ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးသည္ ၀ါတြင္းကာလၾကီးမွာ ေတာေစာင္႔နတ္မ်ားကမေနႏုိင္ေအာင္ ေႏွာက္ယွက္ေျခာက္လွန္႔ၾကသျဖင္႔ သာ၀တၳိျပည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ျပန္ေရာက္လာၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ငါးရာအား ထုိေတာအုပ္သုိ႔သာ ျပန္သြားအားထုတ္ၾကရန္တုိက္တြန္းေတာ္မူျပီး ေမတၱာၾကီးမားသူမ်ားသည္ ရန္သူကုိပင္ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သည္ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူကာ
ဆက္လက္၍ ေမတၱာသုတၱာန္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။
ေမတၱာသုတၱာန္စစခ်င္းပင္ ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားလုိသူတုိ႔ ျပည္႔စုံရမည္႔အဂၤါရပ္မ်ားကုိ
(၁) ကရဏီယမတၳကုသေလန၊ ယႏၲသႏၲံ ပဒံ အဘိသေမစၥ။
သေကၠာ ဥဇူ စ သုဟုဇူ စ၊ သုဝေစာ စႆ မုဒု အနတိမာနီ။
လုိ႔..စတင္ေဟာၾကားေပးေတာ္မူပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ႔ ….
ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းရာမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္သို႔ မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္ ထုိးထြင္းသိျမင္လိုေသာ
အက်ဳိးစီးပြါး၌ လိမၼာေသာသူသည္ (ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ စည္းကမ္းနည္းလမ္းကို) ျပဳက်င့္အပ္၏-
က်င့္စြမ္းႏိုင္ရမည္၊
ကိုယ္ႏႈတ္ ေျဖာင့္မတ္ရမည္၊
စိတ္ေနစိတ္ထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရမည္၊
ဆိုဆံုးမ လြယ္ရမည္၊
စိတ္ထား ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရမည္၊
လြန္ကဲျမင့္ေမာက္ေသာ မာနမထားရာ လုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔စပ္ယွဥ္တဲ႔ လုပ္ငန္းေတြမွာက်ြမ္းက်င္လိမ္မာရမယ္ လုိ႔ အက်ဥ္းဥေဒၵသအားျဖင္႔ပဲ ေဟာေတာ္မူလုိက္ရာမွာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကေတာ႔ ဗုဒၶသာ၀ကအျဖစ္နဲ႔ က်ြတ္တမ္း၀င္ၾကမယ္႔ ရဟန္းေတာ္ငါးရာျဖစ္တာေၾကာင္႔ အတၳကုသေလန လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ အက်ိဳးစီးပြားကဘယ္အရာေတြ ၊အက်ိဳးမဲ႔ကုိျဖစ္ေစႏုိင္တာေတြက ဘယ္အရာေတြဆုိတာကုိ ထုိးထြင္းသိနားလည္ၾကပါတယ္။ ယခုမိမိတုိ႔မွာကေတာ႔ ထုိမေထရ္ျမတ္မ်ားေလာက္ ညာဏ္ပညာမၾကီးမားၾကတဲ႔ မႏၵပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ႔အတြက္ ။ အက်ိဳးအျပစ္ကုိခြဲျခားျပီး အက်ယ္သိႏုိင္ဖုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။
မွန္ပါတယ္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကလည္း အဂၤုတၳိဳရ္စတုကၠနိပါတ္၊ဥဂၣဋိတညဴသုတ္မွာ လူတန္းစား ေလးမ်ိဳးေလးစားရွိေၾကာင္း ရွင္းလင္းေဟာျပခဲ႔ျပီးျဖစ္ပါတယ္။
ယင္းလူတန္းစား(၄)မ်ိဳးကေတာ႔
(၁) ဥဂၣဋိတညဴ- အရိပ္ျပအေကာင္ျမင္၊အေပြးျမင္အပင္သိ ခ်က္ဆုိ နားခြက္က မီးေတာက္တဲ႔ အလြန္အကင္းပါးတဲ႔သူမ်ိဳး၊
