကန္တဲ႔ အဆုံးအမ ၾသ၀ါဒမ်ားကုိ မွတ္သားနာယူျပီး လုိက္နာက်င္႔သုံးႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ေမတၱာသုတၱာန္လာက်င္႔စဥ္မ်ားသည္ အလြန္အက်ိဳးမ်ားလွမွာျဖစ္ပါတယ္။
      ဟုတ္ျပီ ၊ဒီေတာ႔ ဆက္လက္ေလ႔လာၾကည္႔ၾကဦးစုိ႔ရဲ႔။  ဒီေနရာမွာ
“အတၳကုသလ-မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ က်ြမ္းက်င္လိမၼာသူဟာ အက်ိဳးရွိတဲ႔ ျပဳသင္႔တဲ႔အရာကုိသာ ျပဳလုပ္ရမယ္” လုိ႔ဆုိလုိက္သျဖင္႔ ျပဳသင္႔မျပဳသင္႔တဲ႔အရာနဲ႔ အက်ိဳးရွိမရွိကုိပါ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏသိရွိထားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။

       ထုိကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာကုိ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကတဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၊ေယာဂီသူေတာ္စဥ္မ်ားအတြက္ကေတာ႔  
သီလသိကၡာဆုိိတဲ႔ ကုိယ္နဲ႔ႏွုတ္ကုိ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ၊
သမာဓိသိကၡာလုိ႔ေခၚတဲ႔ မိမိစိတ္ကေလးကုိ ကိိေလးသာအညစ္အေၾကးတုိ႔မညစ္ႏြမ္းေစပဲ ျဖဴစင္ေအာင္ထားႏုိင္မွဳနဲ႔ ပညာသိကၡာလုိ႔ေခၚတဲ႔ အရွိကုိအရွိအတုိင္း အမွန္ကုိအမွန္အတုိင္းထုိးထြင္းနားလည္ေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္မွုတုိ႔ဟာ ျပဳသင္႔က်င္႔သင္႔တဲ႔ တရားဓမၼမ်ားမဟုတ္ပါလား။

      မွန္ပါတယ္ မိမိိတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းထားတာက အမွန္ကုိအမွန္တုိင္းနားလည္သေဘာေပါက္ျပီး လမ္းမွားေတြမလုိက္မိေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ရမွာ၊ ေယာဂီသူေတာ္စဥ္အမည္ခံျပီး ကာယကံအမွူ၀စီကံမွူေတြမစင္ၾကယ္ရင္လည္း သူေတာင္ေယာင္ ေၾကာင္သူေတာင္ၾကြက္သူခုိးဆုိတာလုိျဖစ္သြားမွာေပါ႔။ ေနာက္ျပီး သမာဓိတရားနဲ႔ နီ၀ရဏတရား၊ကိေလသာအကုသိုလ္၀ိတက္တုိ႔ကုိမဖယ္ခြါထားႏုိင္ျပန္ရင္လည္း ငါဥပုသ္ၾကီးနဲ႔မုိ႔ေနာ္ ထရုိက္လုိက္ရဆုိတာလုိ ကာယကံေျမာက္မက်ဳးလြန္ေအာင္သီလနဲ႔ထိန္းထားေပမယ္လုိ႔ ေလာဘေဒါသေမာဟေတြကေတာ႔ ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူေနဦးမွာပါပဲ။

      အတြင္းပုပ္ပုပ္ေနတဲ႔ေရသဖန္းသီးမွည္႔လုိ အျပင္ဘယ္ေလာက္ၾကည္႔ေကာင္းေကာင္း ဘယ္သူမွေလးစားျမတ္ႏုိးႏွစ္သက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ မိမိအတြင္းစိတ္ဓာတ္ကုိမသိသူေတြက သူေတာ္စင္ၾကီးထင္ျပီး ျမတ္ႏုိးေကာ္ေရာ္ေနၾကေပမယ္႔ အတြင္းပုပ္ကုိအတြင္းက်က်သိရွိေနတဲ႔ မိမိကုိယ္တုိင္က ဘယ္ၾကည္ညိဳႏုိင္ေတာ႔မွာလဲ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သမာဓိသိကၡာနဲ႔လည္း မိမိစိတ္ကေလးကုိ ကိေလသာအညစ္ေၾကးေတြထဲက စြဲထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားရပါလိမ္႔မယ္။

     ဒါေပမယ္႔ အခရာအက်ဆုံးအေရးအၾကီးဆုံးကေတာ႔ ကိေလသာျဖစ္ေပၚေပါက္ဖြားလာရျခင္းရဲ႔ ရင္းျမစ္ကအမွန္ကုိအမွန္တုိင္းမျမင္ႏုိင္လုိ႔ ေလာဘေဒါသေတြျဖစ္လာၾက။ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တဲ႔အဆုံး ဒုစရုိက္ေတြကုိျပဳလုပ္မိၾကေျပာဆုိမိၾကျပီး စိတ္အလုိလုိက္ကာ မုိက္မွားေနမိၾကတာမဟုတ္ပါလား။ အနိစၥအျဖစ္၊ဒုကၡတုံးၾကီးအျဖစ္ ၊မိမိကုိယ္ကုိယ္ မိမိမပို္င္ မခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္တဲ႔အျဖစ္ကုိသိရွိနားလည္သေဘာေပါက္သြားတဲ႔ အရိယာသူေတာ္စင္ေတြအတြက္
ေလာကၾကီးကသုညတဆုိက္ျပီး ဘာမွမဟုတ္တဲ႔အနတၳက အႏွစ္မဲ႔သေဘာၾကီးျဖစ္တာကုိသိရွိျပီး စက္စုပ္ရြံရွာသြားတယ္။ ၀တၳဳကာမ ဆုိတဲ႔ စည္းစိမ္ဥစၥာဂုဏ္ျဒပ္ေတြ။ကိေလသာကာမဆုိတာ ကာမဂုဏ္ေပ်ာ္ပါးခံစားမွူေတြကုိ ပယ္ခြါစြန္႔လႊတ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
      ဒါ႔ေၾကာင္႔ ျပဳသင္႔ျပဳထုိက္တဲ႔ သီလ၊သမာဓိနဲ႔ အမွန္ကုိျမင္ႏုိင္မယ္႔ ပညာေတြရဖုိ႔ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

       ဒီေတာ႔ ျပဳလုပ္အားထုတ္သင္႔တဲ႔တရားေတြက ဘာေတြဆုိိတာေတာ႔ နားလည္သေဘာေပါက္သြားၾကျပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္ ။ မျပဳလုပ္သင္႔တဲ႔တရားေတြကေတာ႔
(၁)သီလဝိပတၱိ၊
(၂)ဒိ႒ိဝိပတၱိ၊
(၃)အာစာရဝိပတၱိ၊
(၄) အာဇီဝဝိပတၱိ ဆုိတဲ႔ ၀ိပတၱိတရားေလးပါးပဲျဖစ္ပါတယ္..တဲ႔ ဒီေတာ႔ ဟုတ္ျပီ သီလ၀ိပတၱိဆုိတာ ဘာေတြပါလိမ္႔၊
       မလုပ္သင္႔တဲ႔ အလုပ္ေတြလုပ္ မေျပာသင္႔တာေတြေျပာေနျပီဆုိရင္ေတာ႔ ဒီလူရဲ႔ ကုိယ္က်င္႔သီလပ်က္စီးသြားတာျဖစ္လုိ႔ သီလ၀ိပၸတၱိျဖစ္သြားျပီလုိဆုိရပါလိမ္႔မယ္။မိမိေစာက္တည္ထားတဲ႔ ဥပုသ္ေလးက်ိဳးသြားတာေလးတင္ ရည္ရြယ္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။
     အာစာရ၀ိပၸတၱိဆုိတာက မိမိျပဳမူက်င္႔ၾကံတဲ႔အေလ႔က်င္႔ေကာင္းေတြပ်က္စီးသြားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အယူအျမင္ေတြမစင္ၾကယ္ေတာ႔ဘူးလမ္းလြဲလုိက္မိျပီ ဒိ႒ိ၀ိပၸတၱိပါျဖစ္ျပီးဆုိျပန္ရင္လည္း အသက္ေမြးမွဳပါမစင္ၾကယ္တဲ႔ အာဇီ၀၀ိပၸတၱိ-ပါဆက္လက္ျဖစ္လာေတာ႔တာပါပဲ။

       အသက္ေမြးမွူမစင္ၾကယ္ျခင္းဆုိတာကေတာ႔ ၀မ္း၀ဖုိ႔ေလးကုိ မသင္႔ေလ်ာ္မအပ္စပ္တဲ႔နည္းနဲ႔ ရွာေဖြေနၾကတာ။လွူခ်င္တန္းခ်င္ေအာင္လုပ္ကုိင္ေနၾကတာကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ လူမွူကိစၥေတြကုိေရွာင္ခြါျပီး မိမိရဲ႔ပဓာနအလုပ္ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ကုိျမင္ေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီး ကိေလသာပယ္ခြါေရးးကုိ ေဇာင္းေပးက်င္႔ၾကံအားထုတ္ေနၾကသူေတြမဟုတ္ပါလား။ ဒါကုိမိမိက အစာအာဟာရဆြမ္းကေလးရဖုိ႔အတြက္နဲ႔

