ေမတၱာသုတၱာန္လာ ကရဏီယ မတၳကုသေလနမွ အတၳကုသလ- မိမိရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားမွာ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူု
ဆုိတာက ‘သာသနာေတာ္မွာရဟန္းျပဳလာျပီဆုိရင္ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ဖုိ႔ သီလၾကီး(၄)မ်ိဳးကုိ ခရုသင္းပြတ္ကဲ႔သုိ႔ ျဖဴစင္ေအာင္ျဖည္႔က်င္႔တဲ႔သူ’ ကုိဆုိလုိတာပါတဲ႔။သီလၾကီး(၄)ပါး ဆုိတာ
၁။ပါတိေမာကၡသံ၀ရသီလ၊
၂။ဣျႏၵိယသံ၀ရသီလ၊
၃။အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလ နဲ႔
၄။ပစၥယသံႏၷိႆိတသီလတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
၁။ပါတိေမာကၡ သံ၀ရသီလဆုိတာ
အက်ဥ္းအားျဖင္႔(၂၂၇)သြယ္ အက်ယ္သိကၡာပုဒ္အားျဖင္႔ ကုေဋကိုးေထာင္ တရာ့ရွစ္ဆယ္ႏွင့္ ထုိ႔ျပင္ ငါးသန္း သံုးေသာင္း ေျခာက္ေထာင္မွ်မ်ားျပားလွေသာ ရဟန္း၀ိနည္းမ်ားကုိဆုိလုိပါတယ္ (လူဥပါသကာ မ်ားအေနျဖင္႔ ငါးပါး ၊ရွစ္ပါးစေသာ ေစာင္႔ထိန္းမွူသီလမ်ားေပါ႔)
ယင္း ပါတိေမာကၡသံ၀ရသီလဆုိတာက သဒၶါတရားကုိအေျခခံ၍သာ ျပည္႔စုံေအာင္ စင္ၾကယ္ေအာင္ ျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ၾကတာပါ။ ဥပမာ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္က
တပည္႔သားရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္(သင္း၊ကုိယ္၊ဒု၊အိပ္၊မ်က္၊ပရိက္၊နိသိဒ္၊မုိး၊အမာ..ဆုိိတဲ႔)
၁။ သင္းပိုင္(ခါးဝတ္သကၤန္း)
၂။ ဧကသီ(ကိုယ္႐ံုအေပၚသကၤန္း)
၃။ ဒုကုဋ္(ျခဳံေစာင္သဖြယ္အသုံးျပဳဖုိ႔ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းႀကီး)
၄။ အိပ္ယာခင္း
၅။ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ
၆။( ပရိကၡရာေစာဠ)သကၤန္းမခ်ဳပ္ရေသးေသာ ပိတ္ဖ်င္ စေသာအထည္စမ်ား။လက္သုတ္ပ၀ါစသည္။
၇။ ေနရာထိုင္(အ၀တ္သကၤန္းမ်ားမညစ္ေပေအာင္ ခင္းရေသာ ေအာက္ခံ နိသိဒိုင္အခင္း)
၈။ မိုးေရခံသကၤန္း(ေရသႏုပ္/၀ါဆုိသကၤန္း)
၈။ အနာ(အမာ)လႊမ္းသကၤန္း(ပတ္တီးစ)
ဆုိတဲ႔သကၤန္ကုိးမ်ိဳးကုိ သုံးစြဲႏုိင္တယ္/၀တ္ရုံႏုိင္ခြင္႔ရွိပါတယ္ ။သုိ႔ေသာ္ လူမ်ားကဲ႔သုိ႔ ျဖဴနီေၾကာင္ၾကားအ၀တ္မ်ား ပင္နီအကၤ်ီမ်ား၊ေဘာင္းဘီရွည္မ်ား ၊စြပ္က်ယ္မ်ားကုိ မ၀တ္ရုံမသုံးေဆာင္ရဟုပညတ္ထားခ်က္ရွိပါတယ္။
ထုိပညတ္ခ်က္အေပၚမွာ သဒၶါတရားရွိသူတပည္႔သားမ်ားက(ေထရ၀ါဒီရဟန္းေတာ္မ်ားက)ဘုရားစကားကုိတစ္ေသြမတိမ္းလိုက္နာက်င္႔ၾကံေတာ္မူၾကလုိ႔ ယေန႔ထက္တုိင္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကအတုိင္း မူရင္းမေပ်ာက္ပဲ ရဟန္းအသြင္ကုိျမင္ေနၾကရတာပါ။