(၂) ဝိပၪၥိတ- ဒူးေလာက္တင္မွ ရင္ေလာက္က်ဆုိတာလုိ ဥပမာဥပေမယ်မ်ားစြာနဲ႔ အာေပါက္ေအာင္ရွင္းျပေပးမွ ေျပာလုိရင္းကုိ
နားလည္သြားတဲ႔သူမ်ိဳး၊
(၃)ေနယ်- ေက်ာခ်မွ ဓားျပမွန္းသိ ဆုိတာလုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖုံဖုံ ရွင္းျပေနတုန္းက
ဘာေျပာေနတယ္ဆုိတာ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘူး၊ ကုိယ္ေတြ႔ၾကဳံရမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသေဘာေပါက္သြာတဲ႔လူ နဲ႔
(၄)ပဒပရမ-ႏြားေရွ႔သံခ်က္စက္ဖြင္႔ဆုိတာလုိ ဘယ္ေလာက္ရွင္းျပရွင္းျပ ေသခ်ာက်နသေဘာမေပါက္တဲ႔လူဆုိျပီး
လူတန္းစားေလးမ်ိဳးေလးစား ေဟာျပထားေတာ္မူခဲ႔တယ္မဟုတ္ပါလား။
ဘုရားရွင္ရဲ႔ လက္်ာရံ အဂၢသာ၀ကၾကီးျဖစ္တဲ႔ အရွင္သာရိပုတၱရာကေတာ႔ ခ်က္ဆုိ နားခြက္ကမီးေတာက္တဲ႔ ဥဂၣဋိတညဴပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္၊ အရွင္အႆဇိက ဂါထာတစ္ပုဒ္ထဲေဟာျပရာမွာ ဂါထာေတာင္မဆုံးေသးဘူး။ ေယဓမၼာ ေဟတုပၸဘ၀ါ။အေၾကာင္းေၾကာင္႔ အက်ိဳးျဖစ္သကြာ ၊လုိ႔ေဟာလုိက္ခါရွိေသး။ အေၾကာင္းအက်ိဳး အေကာင္းအဆုိးနဲ႔ အမွားအမွန္ကုိ ေသခ်ာက်နစြာသိျမင္သေဘာေပါက္သြားျပီး လမ္းမွန္ေပၚ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားပါေတာ႔တယ္။
၀ိပစိတညဴဆုိတာကေတာ႔ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္တရားျပျပီး တစ္ညလုံးတရားျပျပီး ညလုံးေပါက္ကုိ ဓာတု၀ိဘဂၤသုတၱာန္ကုိ အက်ယ္ေ၀ဖန္ေဟာၾကားလုိက္မွ ကာမဂုဏ္အျပစ္ေတြကုိ ရွင္းလင္းစြာသိျမင္သေဘာေပါက္သြားတဲ႔ ပကၠဳသာတိမင္းလုိေပါ႔။
ေနယ်-ပုဂၢိဳလ္ဆုိတာကေတာ႔ ဘုရားရွင္ေပးတဲ႔ကမၼ႒ာန္းနီးနဲ႔ အျပင္းအထန္ကမၼ႒ာန္းတရား ၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီးမွ ထုိေဟာၾကားေပးတဲ႔သစၥာတရားေတာ္ေတြကုိ ကုိယ္ေတြ႔သိျမင္သေဘာေပါက္သြားတဲ႔ အရွင္စကၡဳပါလလုိ မေထရ္မ်ိဳးေပါ႔။
ပဒပရမဆုိတဲ႔ စာသမားေတြကေတာ႔ က်င္႔စဥ္နည္းလည္းေတြကုိ သင္ၾကားပုိ႔ခ် နာယူမွတ္သားေနၾကေပမယ္႔ တစ္ဘ၀တာသာ ကုန္ဆုံးသြားေရာ ဘာတရားထူး ၊ဘာအသိညာဏ္ထူးမွ ကုိယ္ေတြ႔ရမသြားရရွာတဲ႔ စာတတ္က်မ္းတတ္အေက်ာ္ေတြ၊ သာမန္တပည္႔သာ၀ကေတြလုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။
သူတုိ႔ေတြကေတာ႔ သံသရာခရီးေထာက္တည္ရာမရသြားၾကရွာပါဘူး အဲဒီဘ၀ကုိေျပာတာေနာ္ အဂၤုတၳိဳရ္ စတုကၠေသာတာႏုဂတသုတၱာန္မွာ ဘုရားရွင္က …စာေပပရိယတ္တရားမ်ားသင္ၾကားျပီး လက္ေတြ႔အားထုတ္ခဲ႔ပါက မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာတရားထူးမရရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဘ၀နတ္ဘုံမွာပဋိသေႏၶရသည္ႏွင္႔တျပိဳင္နက္ တရားထူးရႏုိင္ေၾကာင္း၊ထုိသုိ႔မရခဲ႔လွ်င္ေတာင္မွ
တန္ခုိးဣဒၶိပၸါဒ္ၾကီးမားတဲ႔ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးပါးက နတ္ျပည္လာတရးေဟာလုိ႔ျဖစ္ေစ၊