၁။ အထင္ၾကီးေအာင္ျပဳမူကာ ကုိယ္႔ဂုဏ္ကုိေဖာ္ေျပာျခင္း။
၂။ လာဘ္ရေအာင္ ျမႇဴဆြယ္ေျပာဆိုျခင္း။
၃။ မည္သူကေတာ႔ မည္မွ်လွူဒါန္းသြားျပီးဟု အျခားသူမ်ားပါလွူခ်င္လာေအာင္ သိေစျခင္း။
၄။ မိမိမွတစ္ပါး အျခားသူမ်ားကုိအၾကည္ညိဳမဲ႔ေအာင္ သူတစ္ပါးမ်ားအားကဲ႔ရဲ႔ရွဳံ႕ခ်ျခင္း
၅။ တစ္ေနရာမွရေသာပစၥည္းကို အျခားတစ္ေနရာသို႔ ေပးျခင္း။
၆။ ေက်ာင္းအသုံးေဆာင္ သစ္မ်ား၊ ဝါးမ်ားကုိ လူမ်ားအားမ်က္ႏွာလုပ္ကာေပးျခင္း။
၇။ သစ္႐ြက္၊ ပန္းပြင့္၊ သစ္သီးေပးျခင္း။
၈။ ဆပ္ျပာ၊ ေျမညက္ေပးျခင္း။
၉။ မိမိကိုယ္ကို ေအာက္ခ်၍ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးၾကီးက သူေ႒းမင္းၾကီးကုိ စသည္ျဖင္႔ေျပာျခင္း။
၁၀။ အမွန္နည္းပါး အမွားမ်ားေသာစကားကိုဆိုျခင္း။
၁၁။ မ်က္ႏွာသစ္ေရ၊ ဒန္ပူေပးျခင္း။
၁၂။ ကေလးထိန္းေပးျခင္း။
၁၃။ မပင့္ဖိတ္ဘဲ အိမ္တြင္းသို႔ဝင္ေရာက္ျခင္း။
၁၄။ ေျမေနရာ ေကာင္း၊ မေကာင္း ေ႐ြးေပးျခင္း။
၁၅။ မဂ္ဖိုလ္မွ ဖီလာအတတ္ကို သင္ေပးျခင္း။
၁၆။ အဂၤဝိဇၨာေဟာျခင္း၊ ေဗဒင္ေဟာျခင္း။
၁၇။ နကၡတ္ေ႐ြးေပးျခင္း။
၁၈။ လူတို႔၏အေစအပါးအျဖစ္ျဖင္႔ ခိုင္းသမွ် လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္း။
၁၉။ ေဆးကုျခင္း။
၂၀။ ထမင္းဟင္းျဖင္႔ ဧည္႔ခံေက်ြးေမြးျခင္း
၂၁။ မိမိအား လွဴထားေသာပစၥည္းကိုေပးျခင္း..ဆုိတဲ႔ အေနသန-မအပ္ေသာရွာမွီးျခင္း(၂၁)ပါးတုိ႔ကုိ လုပ္ကုိင္ျပီဆုိလွ်င္ ထုိရဟန္းရဲ႔အသက္ေမြးမွူလည္း ညစ္ႏြမ္းသြားျပီး သာသနာဖ်က္ရဟန္းဘ၀လည္း ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေတာ႔တာပါပဲ ။
      လူဆုိတာကေတာ႔ ၀ိနည္းတရားမ်ား သာသနာ႔က်င္႔၀တ္မ်ားကုိနားလည္ၾကသူေတြမဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ္႔အေပၚေပစၥကၡေကာင္းျပရင္ သူေတာ္စင္ၾကီးလုိ႔ပဲ ျမင္ၾကတာေလ။ သူတုိ႔ဖက္ကၾကည္႔လွ်င္ေတာ႔ ဟုတ္သေယာင္ေယာင္ရွိပါတယ္။ မိမိလုိအပ္ရာရာကုိ ကူညီလုပ္ကုိင္ေပးလုိက္သျဖင္႔ မိမိတုိ႔အခက္ခဲအားလုံးလည္းအဆင္ေျပသြားေတာ႔ တယ္ေတာ္တဲ႔ တုိ႔ဘုန္းဘုန္းဆုိျပီး ပုိရင္းႏွီးခင္မင္သြားၾကတာ ။ပုိလွူၾကတန္းၾကတာမလား ။ဒါေပမယ္႔ ထုိတကာတကာမတုိ႔ခမ်ာ သဒၶါတရားပ်က္မွန္းမသိပ်က္လာၾကတယ္။

     အရင္အခါမ်ားဆုိ သံဃာျမင္ရင္ ဦးတင္ကန္ေတာ႔ၾကတယ္ ။တတ္စြမ္းသမွ်ေလးလွူဒါန္းႏုိင္ၾကတယ္မလား။ ခုလုိကုလဒူသက လူေပါင္းေပါင္းတဲ႔ရဟန္းေတာ္နဲ႔မိတ္ေဆြျဖစ္ခင္မင္ရင္းႏွွီးခ်ိန္မွစျပီး “ေဟ႔ ..ရဟန္းဆုိတာ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးရမယ္႔သူေတြ ဘာမွမလုပ္ပဲ သကၤန္းပတ္ျပီး လက္ျဖန္႔ခံစားေသာက္ေနတာအလုိမရွိဘူး၊ တစ္ျပားမွမလွဴႏုိင္ဘူး။ ကုိယ္႔အိမ္ကက်ြန္ကုိေက်ြးလုိက္ေမြးလုိက္တာကမွ ကုိယ္႔အိမ္အလုပ္ကုိ ၾကိဳးစားလုပ္ေပးလိမ္႔ဦးမယ္။အေခ်ာင္သမားေတြသာသနာေနတယ္။ သာသနာမွာေနျပီး အလုပ္မလုပ္တဲ႔သူေတြအလုိမရွိဘူး။ ပရဟိတမ်ားမ်ားလုပ္တဲ႔ လူေတြကုိကူညီမယ္႔သံဃာေတြပဲလုိအပ္တယ္”စသည္ေျပာကာ အျမင္လြဲလမ္းလြဲလုိက္မိသြားၾကပါတယ္။

     သူတုိ႔လွဴသမွ်ကလည္း သာသနာကုိလွဴတာမဟုတ္ေတာ႔ပဲ ထုိလူမွူေရးမွာေနာေက်တဲ႔ရဟန္းမ်ားႏွင္႔ လူမွဴေရးကိစၥမ်ားမွာသာ မ်ားကုန္ေတာ႔တယ္။ အမွန္တကယ္က ရဟန္းေကာင္းရဟန္းျမတ္မ်ားက စာသင္တုိက္မ်ား တရားရိပ္သာမ်ားကေန အေ၀းကြပ္ကဲမွူျဖင္႔ လူအမ်ားစာရိတၱမပ်က္ျပားရေအာင္ ေဟာၾကားေပးျခင္း နီးရာနီးရာကုိ ဆုံးမေပးျခင္း ကုိယ္တုိင္ကလည္းေနာင္လာရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကုိ အတုလုိက္ကာက်င္႔ၾကံၾကေစရန္ စံျပေနထုိင္ျပျခင္းျဖင္႔ ဘုရားအဆုံးအမ သာသနာေတာ္ကုိျမင္႔တင္ေနၾကသူေတြဆုိိတာ သူတုိ႔သေဘာမေပါက္က်တာမလား။  
      သံဃာကုိပုဂၢိဳလ္ကြယ္တယ္ဆုိတာဒါမ်ိဳးကုိဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔ တရားဓမၼမ်ားကုိေဟာၾကားတဲ႔ရဟန္းေတာ္မ်ားပင္လွ်င္ အတၱဳကံသန ပရ၀မၻန မိမိကုိယ္ကုုိ ျမင္႔တင္ျပီး အျခားသူမ်ားအားခ်မနင္းမိဖုိ႔ အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္။ လူေတြရဲ႔အျမင္ဆုိတာကေတာ႔ အတိမ္းအေစာင္းခံၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။

       က်ဳပ္လုိမ်ား ပရဟိတေတြလုပ္ခ်င္စိတ္ရွိလာၾကရင္ေကာင္းမယ္။ သာသနာ႔အေရျခဳံေတြမရွိဖုိ႔လုိအပ္တယ္ စသည္ျဖင္႔ေျပာဆုိေနၾကတဲ႔ ဓမၼကထိကမ်ားလည္း သတိထားျပီး ယင္းကဲ႔သုိ႔မေဟာေျပာမိၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။ သံဃာၾကားမွာၾသ၀ါဒစကားအေနျဖင္႔ ဆုံးမေျပာၾကားတာကုိ သံဃာအမ်ားလည္းလက္ခံသေဘာေပါက္ပါတယ္။ဒါကိုလူၾကားမွာမွ အသံေကာင္းဟစ္ျပီး မိမိသာသနာအတြက္ဘယ္ေလာက္စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေနပါေၾကာင္း မ႑ပ္တုိင္တက္ျပျခင္းမ်ိဳးကေတာ႔ အျခားရဟန္းးသံဃာေတြေခါင္းကုိခ်နင္းလုိက္တာလုိ႔ပဲ သာသနာေတာ္ကျမင္ထား လုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
     ဒီေတာ႔ဒီလုိမအပ္မရာေတြနဲ႔ လာဘ္လာဘေပါေအာင္ရွာေဖြျပီဆုိရင္ေတာ႔ ထုိရဟန္းဟာ သမၼာအာဇီ၀မဟုတ္ေတာ႔ပဲ မဂၢင္လမ္းမေတာ္ၾကီးကို ေျပာင္းျပန္ေလွ်ာက္ကာ အပါယ္လမ္းေရာက္ဖုိ႔ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္သြားပါလိမ္႔မယ္။