သဒၶါကုိအေျခမခံပဲ အုိ စိတ္ထားေကာင္းဖုိ႔အဓိကပါ၊ အ၀တ္ဆုိတာအရွက္လုံဖုိ႔ ။သကၤန္းပတ္ထားျပီး စိတ္ထားယုတ္ေနရင္ ဘာလုပ္မွာလည္း အဓိကမက်တဲ႔ အ၀တ္ဒီဇုိင္းအေပၚမွာ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ ေျပာဆုိမေနပါနဲ႔ လူေတြနဲ႔ကြဲျပားျခားနားရင္ျပီးတာပဲဟုဆုိကာ မဟာယာနဂုိဏ္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေဘာင္းဘီရွည္မ်ား လက္ရွည္အကၤ်ီမ်ားကုိ ၀တ္ရုံသုံးစြဲၾကပါတယ္။
အကယ္၍သာ ဘုရားစကားကုိယုံၾကည္သူမ်ား တစ္ေသြမတိမ္းလုိက္နာသူမ်ားျဖစ္ပါက
ျငင္းခ်က္မရွိလုိက္နာျပဳက်င္႔သင္႔သည္မဟုတ္ပါလား။ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကေတာ႔ ပရိနိဗၺာန္မျပဳခင္မွာ အရွင္အာနႏၵာကုိ “ငါဘုရားမရွိတဲ႔ေနာက္မွာ အေသးအဖြဲသိကၡာပုဒ္အခ်ိဳ႔ကုိ ေခတ္အေျခေနနဲ႔မကုိက္ညီေတာ႔လုိ႔ ပယ္လုိကပယ္ႏုိင္ၾကတယ္” လုိ႔ ခြင္႔ျပဳထားခဲ႔တာေတာ႔မွန္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိတုိ႔ေထရ၀ါဒီမ်ားက သဒၶါတရားကုိအေျခခံျပီး ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ အက်ိဳးစီးပြားကုိျမင္ေတာ္မူ၍သာ ဤသုိ႔ဤပုံသကၤန္းမ်ားကုိခ်ဳပ္ဆုိး၀တ္ရုံေစေတာ္မူခဲ႔တယ္ ဟုအားလုံးသေဘာတူဆုံးျဖတ္ၾကကာ သဒၶါျပဌာန္းျပီး က်င္႔ၾကံေနထုိင္ခဲ႔ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္သဒၶါအေျခခံကာ က်င္႔ သုံးေနထုိင္ၾကေသာ မိမိတုိ႔ေထရ၀ါဒီရဟန္းေတာ္မ်ားသးည္ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ကမူအတုိင္းအေျပာင္းမလဲတည္ရွိေနေသးေပမယ္႔ ေခတ္အေျခေနလုိက္ျပီး ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္၀တ္ရုံၾကတဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား မဟာယာန၀ါဒီမ်ားမွာကား ရဟန္းအသြင္ေပ်ာက္ လူအသြင္ေရာက္ကာ ေနာက္ဆုံးအိမ္ေထာင္သားေမြးကိစၥမ်ားပင္ လုပ္လာၾကပါေတာ႔တယ္။
ေနာက္ျပီး “ဆြမ္းခံသပိတ္ကုိလည္း ဘုရားရွင္က ေျမသပိတ္ႏွင္႔သံသပိတ္ႏွစ္မ်ိဳးကုိ အသုံးျပဳၾကရမယ္၊အဆင္းအလွပတန္ဖိုးကုိလည္းပ်က္ေစျခင္းငွါ အမည္းေရာင္ျဖစ္ေအာင္မီးဖုတ္ျပီးမွကုိင္ၾကရမယ္”လုိ႔ ပညတ္ထားေတာ္မူရာမွာလည္း ၀ိနည္းေလးစားတန္ဖုိးထားတဲ႔အရွင္ျမတ္မ်ားကေတာ႔ ယေန႔ထက္တုိင္ သပိတ္မ်ားကုိမီးဖုတ္၍ အဆင္းမည္းနက္ေအာင္ျပဳကာ သုံးစြဲေနၾကဆဲပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္ ၀ိနည္းနားမလည္သူမ်ား နားလည္ေသာ္လည္း အလွအပကုိမက္ေမာျပီး တင္႔တယ္ေအာင္ျပဳစီမံခ်င္သူမ်ားကေတာ႔ စက္တီး(လ္)သပိတ္ ၀င္း၀င္းေျပာင္ေျပာင္မ်ားကုိအသုံးျပဳကာ ဆြမ္းခံထြက္ေနၾကတာကုိလည္း ျမင္ေနရျပီျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ထက္ဆုိးသည္မွာကား ဆြမ္းခံစားရျခင္းကုိ ရွက္လွသည္ သူေတာင္းစားႏွင္႔တူလွသည္ဟုဆုိကာ ခ်မ္းသာေသာ ကားပုိင္ေက်ာင္းပုိင္ရွိေသာ ရဟန္းမ်ားကာ ဆြမ္းမခံပဲ ခ်က္ဆြမ္း၊ပုီ႔ဆြမ္းမ်ားကုိသာ ဘုဥ္းေပးၾကပါေတာ႔သတဲ႔။ ယင္းျပဳမူေနထုိင္လုိက္ျခင္းအားျဖင္႔ ဘုရားရွင္အလုိိေတာ္ႏွင္႔လြန္စြာမွ အလွမ္းကြာသြားပါေတာ႔တယ္။