ဓမၼကထိကနတ္သားကတရားေဟာလုိ႔ျဖစ္ေစ ထုိပရိယတ္တရားဓမၼမ်ားျပန္ၾကားရတဲ႔အခါ ၊သုိ႔မဟုတ္ အျခားေသာနတ္ျပည္ေရာက္ႏွင္႔ေနသည္႔ သီတင္းသုံးေဖာ္မ်ားႏွင္႔တရားစကားေဆြးေႏြးၾကသည္႔အခါ တရားထူးတရားျမတ္မ်ားရႏုိင္ခြင္႔ရွိေပသည္ဟုေဟာၾကားထားေတာ္မူခဲ႔ျပီးျဖစ္၍ ပရိယတ္၀န္ေဆာင္အရွင္ျမတ္မ်ားကုိလည္း အသုံးမက်လူ႔ဗာလနီးနီးသြားမပုတ္ခတ္မိၾကဖုိ႔လည္း အေရးၾကီးလွပါတယ္။ သုိ႔မဟုတ္ပါက ပရိယတ္၀န္ေဆာင္ေတြကုိ ပဋိပတ္သမားက ရစရာမရွိေအာင္အျပစ္ေျပာၾကတဲ႔အခါ ကုိယ္ပါေရာေယာင္ေျပာမိတတ္ၾကမွာစုိးလုိ႔တင္ျပေပးရျခင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႔လူမ်ားဟာ တရားရိပ္သာေလးခဏတျဖဳတ္၀င္ျပီးတာႏွင္႔ ပရိယတ္၀န္ေဆာင္အရွင္မ်ားကုိ လုိက္လံပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္ေနၾကတာလည္း ေတြ႔ၾကဳံရဖူးပါတယ္။
ပရိယတ္၀န္ေဆာင္အရွင္မ်ားအေနျဖင္႔ကလည္း သင္သိျပီးလွ်င္ က်င္႔သိျဖင္႔ ထုိးထြင္းသိျမင္ႏုိင္ေအာင္လည္း သမထ၊၀ိပႆနာဘာ၀နာမ်ား ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။သုိ႔မဟုတ္ပါက ဘုရားရွင္ဓမၼပဒမွာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားသကဲ႔သုိ႔ ႏြားႏုိ႔အရသာကုိမခံစားရပဲ ႏြားေက်ာင္းခေလးသာရသြားရွာတဲ႔ ႏြားေက်ာင္းသားကဲ႔သုိ႔ ပဒပရမစစ္စစ္ အမွန္တကယ္ျဖစ္သြားပါလိမ္႔မယ္ ။
ကဲဒီေတာ႔ မိမိတုိ႔က
ခ်က္ဆုိ နားခြက္ကမီးေတာက္သူေတြလား၊
အာေပါက္ေအာင္ေျပာမွ အေပၚယံေလာက္သေဘာေပါက္နားလည္သူလား။
ေနာက္ျပန္ျပီး ေစ႔ေစ႔ေတြးမွ ေရးေရးေပၚတဲ႔ ကုိထုံတုိ႔လုိ လူစားမ်ိဳးလား။ ဆုိတာေတာ႔ ကုိယ္႔အေၾကာင္းကုိယ္ပဲ အသိဆုံးျဖစ္ၾကပါလိမ္႔မယ္။
ဦးဇင္းကုိယ္တုိင္ကေတာ႔ ခ်က္ဆုိနားခြက္ကမီးမေတာက္လုိ႔ အ႒ကထာဆရာေတာ္ အက်ယ္တ၀ံ႕ရွင္းလင္းဖြင္႔ဆုိထားတဲ႔ ကရဏီယမတၳကုသေလနဆုိိတဲ႔ ဘုရားစကားေတာ္ဟာ ဘာကုိဆုိလုိတယ္ဆုိတာကစျပီး အေသးစိတ္ေလ႔လာမွတ္သားရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ဦးဇင္းလုိဘ၀တူ ကုိထုံမ်ားအတြက္လည္း ဦးဇင္းနဲ႔ထပ္တူ သိရွိနားလည္သြားၾကေစဖုိ႔ မွတ္သားမိသမွ်ေလးကုိလည္း ေနာက္ပုိ႔စ္မ်ားမွာ အေသးစိပ္တင္ျပေပးသြားမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။
သုိ႔မွသာ မိမိတုိ႔ႏွုတ္တက္အာဂုံရေနတဲ႔ ဘုရားရွင္ရဲ႔ေမတၱာသုတၱာန္ကဘာကုိဆုိလုိေနတယ္။ ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားခ်င္သူမ်ားအဖုိ႔ မည္သည္႔ဂုဏ္အဂၤါေတြနဲ႔ျပည္႔စုံဖုိ႔လုိတယ္၊ မည္သုိ႔မည္ပုံပြားမ်ားရမယ္ဆုိတာ အေသးစိတ္ သိနားလည္သြားၾကမွာမဟုတ္ပါလား။ ပါဠိပါတ္သားတစ္ခုခ်င္းစီရဲ႔ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္ေတြကုိလည္း ေသခ်ာၾကနမွတ္သားထားၾကဖုိ႔လုိပါတယ္ သုိ႔မဟုတ္ပါက ပါဠိသာ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းေျပးရျပီး ဘာမွအဓိပၸါယ္နားမလည္တဲ႔ သာလိကာစကားတတ္နည္းမ်ိဳးလုိျဖစ္ေနမွာစုိးရပါတယ္။
ကရဏီယမတၳကုသလရဲ႔အနက္အဓိပၸါယ္ကုိေတာ႔ ေနာက္လာမည္႔ပုိ႔မွာ ဆက္လက္ေလ႔လာၾကပါကုန္။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင္႔ အရွင္၀ိမလာလကၤာရ(လကၤာအရွင္-မုံရြာ)
No comments:
Post a Comment