     လူဥပါသကာဒါယကာတုိ႔အေနျဖင္႔လည္း အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းစင္ၾကယ္ဖုိ႔ ဥပါသကာတို႔ မေရာင္းအပ္ေသာ ကုန္ ၅-မ်ိဳးရွိိတယ္လုိ႔ အဂၤုတၱိဳရ္ ပဥၥက ၀ါဏိဇၨသုတ္ေတာ္မွာ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္အတိအလင္း ေဟာထားေတာ္မူပါတယ္။
(၁) အာ၀ုဓ ၀ါဏိဇၨ- ဓါး လွံ ေသနတ္ အေျမာက္ စိန္ေျပာင္းစသည့္ ပါဏာတိပါတ လက္နက္မ်ိဳး။
(၂) သတၱ- လူႏွင့္ အသားသတ္စားရန္ ေမြးျမဴးေရးသတၱ၀ါမ်ိဳး။
(၃) မံသ- သား ငါး ၾကက္ ၀က္စသည့္ အသားစိမ္း/ေျခာက္။
(၄) မဇၨ- မူးယစ္ေစတတ္ေသာ ေသစာမ်ိဳး ဟူသမွ်။
(၅) ၀ိသ ၀ါဏိဇၨ- သတၱ၀ါတို႔ကိုေသေစတတ္ေသာ အဆိပ္မ်ိဳးဟူသမွ်။လုိ႔ ဆုိပါတယ္
      ဒီေတာ႔ သမၼာအာဇီ၀ျဖစ္ျပီး မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္နဲ႔နီးတယ္ဆုိရင္ေတာ႔ မိမိတုိ႔ဆုိင္မ်ားမွာ ယင္းပစၥည္းငါးမ်ိဳးကုိမေရာင္းခ်မိဖုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။
      ယေန႔ေခတ္မွာ သမၼာအာဇီ၀ဆုိတာ ပ်က္လုံးတစ္ခုေတာင္ျဖစ္ေနမလားပဲ ကုန္စုံဆုိင္တည္ေရာင္းျပီဆုိမွေတာ႔ ေလးခြေလး၊ဓားလွံေလးလည္းေရာင္းပါမွ ဆုိတာေတြ ။ေမြးျမဴေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ သားတုိးေဆး၊ဥၾကီးေဆးစတာေတြ ၾကက္ငွက္ေတြ အလွငါးေလးေတြကန္နဲ႔ထည္႔ေရာင္းေနတာေတြ၊ ဆုိင္တုိင္းမွာ မရွိမျဖစ္တင္ေနၾကရတဲ႔ ၾကက္ဥဘဲဥ ၾကက္သားမွဳံငံျပာရည္စတာေတြ ၊အေဖ်ာ္ဆုိင္ေတြမွာယမကာပါတြဲေရာင္းမွ စီးပြားျဖစ္တယ္ဆုိတာေတြ ။ပုိးးသတ္ေဆးေတြလက္လီလကၠားျဖန္႔ေနၾကတာေတြ စုံလုိ႔ပါပဲ။ ဒီေတာ႔ မိမိတုိ႔အသက္ေမြးမွဴဟာ သမၼာအာဇီ၀က်က်ေတာင္းရမ္းစားေသာက္တဲ႔ လူဆင္းရဲမ်ားေလာက္မွ အဆင္႔တန္းျမင္႔ အျပစ္ကင္းၾကပါသလား စဥ္းစားၾကဖုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။
    ဒီေတာ႔ အာဇီ၀၀ိပတၱိဆုိတဲ႔ အသက္ေမြးမွူပ်က္စီးသြားေအာင္ မိမိကုိယ္တုိင္မဖ်က္ဆီးမိၾကဖုိ႔အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္ ။သုိ႔မဟုတ္ပါက ေငြေၾကးရေရးအတြက္ မိမိကုိယ္ကုိယ္ေရာင္းစားသူမ်ားႏွင္႔မျခား မိမိတစ္ဘ၀စာေကာင္းစားေရးအတြက္ သံသရာတစ္ခုလုံး အနာဂါတ္အားလုံးကုိေရာင္းစားလုိက္သည္ႏွင္႔တူသြားပါလိမ္႔မယ္။
      ဘုရားသားေတာ္သမီးေတာ္မ်ားပီပီ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားဆုံးမေတာ္မူသည္႔အတုိင္းလုိက္နာက်င္႔ၾကံႏုိင္ၾကဖုိ႔အလြန္အေရးၾကီးလွပါတယ္။
                                                                           (ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမည္)
                                                                                          လကၤာအရွင္-မုရြာ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၄)***

      ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးသည္ ၀ါတြင္းကာလၾကီးမွာ ေတာေစာင္႔နတ္မ်ားကမေနႏုိင္ေအာင္ ေႏွာက္ယွက္ေျခာက္လွန္႔ၾကသျဖင္႔ သာ၀တၳိျပည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ျပန္ေရာက္လာၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ငါးရာအား ထုိေတာအုပ္သုိ႔သာ ျပန္သြားအားထုတ္ၾကရန္တုိက္တြန္းေတာ္မူျပီး ေမတၱာၾကီးမားသူမ်ားသည္ ရန္သူကုိပင္ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သည္ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူကာ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၃)***

  
      ဦးဇင္းလည္း အလုပ္မ်ားေနလုိ႔ ေရးလက္စ ေမတၱာအေၾကာင္းကုိ ေရွ႔မဆက္ႏုိင္ျဖစ္သြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခုခဏအားတဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာ ျပီးသမွ်ေလး ဆက္လက္တင္ျပေပးပါဦးမယ္။

        အထက္ကတင္ျပခဲ႔သလုိ ရဟန္းေတာ္(၅၀၀)တုိ႔အား ေတာေစာင္႔နတ္မ်ားက အမ်ိဳးမ်ိဳးေႏွာက္ယွက္ေျခာက္လွန္႔ၾကေသာေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ သာ၀တၳိျမိဳ႔ေတာ္သုိ႔ ျပန္ၾကြသြားၾကပါတယ္။

        ဘုရားရွင္ထံေမွာက္ ေရာက္သြားၾကေတာ႔ ဘုရားရွင္က 

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၂)***

 
        ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ကုိ ယုံၾကည္ေလးျမတ္စြာ မည္မွ်ပင္ၾကိဳးစားၾကေသာ္လည္း သဗၺတၳကလုိ႔ေခၚတဲ႔ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္တုိင္းပြားမ်ားရမည္႔ ေမတၱာသက္ေစာင္႔ကမၼ႒ာန္းကုိ မစီးျဖန္းမိခဲ႔ၾကသျဖင္႔ တပ္ဆုတ္ကာ ေနာက္ျပန္ေခါက္ခဲ႔ၾကရသည္႔  ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က ပဋိပတၱိ၀န္ေဆာင္မေထရ္ ျမတ္မ်ား အေၾကာင္းကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ျပေပးခ်င္ပါေသးတယ္။   

      ဘုရားတပည္႔သားရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သီတင္း၀ါလမတုိင္မီမွာ ဘုရားရွင္ထံခ်ည္းကပ္ၾက၍ ကမၼ႒ာန္းရွူမွတ္ပြားနည္း နိႆ်ည္းကုိ ဘုရားရွင္ထံမွနာယူကာ

*** ေမတၱာျခဳံမွ ေဘးရန္လုံမည္(၁)***

     
    ေမတၱတရားဟာ ဆားႏွင္႔တူ၏ ၊ဟင္းခ်က္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္းဆားမပါရင္အရသာမရွိေပ။ထုိနည္းတူစြာ မည္မွ်ကုသုိလ္ေကာင္းမွူေတြ လူမွဳကိစၥေတြျပဳမူေဆာင္ရြက္ေသာ္လဲ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ ကာယကံအျပဳမူ၊၀စီကံအေျပာအဆုိနဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ယွဥၤတဲ႔စိတ္ႏွလုံးသာမဦးစီးပါက အရသာမဲ႔ေနေပလိမ္႔မည္။ အ႒ကထာ၌ကား လွဴဒါန္းေပးကမ္းတဲ႔ေနရာ သီလေစာက္တည္တဲ႔ေနရာမွာ ေမတၱာပါမွသာလွ်င္

ဒါနပါရမီ >>> ဒါနဥပပါရမီ >>> ဒါနပရမတၳပါရမီ (၄) နိဂုံးပုိင္း

       အလွူဒါနႏွင္႔စပ္၍ အားက်ျမတ္ႏုိးဖြယ္ရာေလးမ်ားတင္ျပေပးခဲ႔တာ ယၡဳပုိ႔ေရာပါဆုိ ေလးခုေျမာက္သုိ႔ေရာက္လာခဲ႔ပါျပီ ။ ဒီပုိ႔ကုိေတာ႔ လွူတတ္တန္းတတ္ေစရန္ လြတ္လြတ္က်ြတ္က်ြတ္စြန္႔ျပီး လွူဒါန္းတဲ႔ သပၸဳရိသဒါနမ်ိဳးကုိ ေဖာ္ျပေရးသားေပးပါဦးမယ္။


                                                                * စြန္႔လႊတ္၍ လွူဒါန္းျခင္း*

           ဗုဒၶဘာသာ၀င္မွန္ရင္ အလွူဒါနႏွင္႔မကင္းႏုိင္ၾကပါဘူး ၊မိရုိးဖလာအစဥ္အလာေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါနရဲ႔အက်ိဳးတရားေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် သိရွိနားလည္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ လွူဒါန္းၾကသူေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒါနႏွင္႔ပတ္သက္၍ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက

ဒါနပါရမီ >>> ဒါနဥပပါရမီ >>> ဒါနပရမတၳပါရမီ (၃)

      အံ႔ၾသဖြယ္ရာ  အလွဴဒါနကုိေပးလွုဒါန္းၾကတဲ႔ အလွဴရွင္ေတြ
ေရြးေကာင္းတင္ျပလာတာယခုပါဆုိ သုံးၾကိမ္ေျမာက္သုိ႔ပင္ေရာက္ရွိခဲ႔ေလျပီ။
      ဤပုိ႔မွာေတာ႔ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္က အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ရုံစားေသာက္ၾကျပီး ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ အရွင္ျမတ္အား အမြန္ျမတ္ဆုံးခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းခဲ႔ၾကေသာ အာဂအလွူရွႈင္ သာအမိႏွစ္ဦး  အေၾကာင္းကုိ

ဒါနပါရမီ >>> ဒါနဥပပါရမီ >>> ဒါနပရမတၳပါရမီ (၂)

   
       မိမိအရင္ပုိ႔စ္၌ အသက္ကုိပင္စြန္႔လႊတ္ကာ ဆြမ္းဆက္ကပ္လွူဒါန္းခဲ႔သည္႔ မဟမဟာကုိသုိလ္ရွင္ ဘိကၡဳနီမေလးအေၾကာင္းႏွင္႔စပ္ကာ ဒါနပရမတၳပါရမီ ၊ဇီ၀ိတပရိစၥာဂအေၾကာင္းကုိေဖာ္ျပေပးခဲ႔ျပီးျဖစ္၏။
       ယခုပုိ႔စ္၌ကား မိမိ၏သားသမီးကုိပင္ ဆင္းရဲဒုကၡတြင္းထဲထားကာ သမီးေလးႏွင္႔အလဲအထပ္လုပ္ျပီး ဆြမ္းကပ္ခဲ႔သည္႔ ထင္းေခြသမားေမာင္တိႆရဲ႔ ပုတၱပရိစၥာဂ မည္ေသာ၊ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ဖြဲ႔ဆုိရလွ်င္ခ်စ္လွစြာေသာ သမီးေလးဟူသည္႔ မိမိရဲ႔ ႏွလုံးသည္းပြတ္ႏွင္႔ပင္  အလည္းအထပ္လုပ္ကာဆြမ္းကပ္လွူခဲ႔ဲျခင္းျဖစ္၍ အဂၤပရိစၥာဂ ဒါနဥပပါရမီေျမာက္ေသာ အလွူဒါနအေၾကာင္းကုိ တင္ျပေပးပါဦးမည္။
                            ...................................   
      သီဟိုဠ္က်ြန္း၊ မဟာဂါမေနျပည္ေတာ္ၾကီးမွ

ဒါနပါရမီ >>> ဒါနဥပပါရမီ >>> ဒါနပရမတၳပါရမီ (၁)