ဘုရားရွင္သည္ ဘုရင္႔သားေတာ္ၾကီးျဖစ္ေပမယ္႔ ေမြးရပ္ေျမကုိျပန္ၾကြခဲ႔စဥ္ေတာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင္႔အတူ အိမ္စဥ္လွည္႔ကာ ဆြမ္းခံစားေတာ္မူခဲ႔တာပါ။ထုိအခ်င္းရာကုိ ယေသာဓရာမိဖုရားျမင္ရေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားပါတယ္ ။ဒီလုိလုိက္ေတာင္းစားတာက အုိးမဲ႔အိမ္မဲ႔ သူေတာင္းစားမ်ားမွ ျပဳလုပ္ၾကတာကုိး ဒါနဲ႔ ဖခင္သုေဒၶါဓနမင္းၾကီးထံ အလွ်င္ျမန္သြားသံေတာ္ဦးတင္ခဲ႔ပါတယ္။
မင္းၾကီးလည္းၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ရာဇအိေျႏၵေတာင္မေဆာင္ႏုိင္ေတာ႔ပဲ သားဘုရားဆြမ္းခံရာအလွ်င္ျမန္လုိက္လာျပီး ယင္းသုိ႔မျပဳလုပ္ဖုိ႔ ေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာ စားစရာေသာက္စရာမ်ားေပါမ်ားျပည္႔စုံပါလွ်က္ႏွင္႔ မိမိတုိ႔မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မ်ားမွာလည္း ယင္းးသုိ႔အစဥ္လာမရွိပါလွ်က္ႏွင္႔ လုိက္လံေတာင္းရမ္းစာေသာက္ျခင္းမလုပ္ဖုိ႔ မိမိအားအရွက္မခြဲဖုိ႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ႔ ဘုရားရွင္ျပန္လည္မိန္႔ၾကားခဲ႔တဲ႔စကားေလးက အလြန္မွတ္သားလုိက္နာဖုိ႔ေကာင္းလွပါတယ္။
“ခမည္းေတာ္မင္းၾကီး ဒီလုိအိမ္စဥ္လည္ကာ ဆြမ္းခံစားေသာက္ျခင္းဟာ ခမည္းေတာ္ၾကီးမ်ိဳးရုိးကလာသည္မဟုတ္။ ေရွးေရွးေသာ ဘုရားအဆူဆူတုိ႔က်င္႔သုံးေတာ္မူသြားသည္႔ လမ္းေဟာင္းၾကီးအတုိ္င္းလုိက္လံက်င္႔ျခင္းမွ်သာျဖစ္တယ္” ဟုျပန္လည္ေျပာဆုိကာ
ဥတၱိေ႒ နပၸမေဇၨယ်၊ ဓမၼံ သုစရိတံ စေရ။
ဓမၼစာရီ သုခံ ေသတိ၊ အသၼႎ ေလာေက ပရမွိ စ။
လုိ႔ဂါထာတစ္ပုဒ္ေဟာၾကားေတာ္မူလုိက္ရာ ဒီဂါထာအဆုံးမွာ ဖခင္သုေဒၶါဓနမင္းၾကီး
ေသာတာပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ဆက္လက္ျပိး
ဓမၼံ စေရ သုစရိတံ၊ န နံ ဒုစၥရိတံ စေရ။
ဓမၼစာရီ သုခံ ေသတိ၊ အသၼႎ ေလာေက ပရမွိ စ။
လုိ႔ဆက္လက္ေဟာၾကားေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။ တဖန္ဒီဒုတိယဂါထာ အဆုံးမွာ သကၠဒါဂါမ္အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးျဖစ္သြားခဲ႔ရပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူျခင္းအားျဖင္႔ ေနာက္ပါရဟန္းသံဃာမ်ားပါ ပစၥည္းေလးပါးမပူပင္မေၾကာင္႔က်ရတဲ႔အျပင္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားလည္း မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ က်ြတ္တမ္း၀င္ၾကရ အက်ိဳးအင္မတန္မ်ားလွပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔မိမိိတုိ႔ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း သဒၶါတရားခုိင္ခုိင္ေမြးကာ ဆြမ္းခံစားႏုိင္ေအာင္ ၊ဆြမ္းခံစားခ်င္စိတ္ရွိေအာင္ ၊မာန္မာနကုိခ်ိဳးႏွိမ္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။အထက္ပါဂါထာႏွစ္ပုဒ္ရဲ႔အနက္အဓိပၸါယ္ကေတာ႔
(က)“ေရွးဘုရားတုိ႔အစဥ္လာျဖစ္ေသာ ဆြမ္းခံ၀တ္၌ မေမ့ေလ်ာ့သင္႔ဘူး ၊သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ ေကာင္းစြာ က်င့္ၾကံရမွာျဖစ္တယ္၊ တရားကိုက်င့္ေသာသူဟာ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာဘ၀တုိ႔မွာ ခ်မ္းသာစြာ ေနရတယ္။
(ခ)မေကာင္းမွဴကုိိေ၀းစြာေရွာင္ျပီး တရားဓမၼနဲ႔အညီက်င္႔ၾကံေနထုိင္္ရမယ္ တရားကိုက်င့္ေသာသူဟာ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာဘ၀တုိ႔မွာ ခ်မ္းသာစြာ ေနရတယ္”..လုိ႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
ဒီေတာ႔ မိမိတုိ႔ဟာ ဘုရားသာသနာတြင္း၀င္ေရာက္ေနထုိင္ၾကျပီး ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိယ္တုိင္ပင္လွ်င္ ေျခသလုံးၾကြက္သားကုိ အားကုိးကာ ဆြမ္းခံလွည္႔လည္ကာ စားေသာက္ခဲ႔ရပါလွ်က္ ဆြမ္းခံရမွာရွက္လုိ႔ အထင္ျမင္ေသးမွာေၾကာက္လုိ႔ ဆြမ္းမခံၾကေတာ႔ျခင္းဟာ အလြန္ပင္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။
တခ်ိဳ႔ရဟန္းေတာ္မ်ားေျပာသံကုိၾကားရဖူးေသးတယ္။ “ေဟ႔ ဘုရားရွင္က ဘုန္းကံၾကီးမားရင္ ပုိ႔ဆြမ္းဖိတ္မံဆြမ္းကုိ လက္ခံစားေသာက္လုိ႔ရတယ္”လုိ႔ပညတ္ထားေတာ္မူတာရွိတယ္ကြ ဒုိ႔ကဘုန္းကံၾကီးမားလုိ႔ ဆြမ္းမခံပဲစားတာ မနာလုိမျဖစ္စမ္းပါနဲ႔ “တဲ႔၊
ဒါေပမယ္႔ ။ဘုရားရွင္ပင္လွ်င္ဆြမ္းခံလွည္႔လည္ကာ ဘုဥ္းေပးခဲ႔ရပါလွ်က္ ယင္းတုိ႔က " ဘုန္းကံမြဲသူတုိ႔သာ ဆြမ္းခံၾကြၾကတယ္"ဟု ဆုိေနၾကျခင္းမွာ‘ဘုရားရွင္ထက္မ်ားဘုွန္းကံၾကီးမားေနၾကေလေရာ႔သလား စဥ္းစားစရာပါ။
ေက်ာင္းေကာင္း ၊ေဆးေကာင္းမ်ားကုိ ေငြသိန္းေပါင္းမ်ားစြာသုံးစြဲျပီး သီတင္းသုံးေနၾကျခင္းအတြက္လည္း ထုိနည္းတူစဥ္းစားသင္႔ၾကပါတယ္။ ရဟန္းဘ၀ဆုိတာ ရလြယ္ေသာ ဆြမ္းသကၤန္းေက်ာင္းေဆးမွ်ျဖင္႔ တင္းတိမ္ေရာင္႔ရဲႏုိင္ေလ ၊အသက္ေမြးႏုိင္ေလ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ပါလား။ သုိ႔ျဖစ္၍ ပါတိေမာကၡသံ၀ရသီလဆုိတာ ဘုရားရွင္ပညတ္ခ်က္မ်ားအေပၚမွာ ယုံၾကည္ခ်က္သဒၶါတရားအေျခခံေကာင္းမွ ေစာင္႔ထိန္းႏုိင္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