 
      အလွူဒါနတစ္ခုကုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည္႔လုိက္လွ်င္
ဒါနပါရမီ ၊ဒါနဥပပါရမီ ႏွင္႔ ဒါနပရမတၳပါရမီဟူ၍ သုံးမ်ိဳးသုံးစားရွိေၾကာင္းေတြ႔ရေပမည္။

(၁) သာမညမိမိကုိယ္ႏွင္႔မဆက္စပ္ေသာ အပယိကပစၥည္း၀တၳဳအလွူဒါနတုိ႔ကုိ ဒါနပါရမီ+ဓနပရိစၥာဂ(ပုတၱပရိစၥာဂ+ဘရိယပရိစၥာဂ) ဟု၄င္း။
(၂) မိမိ၏ လက္ေျခအဂၤါ မ်က္လုံး ႏွလုံးေက်ာက္ကပ္စသည္ကုိ စြန္႔လႊတ္လွူဒါန္းပါက ဒါနဥပပါရမီ + အဂၤပရိစၥာဂ ဟု၄င္း၊

***(သဟာယ)(သဟာယ္ခ်င္း) ဆုိးတူေကာင္းဖက္ အတူတကြလက္တြဲေဖာ္ဆုိတာ***

 
      တခါက မုဆုိးၾကီးတစ္ေယာက္သည္ ရလာတဲ႔အသားေတြကုိ လွည္းၾကီးနဲ႔ျမိဳ႔တက္ေရာင္းဖုိ႔အလာမွာ ။ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္နဲ႔ဆုံပါတယ္။ ဒီတင္ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္က ဟင္းစားေလးလက္ေဆာင္ေပးခဲ႔ဖုိ႔
ေတာင္းၾကပါသတဲ႔ ။

    ဒါေပမယ္႔ ႏွုတ္ၾကမ္းလွ်ာၾကမ္းသူေ႒းသားက

ေတာေက်ာင္းေလးသုိ႔ အလည္သြားျခင္း

ဆူညံမွူသည္ သမာဓိ၏ ေျငာင္႔တံက်င္

          လူသံဆူသံဟာ ပထမစ်ာန္သမာဓိရဲ႔ အေႏွာက္အယွက္ ေညွာင္တံက်င္ျဖစ္တာေၾကာင္႔ မိန္းမသံ၊ေယာက္်ားသံဆင္သံျမင္းသံစတဲ႔ အသံဗလံဆူညံေနေသာ ရြာနီးအစပ္ကုိမစြန္႔ခြါပဲ အာဏာပါနသတိကမၼ႒ာန္းကုိ ျပီးစီးေပါက္ေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ကူ၊ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္က ဣဓ၊ ဘိကၡေဝ၊ ဘိကၡဳ အရညဂေတာ ဝါ ႐ုကၡမူလဂေတာ ဝါ သုညာဂါရဂေတာ ဝါ လုိ႔ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္မွာ တရားရွုမွတ္ဖုိ႔ သင္႔ေလွ်ာ္တဲ႔ေနရာကုိ
ျပဆုိေပးထားေတာ္မူျခင္းျဖစ္၏။
(အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာနံ ဣတၳိပုရိသဟတၳိအႆာဒိသဒၵသမာကုလံ ဂါမႏၲံ အပရိစၥဇိတြာ န သုကရံ သမၸာေဒတုံ၊ သဒၵက႑ကတၱာ စ်ာနႆ)

    ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္သည္ အခါခပ္သိမ္း တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ ပရိတ္သတ္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္မွာသာ သီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။ သာမညဖလသုတၱာန္မွာ အဇာတသတ္မင္း ဘုရားရွင္ထံခ်ဥ္းကပ္လာေတာ႔ သံဃာေထာင္႔ႏွစ္ရာ႔ငါးဆယ္ေသာ ဘုရားရွင္၏ပရိတ္သတ္သည္ အလြန္တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လြန္းေနျပီး ေခ်ာင္းဆုိးသံ ႏွာေခ်ဆတ္သံမွ်ပင္မၾကားရေသာေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္ႏွင္႔သံဃာေတာ္တုိ႔သီတင္းသုံးရာဌာနမွ ဟုတ္ပါေလစ။ ေဆးဆရာဇီ၀ကသည္ ငါ႔အားလုပ္ၾကံရန္အၾကံျဖင္႔ လီဆယ္၍ ေခၚလာေလသလား ဟုပင္ သံသယအေတြးမ်ား ၀င္ေရာက္ခဲ႔ရဖူးပါသတဲ႔။ တခါတရံ ဘုရားကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ တိတၳိပရိဗုိဇ္တုိ႔ေက်ာင္းအရံသုိ႔ တရားေဟာျပေတာ္မူရန္ခ်ဥ္းကပ္ရာမွာလည္း တိတၳိတုိ႔သည္ ဘုရားၾကြေရာက္လာတာကုိျမင္သည္ႏွင္႔ “ရဟန္းၾကီးေဂါတမသည္ ဆိတ္ျငိမ္ေသာအရပ္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိသာ ခ်ဥ္းကပ္သင္႔၏ဟု မွတ္ထင္ေတာ္မူ၏။ ထုိသုိ႔ ရဟန္းၾကီးေဂါတမခ်ဥ္းကပ္လာသျဖင္႔ ငါတုိ႔ေတြလည္း စိန္နားကပ္အေရာင္ေၾကာင္႔ ပါးေျပာင္ကာ ဂုဏ္တက္ကာ လူအမ်ားလည္းခ်ဥ္းကပ္သင္႔၏ဟု မွတ္ထင္လာၾကႏုိင္၏။ မည္သူမွ် စကားမဆုိၾကပါႏွင္႔”ဟု ဆုိကာ တုတ္တုတ္မွ်ပင္မလွုပ္ရဲၾကဟု မွတ္သားရဖူးေလသည္။
     အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ ဘုရားရွင္သည္ ကာယ၀ိေ၀ကဆုိိတဲ႔ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္တဲ႔ နားေအးပါးေအးေနရာ၊ စိတၱ၀ိေ၀ကဆုိတဲ႔ စ်ာန္ခ်မ္းသာမဂ္ဖုိလ္ခ်မ္းသာနဲ႔ ၊ဥပဓိ၀ိေ၀ကဆုိတဲ႔ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာတုိ႔ကုိသာ ျမတ္ႏုိးစြာခံစားေတာ္မူခဲ႔သည္ဟု နားလည္ရေပမည္ျဖစ္၏။
     သတၱ၀ါအေပါင္းအားတရားျပေတာ္မူလုိ၍ အရပ္ေဒသတုိ႔သုိ႔ လွည္႔လည္ၾကြခ်ီရင္း တခါေသာ္ ဘုရားအလုိအၾကိဳက္ကုိမသိနားမလည္ၾကေသာ သတိမမူမိၾကေသာ ေက်းရြာေလးတစ္ခုသုိ႔ေရာက္ေတာ္မူခဲ႔ရာ ထုိရြာသူရြာသားမ်ား၏ ၾကြက္စီၾကြက္စီ ဆူညံေနၾကေသာအသံကုိၾကားရေတာ္မူ၍ ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သုိ႔အ၀င္ခံေတာ္မမူခဲ႔ေၾကာင္းလည္း မွတ္သားရဖူး၏။  
                               ............................

နာဂိတသုတ္……

     ဘုရားရွင္သည္ ေနာက္ပါ ရဟန္းသံဃာမ်ားစြာတုိ႔ႏွင္႔တကြ ေဒသစာရီလွည္႔လည္ေတာ္မူရင္း ဣစၧာနဂၤလမည္ေသာ ပုဏၰားရြာအနီးသုိ႔ ညေနခ်မ္းအခါမွာ ဆုိက္ေရာက္ေတာ္မူလာျပီး ဣစၧာနဂၤလေတာအုပ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏၊
     ထုိသတင္းသည္ ညတြင္းခ်င္းပင္ ေတာမီးပမာပ်ံ ႔ႏွံ႔သြားျပီး ညတြင္းခ်င္းပင္ ဘုရားရွင္ႏွင္႔သံဃာေတာ္မ်ားအားလွူဒါန္းၾကဖုိ႔ ရြာလုံးက်ြတ္စုိင္းျပင္းၾကေလေတာ႔၏
    နံနက္လင္းအားၾကီးေရာက္ေသာအခါ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ဆူဆူညံညံျဖင္႔ လွူဒါန္းဖြယ္တုိ႔ကုိယူေဆာင္လာၾကကုန္လွ်က္ ဘုရားရွင္ႏွင္႔သံဃာေတာ္မ်ားအားဆြမ္းဆက္ကပ္ၾကဖုိ႔ ေရာက္လာၾကေတာ႔၏။ သုိ႔ေသာ္ .............ထုိရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားမည္သုိ႔သီတင္းသုံးေနထုိင္ေတာ္မူလုိသည္ကုိ မသိၾကေခ်။ ဂရုလည္းစုိက္မိၾကပုံမရေခ် ။ဣစၦာနဂၤလတစ္ေတာလုံးပင္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ဆူညံေနေတာ႔၏။
    ထိုစဥ္က ဘုရားရွင္ေနာက္ေတာ္ပါးက အလုပ္ေက်ြးအျဖစ္ပါလာသူကား အရွင္နာဂိတမေထရ္တည္း။ ထုိအခါ၌ အသွ်င္နာဂိတသည္ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္နာဂိတအား

     ''နာဂိတ ငါးတို႔ကို လုယက္ရာ၌ တံငါသည္တို႔ကဲ့သို႔ ျပင္းျပက်ယ္ေလာင္ေသာ အသံရွိသူတို႔ကား အဘယ္သူတို႔နည္း''ဟုေမးေတာ္မူရာ …
    အျခားသူတုိ႔မဟုတ္ပါဘုရား ဘုရားအမွူးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား အာရုံဆြမ္းဆက္ကပ္ၾကဖုိ႔ ေရာက္လာၾကေသာ ဣစၧာနဂၤလရြာသူရြာသားမ်ားျဖစ္ျပီး  မ်ားစြာေသာခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ျဖင္႔ ေက်ာင္းတုိက္တံခါးအဖြင္႔ကုိေစာင္႔ေနၾကပါသည္
…ဟုေလွ်ာက္ထားလုိက္၏။

     ထုိအခါ ဘုရားရွင္သည္ “နာဂိတ ငါသည္ အျခံအရံ (အေက်ာ္အေစာ) ႏွင့္ မဆက္ဆံလို၊ အျခံအရံ (အေက်ာ္အေစာ) သည္လည္းငါႏွင့္ အတူ မဆက္ဆံေစလင့္။