၂။ဣျႏၵိယသံ၀ရသီလ-ဆုိတာကေတာ႔ သတိၾကီးစြာနဲ႔ စကၡဳစေသာဣေျႏၵေတြကိုေစာင္႔ထိန္းျပီး ကာမ၀ိတက္ဆုိတဲ႔ ေလာကၾကီးအေပၚတက္မက္ေမာတဲ႔အၾကံမ်ိဳးေတြ။ဗ်ာပါဒ၀ိတက္ဆုိတဲ႔ သတ္လုိျဖတ္လုိတဲ႔အေတြးေတြ ၀ိဟိ ံသ၀ိတက္ဆုိတဲ႔ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္လုိိတဲ႔အေတြးေတြကုိ ပိတ္ပင္တားဆီးလုိက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဣျႏၵိယသံ၀ရရဲ႔ အက်ိဳးၾကီးမားမွူကုိ လိပ္နဲ႔ဥပမာေပးထားပါတယ္။ လိပ္တစ္ေကာင္ဟာ ေျမေခြးနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ သူ႔ရဲ႔လက္ေတြေျခေတြကုိ လိပ္ခြံအတြင္းလုံျခဳံစြာသြင္းထားလုိက္သတဲ႔ ဒီေတာ႔ ေျမေခြးလည္း ဘာအႏၱရာယ္မွမျပဳုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုုႏုိင္ေတာ႔ပဲ လက္ေလွ်ာ႔ထြက္ခြါသြားရပါေတာ႔တယ္တဲ႔ ။ ဒီလိုပဲ မ်က္စိ ၊နား၊ႏွာ၊လ်ာ၊ကုိယ္၊စိတ္ေတြကုိလုံျခဳံစြာေစာင္႔စည္းလုိက္သည္ႏွင္႔ ဒြါ့ရေျခာက္ပါးမွ အကုသုိလ္သုိလ္ေတြစီး၀င္မွူေတြ ရပ္တန္႔သြားပါလိမ္႔မယ္။
မ်က္စိႏွစ္လုံးဖြင္႔လုိက္တာနဲ႔ မိမိႏွစ္သက္တဲ႔ အဆင္းရူပါရုံကုိျမင္လုိက္ရရင္ သေဘာက်မိတယ္။ဒီလုိေလးသာ တစ္ေနကုန္ထုိင္ျပီး တစိမ္႔စိမ္႔ၾကည္႔ေနရရင္ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ေလာဘေတြတရိပ္ရိပ္တက္လာတတ္ပါတယ္။ မႏွစ္သက္တဲ႔အမူအရာေတြ အာရုံေတြ ၀တၳဳေတြျမင္လုိက္တာနဲ႔ မိမိမ်က္ႏွာ မဲ႔ရြဲ႔သြားတယ္။ ဟာ ဒီမျမင္ခ်င္တဲ႔သူကုိမွ ခဏခဏလာေတြ႔ရလားလုိ႔ သည္းမခံႏုိင္မွူေဒါသ၊ေဒါမနႆေတြျဖစ္လာတတ္တယ္ ။ဒီပရိယု႒ာနအဆင္႔ စိတ္တြင္းျဖစ္တဲ႔ကိေလသာကုိမထိန္းခ်ဳပ္ၾကေတာ႔တဲ႔အခါမွာ က်င္႔၀တ္စည္းကမ္းသီလမ်ားကုိခ်ိဳးေဖာက္ကာ အျပစ္မ်ားကုိက်ဴးလြန္မိၾကေတာ႔တာမဟုတ္ပါလား ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဒီဣျႏၵိယသံ၀ရသီလက က်င္႔၀တ္သီလလုံျခဳံဖုိ႔အတြက္ေရာ ။ကိေလသာပါးျပီး တရားထူးရႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေရာ လြန္စြာမွအေရးပါလွပါတယ္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
၃။အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလ-ဆုိိတာကေတာ႔ အသက္ေမြးမွူစင္ၾကယ္ေအာင္ သမၼာအာဇီ၀ျဖစ္ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းရတာပါ။
ရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ကေတာ႔ အသက္ေမြးမွူစင္က်ယ္ေစရန္ပညတ္ထားေတာ္မူေသာ သိကၡာပုဒ္ေျခာက္ပါးရွိပါသတဲ႔