ကာမဂုဏ္မွထြက္ေျမာက္မႈ 'ေနကၡမၼ' သုခ၊
ကင္းဆိတ္မႈ 'ပဝိေဝက' သုခ၊
ၿငိမ္းေအးမႈ 'ဥပသမ' သုခ၊
သိမႈ 'သေမၺာဓ' သုခကို အလိုရွိတိုင္း မၿငဳိျငင္ မပင္ပန္းဘဲ ရႏိုင္ေသာ ငါဘုရားရွင္အား 

         ထိုမစင္ၾကယ္မႈ ခ်မ္းသာ၊ ငိုက္မ်ဥ္းမႈခ်မ္းသာ၊ လာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာခ်မ္းသာကိုအလုိမရွိေပ..ဟုဆုိကာ ထုိသုိ႔ဆူညံေနေသာ ပရိတ္သတ္ထုၾကီးအား ျပန္လႊတ္လုိက္ရန္မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ေလသည္။

       အရႈင္နာဂိတလည္းအခက္ေတြ႔သြား၏။ ေစာေစာကပင္ ရြာသူရြာသားမ်ားက “ဆြမ္းဆက္ကပ္လိုလွပါျပီဘုရား ေက်ာင္း၀င္းတံခါးဖြင္႔ေပးေတာ္မူပါ”ဟု ခြင္႔ေတာင္းရာ ဘုရားရွင္ေတာ္ ဂႏၶကုဋိတုိက္တံခါး မဖြင္႔ေသးသျဖင္႔ ေခတၱမွ်ေစာင္႔ဆုိင္းၾကပါရန္ ေျပာခဲ႔ရေသး၏ ။

     ပရိတ္သတ္၏ အလုိက္မသိ ဆူညံေနမွူတုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္အားအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မည္စုိး၍ ေက်ာင္းတံခါးကုိမဖြင္႔ေသးပဲ။ ဘုရားရွင္ဂႏၶကုဋိတုိက္တံခါးဖြင္႔မွသာလွ်င္ ေက်ာင္းတံခါးဖြင္႔ေပးမည္ဟု ေတြးၾကံထားကာမွ ဘုရားရွင္ေတာ္က ထုိပရိတ္သတ္ၾကီးအား ျပန္လႊတ္လုိက္ဖုိ႔
မိန္႔ေတာ္မူေနေလျပီတည္း။

      အမွန္ေတာ႔ ပရိတ္သတ္ၾကီးသည္ ဘုရားရွင္၏အလုိဆႏၵေတာ္ကုိ မသိနားမလည္ရွာၾကေပမည္႔ တစ္ညလုံးလုံးမအိပ္မေနစီမံခ်က္ျပဳတ္၍ ေဆာင္ယူလာၾကရွာေသာ အာဂေစတနာရွင္မ်ားပါေပ။ ထုိဒါယကာဒါယိကာမတုိ႔အားလည္း ဘုရားရွင္မ်က္ႏွာလႊဲသြားေတာ္မူပါက ဗုဒၶဳပၸါဒ န၀မခဏအခြင္႔ေကာင္းၾကီးလြတ္သြားၾကမွာ ၊ဘုရားရွင္အေပၚမွာသာ အျမင္ေစာင္းကာ ကဲ႔ရဲ႔ျပစ္တင္မိၾကဦးမည္ဆုိပါက အက်ိဳးမဖက္ အျပစ္သက္သက္သာျဖစ္ကုန္ၾကဦးမွာကုိလည္း အရႈွင္နာဂိတ ေျပးျမင္မိေလသည္။

     ထုိ႔ေၾကာင္႔ အရွင္နာဂိတသည္ “ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခုအခါ၌ သည္းခံေတာ္မူပါ၊ ေကာင္း ေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယခုအခါ၌ သည္းခံေတာ္မူပါ၊ အသွ်င္ဘုရားယခုအခါ၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ သည္းခံေတာ္မူရန္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္၊ အသွ်င္ဘုရား …..
      ယခုအခါ၌ နိဂံုးသူနိဂံုးသား ဇနပုဒ္သူ ဇနပုဒ္သား ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားႂကြေတာ္မူေလရာရာအရပ္သို႔ စိတ္ၫြတ္ၾကကုန္လ်က္သာလွ်င္ လိုက္ပါၾကပါလိမ့္မည္။ အသွ်င္ဘုရား…..
       မိုးႀကီးသည္းထန္စြာရြာသြန္း လတ္ေသာ္ နိမ့္႐ႈိင္းရာအရပ္သို႔ ေရတို႔သည္ စီးက်ၾကကုန္သကဲ့သို႔ အသွ်င္ဘုရားဤအတူသာလွ်င္ နိဂံုးသူနိဂံုးသား ဇနပုဒ္သူဇနပုဒ္သား ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတို႔သည္ျမတ္စြာဘုရားႂကြေရာက္ေတာ္မူ ေလရာရာ အရပ္သို႔ စိတ္ၫြတ္ကုန္လ်က္သာလွ်င္ လိုက္ပါ ၾကပါလိမ့္မည္၊ ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္းဟူမူ -
ျမတ္စြာဘုရား၏ သီလေတာ္ ပညာေတာ္သည္ ထိုသို႔ႀကီးမားေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္ဟု
   ထုိဘုရားအလုိေတာ္ကုိ မသိနားမလည္ေသာ ရြာသူရြာသားမ်ားအား သည္းခံေတာ္မူပါရန္ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ရေလသည္ ။

   ထုိအခါ ဘုရားရွင္က
        နာဂိတ ငါဘုရားသည္ ရြာအနီးေက်ာင္း၌ အလြန္သမာဓိေကာင္းစြာ ထုိင္ေနေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကုိေတြ႔ျမင္ရလွ်င္ေတာင္မွ မႏွစ္သက္ႏုိင္ေပ အေၾကာင္းေသာ္ကား ဤအသွ်င္ကို ထုိေက်ာင္းအရံကုိေစာင္႔ေရွာက္သူကျဖစ္ေစ၊ သာမေဏက ျဖစ္ေစ ထိုသမာဓိမွ ေရြ႕ေလ်ာေစႏုိင္ေသာေၾကာင္႔တည္း ။
      ေတာ၌ အိပ္ငိုက္လ်က္ ထိုင္ေနေသာ ေတာေက်ာင္းေန ရဟန္းကို ေတြ႕ျမင္ရာ၌ကား ငါဘုရား၏ စိတ္၌  “ ဤအသွ်င္သည္ ဤအိပ္ငိုက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာပင္ပန္းမႈကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ တစ္ခုတည္းေသာ သေဘာျဖစ္သည့္ ေတာဟူေသာ အမွတ္ကိုသာလွ်င္ ႏွလံုးသြင္းလိမ့္မည္''ဟု အၾကံျဖစ္ေသာေၾကာင္႔တည္း။
       ေတာ၌ မတည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထိုင္ေနေသာေတာေက်ာင္းေန ရဟန္းကို ေတြ႕ျမင္ရာ၌လည္း “ ဤအသွ်င္သည္ မတည္ၾကည္ေသာ စိတ္ကိုလည္း တည္ၾကည္ေစလိမ့္မည္၊ တည္ၾကည္ၿပီးေသာ စိတ္ကိုလည္း အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မည္''ဟုၾကံကာ ႏွစ္သက္၏။
       ေတာ၌ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထိုင္ေနေသာေတာေက်ာင္းေနရဟန္းကို ေတြ႕ျမင္ရာ၌လည္း ''ယခုအခါ၌ ဤအသွ်င္သည္ ကိေလသာ မကြၽတ္လြတ္ေသးေသာ စိတ္ကိုလည္း ကြၽတ္လြတ္ေစလိမ့္မည္၊ ကြၽတ္လြတ္ၿပီးေသာ စိတ္ကိုလည္း အစဥ္ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မည္''ဟု ဤသို႔ အၾကံျဖစ္ကာ ႏွစ္သက္၏။
      နာဂိတ ငါဘုရားသည္ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆး အသံုးအေဆာင္တို႔ကို ရေသာ ရြာနီးေက်ာင္းေန ရဟန္းတစ္ပါးကို ေတြ႕ျမင္ရ၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ထိုလာဘ္ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္အေစာကို အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းမႈကို စြန္႔၏၊ ေတာစြန္ျဖစ္ေသာေက်ာင္းတို႔ကို စြန္႔၏၊ ရြာ နိဂံုး မင္းေနျပည္ေတာ္သို႔ ဝင္ေရာက္၍ ေန၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ရြာနီးေက်ာင္းမွာသီတင္းသုံးေနေသာ ထုိရဟန္းကုိ ငါဘုရားမႏွစ္သက္ႏုိင္ေပ။
      နာဂိတ ငါဘုရားသည္ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးအသံုးအေဆာင္တို႔ကိုရေသာ ေတာေက်ာင္းေနရဟန္းတစ္ပါးကိုေတြ႔ျမင္ရာ၌ကား ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးေတာ္မူ၏   ထိုရဟန္းသည္ ထိုလာဘ္ပူေဇာ္သကာအေက်ာ္အေစာဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင္႔  တစ္ေယာက္တည္း ကိန္းေအာင္းျခင္းကို မစြန္႔လႊတ္၊ ေတာစြန္ျဖစ္ေသာေက်ာင္းတို႔ကို မစြန္႔ေပ ။
        နာဂိတ  ခရီးရွည္သြားေသာ ငါဘုရားအား  ေရွ႕မွျဖစ္ေစ ေနာက္မွျဖစ္ေစ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ်မေတြ႕ျမင္ရေသာအခါ   အယုတ္ဆုံး က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ စြန္႔ရသည္ပင္  စိတ္ခ်မ္းသာရ၏…ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။  (အဂၤုတၱိဳရ္ ၊ဆကၠနိပါတ္၊နာဂိတသုတ္)
                                                 XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

      ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္သုိ႔ေရာက္လာေသာအခါ၌ကား
ေတာင္ျမိဳ႔မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္သည္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ပင္ သာဓုေခၚရေလာက္ေအာင္ အလြန္တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ ေအးခ်မ္းလြန္းလွ၏။ ဆရာေတာ္ဘုရားအား ဖူးေျမာ္ရန္ေရာက္လာၾကေသာ ႏုိင္ငံျခားသားတုိ႔သည္ ဆရာေတာ္ေရွ႕မွာထုိင္ေနၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ရုပ္တုေလးမ်ားခ်ထားေလသလားေအာက္ေမ႔ရသည္ဟုပင္ ေလွ်ာက္ထားခဲ႔ဖူးေသာ ဟူ၏။
    ထုိေတာင္ျမိဳ႔ဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားသည္လည္း အလွုအတန္းလာေရာက္ၾကသူ တကာတကာမအေပါင္းအား အတီးအမွုတ္အကအခုန္တုိ႔ျဖင္႔ဆူညံျခင္းကုိ ခြင္႔မျပဳေခ်။ တခါေသာ္ ဗႏၶလသကၤန္းတုိက္မွ အလွူအတန္းျပဳလုပ္ရာ၌ ဗႏၶဳလ၀င္းခင္းမ်ား အတီးအမွုတ္မ်ားျဖင္႔ေက်ာင္းေပါက္သုိ႔ေရာက္လာၾကရာ ဆရာေတာ္႔အလုိဆႏၵကုိနားလည္ၾကေသာ တကာမ်ားက ထုိအတီးအမွုတ္မ်ားကုိရပ္ၾကရန္ႏွင္႔ ဆရာေတာ္ဘုရားမၾကိဳက္ေၾကာင္းေျပာ၍ တားျမစ္ပါသတဲ႔။
       ထုိအေၾကာင္းကုိဆရာေတာ္ဘုရားၾကားရေတာ႔ နံနက္ၾသ၀ါဒေပးေသာအခါ မိမိသည္ အတီးအမွုတ္မ်ားကုိ မႏွစ္သက္ေသာေၾကာင္႔သာတားျမစ္ရျခင္းမဟုတ္ပဲ ဘုရားေက်ာင္းကန္ႏွင္႔မေလ်ာ္ကန္။ ဘုရားရွင္ပင္လွ်င္ ဆူညံေသာပရိတ္သတ္ကုိ လက္မခံပဲေမာင္းထုတ္ဖူးေၾကာင္းကုိသာ အမ်ားအမွန္နားလည္ဖုိ႔ ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ႔ဖူးပါသတဲ႔။

     ဒီေတာ႔ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ လူသံဆူသံကင္းေ၀းတဲ႔ေနရာမ်ားသည္သာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္အလြန္သင္႔ေလွ်ာ္မြန္ျမတ္ေၾကာင္း နားလည္ၾကရမည္ျဖစ္၏။

                XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

သီရိလကၤာ ကုိလံဘုိျမိဳ႔ျပင္မွေတာေက်ာင္းေလးသုိ႔ အလည္ပတ္ခရီး

         မိမိတုိ႔သည္ သီရိလကၤာ ကုိလံဘုိျမိဳ႔တြင္းမွာ ပညာေရးအတြက္
သီတင္းသုံးေနထုိင္ရင္း B.P.Uတကၠသုိလ္သုိ႔တက္ေရာက္ပညာသင္ေနရေပမည္႔ ကားသံလူသံဆူညံလြန္းေသာ ကုိလံဘုိျမိဳ႔ျပမွာ အလြန္ညည္းေငြ႔ေနမိေလသည္။ တခါတရံ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းက မိမိမိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားေနထုိင္ၾကရာ အလြန္တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းသည္႔ ေတာရြာေလးသုိ႔လည္း ေမွ်ာ္မွန္းသတိရကာ လြမ္းေမာမိသည္လည္းရွိ၏။ ေသခ်ာသည္ကား ျမိဳ႔ျပႏွင္႔ေတာေတာင္သဘာ၀သည္ ဇာတ္ပြဲစတိတ္ရွူိးႏွင္႔ တရားရိပ္သာကဲ႔သုိ႔ ကြာခ်င္တုိင္းကြာေနမည္ကား မလြဲေပ။
      ယခုဤပုိ႔စ္အားေရးေနခ်ိန္တြင္ ပညာသင္မွူျပီးဆုံး၍ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔
ျပန္လည္ၾကြေရာက္သြားျပီျဖစ္ေသာ အရွင္ပေညာဘာသာလကၤာရ(အလကၤာပန္းဆက္)ႏွင္႔အတူ စကားစျမည္ေျပာဆုိမိရင္းက ဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္သည္
ျမိဳ႔ျပဆူညံမွူကုိႏွစ္သက္ေတာမမူပဲ ေတာေက်ာင္းေတာင္ေက်ာင္းတုိ႔မွာသာ သီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ႔ေၾကာင္း သီရိလကၤာမွာလည္း ကုိလံဘုိျမိဳ႔ျပထက္စာလွ်င္ ေတာရြာဖက္ကေက်ာင္းေလးမ်ားသည္ အလြန္ေအးခ်မ္းလိမ္႔မည္ဟု မိမိထင္ေၾကာင္းေျပာျပရာ။

      ဟာ…ေမာင္၀ိမလေရ..အရွင္ေျပာသလုိ အလြန္တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ ေတာရေတာင္ေပၚေက်ာင္းေလးမ်ိဳးမွာ အရင္ကတပည္႔ေတာ္ေနခဲ႔တာေပါ႔…ဟုအားရ၀မ္းသာေျပာျပေလေတာ႔၏။

      ျမန္မာႏုိင္ငံတုန္းက ကုိယ္ေတာ္ေနခဲ႔တဲ႔ ရြာေက်ာင္းေလးလားကုိယ္ေတာ္ဟု မိမိကေမးလုိက္ရာ။

     ဟာ…ဘယ္ကလာဟုတ္ရမွာလဲဗ်ာ က်ဳပ္ဇာတိရြာကေက်ာင္းေလးေတာင္ အခုေျပာတဲ႔ေတာေက်ာင္းေလးမမွီဘူးဗ်ိဳ႔ လူသံဆူသံကင္းျပီး အလြန္ေအးခ်မ္းတယ္ ကိုလံဘုိျမိဳ႔နဲ႔ ကီလိုမီတာ(၂၀)ေလာက္ေ၀းတဲ႔ေနရာမွာရွိတဲ႔ရြာေက်ာင္းေလးဘုရား။
         တပည္႔ေတာ္ေရာက္စက ေနရာအဆင္မေျပေသးေတာ႔ ဒီလုိပဲ ဆက္စပ္ျပီး ေတာရြာေက်ာင္းေလးမွာ ခဏသြားေနေသးတယ္ေလ ။ဘုန္းၾကီးကလည္းအလြန္သေဘာေကာင္းတယ္ ။ျမန္မာကကုိယ္ေတာ္ေတြ သူ႔လုိေတာရြာကေက်ာင္းေလးမွာလာသီတင္းသုံးတယ္ဆိုျပီး အရမ္း၀မ္းသာပီတိျဖစ္ေနတာဗ် ။သူ႔မွာမရွိရွိတာနဲ႔ အာရုံ ေန႔ဆြမ္းစသည္ကုိ အထူးတလွယ္စီမံေပးေနတာပဲ ။

     ဒါေပမယ္႔ကုိယ္ေတာ္ေရ ကုိလံဘုိတခါလာဖုိ႔က်ေတာ္ေတာ္၀န္ေလးတယ္ ကားလည္းတုိက္ရုိက္မေပါက္ဘူးဗ်ာ။ ရထားနဲ႔ပဲသြားလာရတယ္။
ရြာကလည္း ေတာရြာေလးဆုိေတာ႔ ဘူတာရွိတယ္ဆုိေပမယ္႔ ဘူတာေလးဆုိေတာ႔ ရထားတုိင္းကမရပ္ဘူး ၊ရပ္တဲ႔ရထားေတြကလည္း ရုိးရုိးအေႏွးရထားေတြဆုိေတာ႔ လူကၾကပ္တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔တပည္႔ေတာ္လည္း ကုိလံဘုိျမိဳ႔ထဲေနရာရျပီဆုိိတာနဲ႔
ျပန္ေျပာင္းလာခဲ႔ရေတာ႔တာ ။ စာေမးပြဲနီးတုန္းကေတာ႔ စိတ္ေအးလက္ေအးေနရာေလးမုိ႔ စာသြားက်က္လုိက္ေသးတယ္။
       အရွင္ဘုရားေျပာတဲ႔ေက်ာင္းက ဒီလုိေက်ာင္းမ်ိဳးဗ်..ဟု အားရ၀မ္းသာ သူေနခဲ႔ဖူးတယ္ဆုိတာကုိပယ္ ဂုဏ္ယူ၀ံ႔ၾကြားစြာ ဆုိလာျပန္ပါတယ္။

     ဟ ဒါဆုိအေတာ္ပဲကုိယ္ေတာ္ေရ အားရင္ ျမန္မာျပည္ျပန္မၾကြခင္ေလး အဲဒီေတာေက်ာင္းေလးတစ္ေခါက္ေလာက္လုိက္ပုိ႔စမ္းပါဦး သီရိလကၤာရထားလည္းစီးဖူးသြားတာေပါ႔ ။
ေတာဖက္က ေတာင္ေပၚေက်ာင္းေလးလည္းေရာက္ဖူးေတာ႔ ျမိဳ႔ျပမြန္းက်ပ္မွူက ခဏတာေတာ႔ရုံးထြက္ၾကည္႔ခ်င္ေသးသဗ် ။

     ဒါဆုိလည္း တပည္႔ေတာ္မျပန္ခင္ အဲဒီေတာေက်ာင္းေလးအလြမ္းေျပတစ္ေခါက္ေတာ႔သြားျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ဗ်ာ။ ေတာေက်ာင္းဘုန္းၾကီးလည္း ႏွုတ္ဆက္ရင္းေပါ႔။
  

ကုိလံဘုိျမိဳ႔မွ ဗုလုဂဟေဂါဓရြာ ဘူတာေလးသုိ႔ ရထားျဖင္႔

   ဒီလုိႏွင္႔ က်ြႏု္ပ္ႏွင္႔ အရွင္ပေညာတုိ႔ႏွစ္ပါးသည္ ေတာေက်ာင္းေလးသြားလည္ၾကဖုိ႔ စီစဥ္ၾကရင္း အရွင္ပေညာႏွင္႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ေဖာ္ရီနာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါ ထုိေတာရြာေလးသုိ႔ အလည္လုိက္လာျဖစ္ခဲ႔ေလသည္။
                     ………………………………….
ေတာေက်ာင္းေလး၏ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳအရသာ

       ဘူတာကဆင္းလွ်င္ဆင္းျခင္းပင္ ရြာဖက္သုိ႔သြားေသာလမ္းကေလးႏွင္႔ ထုိေတာင္ကုန္းေလးေပၚကရြာဦးေက်ာင္းေလးသုိ႔သြားေသာလမ္းကေလးမွာ ႏွစ္မႊာျဖာ၍ခြဲသြားေတာ႔၏။ ဆုိလုိသည္မွာ ရြာသြားလမ္းႏွင္႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္သြားရာလမ္းသည္ တစ္သီးတျခားေလးျဖစ္ေန၏။ ထုိေတာင္ကုန္းေလးသုိ႔ စတင္ေခ်ခ်မိသည္ႏွင္႔ ေက်းငွက္သာရကာတုိ႔တြန္က်ဴးသံ ေအာ္ျမည္သံမွအပ ဘာသံမွမၾကားရေခ်။

ေတာင္ကုန္းေပၚက ဗုလုဂဟေဂါဓ ရြာဦးေက်ာင္းေလးအ၀င္

    ထုိေတာရေက်ာင္းေလးမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႏွင္႔အတူ ကုိရင္ခုနစ္ပါးသီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကေပမယ္႔ ကုိရင္ငယ္မ်ားသည္ စာသင္ေက်ာင္းသုိ႔သြားၾကျပီျဖစ္သျဖင္႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါးတည္းသာေတြ႔ရေလသည္။

      က်ြႏု္ပ္လည္း ဆရာေတာ္အားဆက္ကပ္ဖုိ႔ရန္ ျမန္မာသရီးလုိင္ဖယ္ သကၤန္းတစ္စုံပါယူလာခဲ႔ျပီး ထုိေဖာ္ရီနာအမ်ိဳးသမီးအားဆက္ကပ္ခုိင္းလုိက္၏။

(ကုိပေညာ၏ ဓမၼမိတ္ေဆြ ေဖာ္ရီနာတကာမၾကီးႏွင္႔ေတာေက်ာင္းေရာက္ခဲ႔စဥ္က)

    သီရိလကၤာဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ သကၤန္းမ်ားကုိ အလြန္ႏွစ္သက္သေဘာက်ေသာ..ဟူ၏။

    ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ဟုသုံးႏွုံးရေသာ္လည္း မိမိထက္ကာ ၀ါငယ္ရဟန္းပ်ိဳတစ္ပါးသာျဖစ္ေပ၏။ သူ၏ဥေပဇၥ်ယ္ဆရာေတာ္မွာ အဂၤလန္ႏုိင္ငံသုိ႔သာသနာျပဳရင္း သြားေရာက္သီတင္းသုံးသည္မွာ
ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္႔ငါးႏွစ္ပင္ရွိျပီျဖစ္ျပီး ။ေက်ာင္းေစာင္႔ေက်ာင္းထုိင္သေဘာျဖင္႔သာ တပည္႔ငယ္မ်ားအားလူၾကီးလုပ္ကာ ထုိေတာေက်ာင္းေလးအား
ေစာင္႔ေရွာက္ေနထုိင္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း။ ရြာနာမည္ကေတာ႔ ဗုလုဂဟေဂါဓ လုိ႔ေခၚေၾကာင္း အိမ္ေျခႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ရွိေပမယ္႔ လက္လုပ္လက္စားဆင္းရဲသားေတြမ်ားတာေၾကာင္႔ အလွဴအတန္းအေနနဲ႔ကေတာ႔အလြန္ရွားပါးေၾကာင္း၊

     ယၡုဳတုိက္ေက်ာင္း ၊ဘုရားေစတီနဲ႔ ေရမီးအစုံျပည္႔စုံေအာင္လွဴဒါန္းထားသည္မွာ အဂၤလန္ေရာက္ေနေသာ သူ႔ဆရာေတာ္၏ေဖာ္ရီနာ တကာတကာမမ်ား
ေကာင္းမွူသာျဖစ္ေၾကာင္း …..စီကာပတ္ကုံးေျပာျပေလ၏။

သံဃာမ်ားသီတင္းသုံးရာ အုတ္တုိက္ေက်ာင္းေဆာင္

ေဘာဇနသာလာ ဆြမ္းစားေက်ာင္းေဆာင္

     မွန္သည္ သီရိလကၤာဓေလ႔ထုံးစံကုိက အလွဴအတန္းသည္ နာေရးရွိမွသာ ရက္လည္လည္မ်ား ျပဳလုပ္လွဴဒါန္းေလ႔ရွိၾကသည္။ သုိ႔ပင္လွ်င္ လွဴဖြယ္၀တၳဳကုိမျမင္ေအာင္ စကၠဴအိပ္ျဖင္႔ ေသခ်ာထုပ္ပုိး၍လွူဒါန္းၾကေလသည္။ လွဴဖြယ္၀တၳဳကုိ အလွူခံကုိရင္ငယ္ရဟန္းငယ္တုိ႔ မသာယာမိေစဖုိ႔ႏွင္႔ ။အမြန္အျမတ္ျဖစ္ေစလုိလုိ႔ထင္၏။ ၀တၳဳေငြလွူဒါန္းသူဒါယကာအိမ္ကား အလြန္ရွားေလသည္။ ခါး၀တ္သင္းပုိင္ျဖစ္ေစ။ ဆပ္ျပာခဲ ၊သြားတုိက္ေဆး၊ေခါင္းရိတ္ဓား ႏုိ႔မွုန္႔ဗူးစသည္သာ အလွူမ်ားေလသည္။ ျမန္မာႏွင္႔စာလွ်င္ အလွူအတန္းမွာ နည္းပါးသည္ဟုကား ဆုိႏုိင္၏။ ေမြးေန႔ဆြမ္းေက်ြး၊ရွႈင္ျပဳရဟန္းခံ၊ မဂၤလာဦးဆြမ္းေက်ြးတုိ႔မွာမလုပ္ၾကသေလာက္ပင္။ သုိ႔ေသာ္ သံဃာေတာ္တုိ႔မွာ ဆြမ္းခံထြက္စရာမလုိပဲ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ ကုိးကြယ္ၾကသူမ်ားက အလွည္႔က်ဆြမ္းခ်ိဳင္႔လာေရာက္ပုိ႔ၾကသည္ဟူ၏။

     မိမိလည္း ဆရာေတာ္ ဒီမွာကုိရင္ခုနစ္ပါးႏွင္႔ သီတင္းသုံးရတာ အဆင္ေျပပါရဲ႔လားဆုိေတာ႔ အားလုံးအဆင္ေျပပါေၾကာင္း ။သုိ႔ေသာ္ တခါတရံ ရြာအတြင္းမွ ဆြမ္းလွည္႔က်ေသာအိမ္မွ ဆြမ္းလာမပုိ႔မိလွ်င္ေတာ႔ ေက်ာင္းမွပဲ ခ်က္ျပဳတ္ၾကရေၾကာင္း ။ကုိရင္ငယ္ေလးမ်ားမွာလည္း ေက်ာင္းသြားတဲ႔ေန႔ဆုိ စာသင္ေက်ာင္းကဆြမ္းကပ္ၾကတာမုိ႔ မိမိတစ္ပါးတည္းသာ ဘုဥ္းေပးရသည္ကမ်ားေၾကာင္း။ ကုိရင္ငယ္ေလးမ်ားပညာေရးကုိေတာ႔ သူကပင္ၾကည္႔ရွုေထာက္ပံ႔ရေၾကာင္း။တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာေတာ႔ သီရိလကၤာႏုိင္ငံလုံး ဆန္းေဒးဓမၼစကူးသင္ၾကရတာမုိ႔ သူ႔ေက်ာင္းသုိ႔ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ
အေယာက္ႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္သင္ေပးရေၾကာင္း ။

       ယင္း တနဂၤေႏြေန႔ညေနတုိင္း ေက်ာင္းဆရာမမ်ားကုိလည္း အဂၤလိပ္ဆရာၾကီးတစ္ဦးက အထူးသင္တန္းလာေပးေၾကာင္း…ေျပာျပရာ မိမိထက္ ၀ါငယ္ေပမယ္႔ ေတာေနသီရိလကၤာဘုန္းၾကီး၏လုပ္ေဆာင္မွူအစုစုတုိ႔အား အလြန္ပင္ေလးစားမိေလသည္။

  ထုိ႔ေၾကာင္႔ မိမိလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္မၾကြမီတစ္ေခါက္ေတာ႔ အရွင္ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္ေအာင္လာလည္ပါဦးမည္ဟု ႏွုတ္ဆက္စကားေျပာၾကားကာ က်ြႏု္ပ္တုိ႔သုံးဦးသား ရထားခရီးစဥ္ျဖင္႔ပင္ ကုိလံဘုိသုိ႔ျပန္လာခဲ႔ၾကေလေတာ႔၏။

       သီရိလကၤာႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ခ်စ္ဖြယ္ယဥ္ေက်းမွဴတစ္ခုမွာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ကားေပၚရထားေပၚတက္လာသည္ႏွင္႔ သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ေနရာေပးၾကေလသည္။ သံဃာေတာ္မ်ား မတ္တပ္ရပ္လွ်က္လုံး၀စီးခြင္႔မျပဳၾကေပ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ က်ြႏု္ပ္ေရာ ကုိပေညာပါ အသြားအျပန္ေနရာရၾကေလသည္ ။က်ြႏု္ပ္တုိ႔ႏွင္႔ပါလာေသာ ေဖာ္ရီနာအမ်ိဳးသမီးမွာကား ထုိင္ခုံမရရွာပဲ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သာ စီးနင္းလုိက္ပါခဲ႔ရသည္ျဖစ္၍ လုံး၀စိတ္မေကာင္းေပ။  
        သူတုိ႔ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားမွာေတာ႔ LADY FIRST ဟုဆုိကာ အမ်ိဳးသမီးမ်ာကုိအရာရာဦးစားေပးၾကေပမယ္႔ ။မိမိတုိ႔ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ား၌ကား အက်င္႔သိကၡာေလးျမတ္ၾကေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားသာ နံပတ္တစ္ ဦးစားေပးၾကေလ၏။ မိမိတုိ႔လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္တာေၾကာင္႔ ထုိအမ်ိဳးသမီးအား ေနရာေပးလုိ႔လည္းမရေတာ႔ပဲ ဤအတုိင္းသာၾကည္႔ေနလုိက္ၾကရေတာ႔၏။

     ေနာက္တစ္ခု သီရိလကၤာ၏ ေလးစားျမတ္ႏုိးဖြယ္ေကာင္းသည္ကား ရထားေပၚသုိ႔ မိမိတုိ႔ႏွစ္ပါးေရာက္လာသည္ႏွင္႔ပင္ ခရီးသည္အားလုံးျငိမ္က်သြားေတာ႔၏။ မည္သူမွ်စကားမဟၾကေတာ႔ေခ်။ မိမိိတုိ႔ႏွစ္ပါးလည္း မ်က္လႊာခ် ေမတၱာပြားလွ်က္သာ ကုိလံဘုိေရာက္သည္အထိ လုိက္ပါစီးနင္းခဲ႔ၾကပါေတာ႔သတည္း။