(၁) ''အသက္ေမြးမႈဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ယုတ္မာေသာ အလုိဆုိးျဖင္႔ မိမိ၌ထင္ရွားမရွိေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ တရားကို ဝါႂကြား
မေျပာဆုိရဘူး။
(၂) အသက္ေမြးမႈဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်ိဳလူပ်ိဳးၾကားမွာ ေအာင္သြယ္မလုပ္ရဘူး။
(၃) အသက္ေမြးမႈ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'သင္ဒကာ၏ ေက်ာင္း၌ ေနေသာရဟန္းသည္ ရဟႏၲာေပတည္း'ဟု (မိမိကိုပင္ရည္၍)
မေျပာဆုိရဘူး။
(၄) အသက္ေမြးမႈဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဟန္းသည္ က်မ္းမာပါလ်က္ အမြန္ အျမတ္ေဘာဇဥ္တို႕ကို မိမိ၏
အက်ဳိးငွါ ေတာင္းမစားရဘူး။
(၅) အသက္ေမြးမႈဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဟန္းမိန္းမသည္ က်မ္းမာပါလွ်က္ အမြန္အျမတ္ ေဘာဇဥ္ တို႕ကို
မိမိအက်ဳိးငွါ ေတာင္းမစားရဘူး
(၆) အသက္ေမြးမႈဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ က်န္းမာသူျဖစ္လွ်က္ ဟင္းကိုျဖစ္ေစ ထမင္းကိုျဖစ္ေစ
မိမိအက်ဳိးငွါ ေတာင္းမစားရဘူးလုိ႔ဆုိပါတယ္။
မိမိ၏အသက္ေမြးမွူစင္ၾကယ္ေစရန္ သလုံးျမင္းေခါင္းေျခႏွစ္ေခ်ာင္း၏အစြမ္းျဖင္႔ ဆြမ္းခံလွည္႔လည္ျပီး အသက္ေမြးၾကလွ်င္ေသာ္မွ
(၁)အရက္ဆုိင္ ၊
(၂)ေယာက္်ားမဟုတ္မိန္းမမဟုတ္(ပ႑ဳပ္)မ်ားရဲ႕အိမ္ ၊
(၃)ဘိကၡဳနီမေက်ာင္း ၊
(၄)အပ်ိဳၾကီးအိမ္၊
(၅) ျပည့္တန္ဆာမအိိမ္ ၊
(၆) မုဆုိးမ အိမ္မ်ားကုိ အၾကြမ္းတ၀င္ ဆြမ္းခံျခင္း ၀င္ထြက္သြားလာျခင္းမျပဳရပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္အထင္ျမင္လြဲျပီး မိမိရဟန္းသီလကုိလည္းပ်က္စီးေစႏုိင္တာေၾကာင္႔တားျမစ္ထားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ ။ လူဥပါသကာ/ဥပါသိကာမ်ားအတြက္ကေတာ႔ အမ်ားနဲ႔ဆက္ဆံ စီးပြားရွာေနရတာမုိ႔ ဒီအာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလစင္ၾကယ္ၾကေစဖုိ႔ အထူးသတိထားေစာင္႔ေရွာက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
၄။ပစၥယသံႏၷိႆိတသီလ-ဆုိတာကေတာ႔ ပညာျဖင္႔ဆင္ျခင္ျပီးမွ ပစၥည္းေလးပါးကုိ သုံးစြဲရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေပစၥ၀ကၡဏာဆင္ျခင္ျပီးသုံးစြဲမွဴဟာလည္း မိမိရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိက္ေပ်ာက္မသြားဖုိ႔နဲ႔ အစာအာဟာရအေပၚသည္းခံႏုိင္ဖုိ႔/ရသတဏွာမျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ လြန္စြာမွ အေရးၾကီးလွပါတယ္။ ရဟန္းဘ၀ဆုိတာ အစားအေသာက္ကုိကုိယ္တုိင္စီမံၾကရတာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ တစ္ခါတရံ ဟင္းေကာင္းဆြမ္းေကာင္းေတြလည္းေလာင္းလွဴၾကတဲ႔အခါလည္းရွိမယ္ ။
ဆြမ္းသုိးဟင္းသုိးေတြလည္း တစ္ခါတရံ ရတတ္ျပန္တာမဟုတ္ပါလား ။
ဒီေတာ႔ ညာဏ္ပညာနဲ႔မဆင္ျခင္ပဲ သုံးေဆာင္ပါက ေကာင္းတဲ႔ေန႔ဆုိေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္ျပီး ငါအေနထုိင္တတ္လုိ႔ငါ႔ကုိၾကည္ညိဳတယ္ဆုိျပီးလည္း မာနတရားေတြ ဒိ႒ိတရားေတြျဖစ္လာႏုိ္င္တယ္ ။ ဟင္းမေကာင္းတဲ႔အခါ ဆြမ္းမျပည္႔စုံတဲ႔အခါ ဒီလူေတြႏွယ္သဒၶါတရားမြဲလုိက္ၾကတာ ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္းမွေလာင္းေဖာ္မရၾကဘူး။ တစ္အိမ္တစ္ဇြန္းေလာင္းဦးေတာ႔ ငါေကာင္းေကာင္းေလးစားလုိ႔ရတယ္။ခုေတာ႔ လူမစားတဲ႔ အပုပ္အသုိးမွငါ႔ေလာင္းရလားလုိ႔ ေဒါသ၊ေဒါမနႆေတြလည္း၀င္လာႏုိင္တယ္။ ဘာမွမေတြးမေတာပဲ ရသမွ်ကုိ အငမ္းမရစားေနမိျပန္ရင္လည္း ဆြမ္းတလုပ္ အပါယ္တစ္ဘ၀ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္တဲ႔။ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဆြမ္းလုပ္တုိင္းကုိ ပညာထည္႔ျပီး စားရပါမယ္လုိ႔ဆုိထားတာပါ။
ဆြမ္းစားတတ္ရင္ ဆြမ္းစားရင္းမဂ္ဖုိလ္ေတာင္ရႏုိင္တယ္ဆုိတာ ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာ၀တၳဳတစ္ပုဒ္လာရွိပါတယ္။ သံဃရကၡိတဆုိတဲ႔ ကုိရင္ေလး ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေနစဥ္ ဦးရီးေတာ္သူ မဟာသံဃရကၡိတမေထရ္ၾကီးက
‘သာမေဏငယ္ သင္သည္ မဆင္မျခင္ဘုန္းေပးျခင္းျဖင္႔ လွ်ာကို မေလာင္ေစလင့္' ဟုမိန္႔ေတာ္မူလုိက္ရာ ကုိရင္ေလးခမ်ား ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထသြားပါေတာ႔တယ္။ “ဟင္..ငါစားေနတာေတြက ဆြမ္းေတြဟင္းေတြေအးလုိ႔ ဘာကငါ႔လွ်ာကုိေလာင္ႏုိင္မွာပါလိမ္႔။ ကုိရင္ငယ္သူ႔စိတ္သူျပန္စစ္မိသြားတယ္။ ေၾသာ္ ငါေလာဘနဲ႔ဆြမ္းေတြကုိစားျမိဳေနမိပါလား ။ အင္း ထုိေလာဘကုိအက်ိဳးမယုတ္ေအာင္ပညာနဲ႔စစ္ထုတ္ျပီး ၀ိပႆနာတင္မွပဲ”ဟုု ထုိဆြမ္းအေပၚမွာတပ္မဂ္မွူရသတဏွာကုိရွူပြားလုိက္ရာ တစ္ထုိင္ထဲပင္ ရဟႏၱာကုိရင္ေလးျဖစ္သြားပါေတာ႔တယ္..တဲ႔ ဒီေတာ႔ ဒီေပစၥ၀ကၡဏာဆင္ျခင္သုံးစြဲမွူဟာလည္း မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အထိ ဥပနိႆယသတၱိနဲ႔ေက်းဇူူးျပဳႏုိင္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ေတာ္က ဒါ႔ေၾကာင္႔ အစားအေသာက္ကုိစားတဲ႔အခါ ျမိဳတဲ႔အခါမွာ အစာေရမရွိေသာ ခရီးခဲကို ေက်ာ္လြန္ လိုေသာ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔သည္ သား၏အသားကို (မက္ေမာျခင္းမရွိပဲ) မွီဝဲသံုးေဆာင္ၾကသကဲ့သို႕၎, ျမစ္ကိုေက်ာ္လြန္ လိုေသာ သူတို႔သည္ ေဖာင္ကို (မက္ေမာျခင္းမရွိပဲ) မွီဝဲသံုးေဆာင္ၾက သကဲ့သို႔၎, သမုျဒာကို ကူးေျမာက္လိုေသာ သူတို႔သည္ သေဘၤာကို (မက္ေမာျခင္း မရွိပဲ) မွီဝဲသံုးေဆာင္ၾက သကဲ့သို႔၎ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရာ၌ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ရုံ သာသနာ႔ျဗဟၼစရိယ မဂၢျဗဟၼစရိယ သူေတာ္ေကာင္းတရားတုိ႔ကုိျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ရုံမွ်သာ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ရမည္ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ႔ျခင္းမဟုတ္ပါလား ။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ကဲ ဒီေတာ႔ အတၳကုသလ-အက်ိဳးစီးပြားမွာ က်ြမ္းက်င္လိမၼာတဲ႔သူဆုိတာ ယင္းသီလၾကီးေလးပါးကုိ ခရုသင္းပြတ္ကဲ႔သုိ႔ ျဖဴစင္ေအာင္ အျပစ္ေျပာစရာ တစ္စုံတရာမရွိေအာင္ ျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ၾကိဳးစားၾကရမွျဖစ္ပါတယ္။
၁။ ပါတိေမာက္သီလဆုိိတာ သဒၶါပါမွ သီလကုိ လုံေအာင္လုိက္နာျဖည္႔က်င္႔ၾကံႏုိင္တယ္။
၂။ဣျႏၵိယသံ၀ရသီလဆုိတာ သီလလုံဖုိ႔ ဒြါရေျခာက္ပါးကုိ သတိၾကီးၾကီးထားေစာင္႔ေရွာက္ရတယ္။
၃။အာဇီ၀ပါရိသုဒၶိသီလဆုိိတာ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ သမၼာ၀ါယမဆုိတဲ႔ ၀ီရိယနဲ႔ရွာေဖြရတယ္။ ၄။ပစၥယသံႏၷိႆိတသီလဆုိတာ ရွာရလာတဲ႔အာဟာရကုိ ပညာနဲ႔ ဆင္ျခင္သုံးေဆာင္ရတယ္။
ယင္းသီလေလးပါးကုိလုံေအာင္ျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ျပီဆုိရင္လည္း သဒၶါတရားနဲ႔ျပည္႔စုံသူ ဘုရားတပည္႔သားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ္။ သမၼာသတိမဂၢင္၊သမၼာ၀ါယာမမဂၢင္၊သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္တုိ႔ကုိလည္း အတုိင္းတာတစ္ခုအထိ ျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ျပီျဖစ္ပါတယ္။ ထုိသီလမွတစ္ဆင္႔ သမာဓိစခန္းပညာစခန္းတုိ႔တုိင္ေအာင္လည္း မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အေရာက္ အလြယ္တကူတက္လွမ္းႏုိင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အက်ိဳးစီးပြား၌ က်ြမ္းက်င္လိမၼာၾကေသာ သူေတာ္စင္သူေတာ္ေကာင္းမ်ား သီလၾကီးေလးပါးကုိ ျဖည္႔က်င္႔ႏုိင္ၾကေစေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းဆႏၵျပဳလုိက္ရပါတယ္။
( ေမတၱာသုတ္ကရဏီယမတၳကုသလအဖြင္႔ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမည္)
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင္႔
လကၤာအရွင္(မုံရြာ)
No comments:
Post a Comment