                                               XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

                                            ေတာေက်ာင္းေလးသုိ႔ ဒုတိယမၸိ အလွူသြားလုပ္ျခင္း

     အရိပ္ထဲနားေနရာမွ ေနပူက်ဲက်ဲလုပ္ငန္းျပန္စရသူကဲ႔သုိ႔ မိမိလည္းကုိလံဘုိျပန္ေရာက္သည္ႏွင္႔ ထုိေတာေက်ာင္းေလး၏တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းပုံကုိ ပုံေဖာ္ၾကည္ႏူးေနမိေလသည္။ ထုိကဲ႔သုိ႔ေသာေနရာမ်ိဳးေလးသြားျပီး စာက်က္မွတ္လုိက္ရရင္ အလြန္စိတ္ၾကည္လင္ျပီး စာရလြယ္မည္ဟုလည္းထင္မိ၏။ စာေမးပြဲနီးလွ်င္ေတာ႔ ထုိေတာေက်ာင္းေလးမွာသြားျပီး စာက်က္ဦးမည္။ ေနာက္ျပီး ဘုန္းၾကီးႏွင္႔လည္း ရင္းႏွီးမူလည္းရ၊ သူ႔အတြက္လည္း ဆြမ္းကြမ္းမျပည္႔စုံတဲ႔အခါ ခ်က္ျပဳတ္ဘုဥ္းေပးႏုိင္ရန္ ဆန္၊ဆီ ၊ငါးေသတၱာဗူးမ်ားနဲ႔ သြားေရာက္ကန္ေတာ႔ဦးမည္ဟု စိတ္ကူးေပါက္မိရာမွ ထုိေက်ာင္းတုိက္ေလးသုိ႔တဖန္ လွဴဖြယ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားႏွင္႔အတူ အလည္ေရာက္ခဲ႔ရျပန္ေလသတည္း။

အေ၀းမွပင္ လွမ္းေမွ်ာ္ဖူးျမင္ႏုိင္သည္႔ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ဘုရားေစတီ

ဆင္ရတနာမ်ားစြာပုိင္ဆုိင္ထားေသာ သီရိလကၤာသားတုိ႔၏ ဘုရားေစတီမ်ားမွာ ဆင္ေခါင္းမ်ားခံလွ်က္(လကၤာက်ြန္းမွာ ဆင္အေကာင္ေရ ငါးေထာင္ ရွစ္ရာခုႏွစ္ဆယ့္ကိုး ေကာင္ထိရွိသည္ဟု စစ္တမ္းမ်ားအရဆုိသည္)

ရြာသူရြာသားတုိ႔အထြဋ္အျမတ္ကုိးကြယ္ရာ ပရိေဘာဂေစတီထုိက္ေသာ ေဗာဓိပင္ႏွင္႔ ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူရုပ္ပြားေတာ္မ်ား

ပန္းဆီမီးမ်ား ကပ္လွူပူေဇာ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသူ ရြာသူအခ်ိဳ႔

ဇာခန္းစီးလိုက္ကာမ်ားျဖင္႔ အက်အနပူေဇာ္ထားေသာ ဂႏၶကုဋိတုိက္တြင္းမွ ရုပ္ပြားေတာ္

ေစတီေတာ္အား ဆီမီးပူေဇာ္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး (ဆီမီးခြက္စဥ္ကုိ အက်နလုပ္ထားၾကသည္ ေစတီပလႅင္ေပၚ၌ မပူေဇာ္ရဟုဆုိ၏)

ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္သည္ ထုိေတာင္ကုန္းထိပ္ေပၚမွာ ခရီးသြားလမ္းလာ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွဖူးေျမာ္ႏုိင္ရန္ တဆယ္႔ခုနစ္ေပအျမင္႔ရွိေသာ ထုိင္ေတာ္မူ သမာဓိမုျဒာရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ တည္ေဆာင္ဖုိ႔စီမံေနေၾကာင္းႏွင္႔ ယင္းအေၾကာင္းအလွူခံေၾကာ္ျငာဆုိင္းဘုတ္ထူထားေၾကာင္း ရွင္းျပခဲ႔သည္

ထုိသမာဓိမုျဒာ စံပယ္ကိန္း၀ပ္မည္႔ေဗာဓိပင္ေဘးမွ ပလႅင္ေတာ္ (ယခုမိမိေရာက္ခဲ႔စဥ္အထိ ပလႅင္ေျခမွ်သာ ျပီးစီးေသး၏))

ဆန္းေဒးဓမၼစကူးသင္ေပးရာ ဓမၼာရုံဇရပ္

ဓမၼာရုံအတြင္းမွ ဆန္းေဒးစကူးစာသင္ခုံမ်ား

ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ႏွင္႔ ဓမၼစကူးေက်ာင္းသားေက်ာင္းးသူအခ်ိဳ႔ (ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား ႏွစ္ရာေက်ာ္ခန္႔မွ် ရွိသည္ဆုိ၏)

ေတာင္ကုန္းေပၚမွာေန၍ ကႏၵီမူလဟုေခၚေသာ အျခားရြာတစ္ရြာသုိ႔ လွမ္းျမင္ရစဥ္ (တစ္ရြာႏွင္႔တစ္ရြာမွာ သိပ္မေ၀းလွေပ)

အနီးတစ္၀ုိက္ရြာမ်ားမွ ျမိဳ႔သုိ႔ေျပးဆြဲေနသည္႔ ဘတ္စကားတစ္စီး(ေက်းရြာတြင္းရွိလမ္းမ်ားမွာ ကတၱရာမ်ားခင္းလွ်က္ သပ္သပ္ယပ္ယပ္ ၊လမ္းမ်ားလည္းေကာင္းလွေပသည္)

မိမိဒုတိယမၸိ ေရာက္ခဲ႔စဥ္က BASMATI ဆန္တစ္အိပ္ ၊ဆီႏွစ္ပုလင္း ၊ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္မ်ားႏွင္႔ ၊ ျငဳပ္သီးစေသာ ဟင္းခပ္မွုန္႔မ်ား ၊ငါးေသတၱာဗူးမ်ားအား လွူဒါန္းခဲ႔စဥ္

ေက်ာင္းထုိင္ေလာကုဆရာေတာ္၊သာမေဏငယ္မ်ားႏွင္႔အတူ

ဆရာဆရာမမ်ားအား အဂၤလိပ္စာ ပညာဒါနသင္ေပးေနသည္ဆုိေသာ သီရိလကၤာဥပါသကာၾကီးႏွင္႔ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္

      ဤအမွတ္ရဖြယ္ပုိ႔စ္ေလးျဖင္႔ပင္ ထုိေတာေက်ာင္းကေလးသုိ႔ လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္ေပးေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ျပန္ၾကြသြားျပီျဖစ္သည္႔ အက်ြႏု္ပ္၏မိတ္ေဆြရင္းၾကီး အရွင္ပေညာဘာသာလကၤာရ(အလကၤာပန္းဆက္)အား၄င္း၊
ေဒသႏၱရဗဟုသုတအျဖစ္ ရထားထုိင္ခုံမဲ႔ျဖင္႔ လုိက္လာခဲ႔ရေသာ
ေဖာ္ရီနာတကာမၾကီး Mrs.Erika ႏွင္႔ ထုိေတာေက်ာင္းကေလးသုိ႔ လွူဒါန္းဖြယ္အစုစုလွဴဒါန္းႏုိင္ဖုိ႔ မိမိအား Rs 4250 လွူဒါန္းလုိက္ေသာ တကာမၾကီး ျမေၾကးမုံ(ေနာ္ေ၀)တုုိ႔အား၄င္း။ ေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိထုိက္သူ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းရွိသူ သူေတာ္စဥ္အားလုံးအတြက္၄င္း .......
       ဤဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းပုိ႔စ္ေလးတစ္ေစာင္ ေရးလုိက္ရပါေၾကာင္း
              ေမတၱာမ်ားစြာျဖင္႔
                   လကၤာအရွင္(မုံရြာ)

***သုသာန္ဓုတင္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ***

   
       ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ ၾကာခဲ႔ပါျပီ မိမိသီရိလကၤာေရာက္ကာမွ လကၤာသုသာန္မ်ားသုိ႔သြားကာ သုသာန္ဓုတင္ေဆာက္တည္ေလ႔ရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) သုသာန္သြား၍ အသုဘဘာ၀နာပြားေလ႔ရွိသူ ဆရာေတာ္တစ္ပါးႏွင္႔ ေတြ႔ခဲ႔ရပါတယ္။

       သုသာန္သုိ႔သြား၍ တရားအားထုတ္ေလ႔ရွိတာကုိေတာ႔ သူက သိခ်င္တာေလးတစ္ခုရွိလုိ႔ ေမးလာမွသိခြင္႔ရခဲ႔တာပါ။ တန္ခူးလႏွစ္သစ္ကူးကာလအတြင္းမွာ မိမိဆီဖုန္းဆက္ျပီး
“ေဟး…၀ိမလၾကီး၊တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္လုိ႔ကြ ၊မင္းကစာဖတ္ေလ႔ရွိေတာ႔ ေတြ႔မ်ားေတြ႔ဖူးသလားလုိ႔”
“မွန္ပါ၊ ဘုန္းၾကီး ၊မိန္႔ပါဘုရား ဘာမ်ားေမးခ်င္လုိ႔ပါလိမ္႔”ဆုိေတာ႔။

     "သုသာန္ဓုတင္ေဆာက္တည္ရင္ ဘယ္လုိဘယ္လုိေတြက်င္႔ရပါသလဲ"..တဲ႔၊

       "မွန္ပါ ဓုတင္ေျမာက္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ညလူေျခတိတ္ခ်ိန္မွ သုသာန္သုိ႔သြားျပီးတရားဘာ၀နာပြားမ်ားရပါတယ္။ နံနက္အရုဏ္တက္လာသည္ႏွင္႔ မိမိသီတင္းသုံးရာေက်ာင္းသုိ႔ျပန္လာရပါတယ္ဘုရား"

      “ေအးကြ၊အခု ငါကသၾကၤန္တြင္းမွာ ကုိလံဘုိထဲက သုသာန္တစ္ခုသြားျပီး