သုဝေစာ စ -ဆုိဆုံးမလြယ္သူသည္လည္း၊အႆ-ျဖစ္ရာ၏။
ေမတၱာသုတၱာန္လာ ဆုိဆုံးမလြယ္တဲ႔သူဆုိတာ…..
မသိနားမလည္လုိ႔အမွားလုပ္မိတာ၊မသင္႔တာၾကံမမွန္တာေျပာမိတာေတြကုိ တတ္သိနားလည္သူမ်ားက
အဆုံးမၾသ၀ါဒေပးတဲ႔အခါ
“၀မ္းေျမာက္လွပါတယ္ဘုရား၊ကိုယ္႔ေက်ာျပင္ ကုိယ္မျမင္ႏုိင္သလုိပဲ ကုိယ္႔အျပစ္ကုိယ္က် ျမင္ႏုိင္ခဲတယ္ေလ၊ေနာင္လည္း အျပင္ျမင္တုိင္း ေျပာဆုိဆုံးမေတာ္မူပါ”လုိ႔ရုိေသစြာေလွ်ာက္ထားျပီး တကယ္လည္းလုိက္နာျပဳက်င္႔တဲ႔သူမ်ိဳးကုိဆုိလုိတာပါ။
ဒီလုိ ႏူးညံ႔ေပ်ာ႔ေျပာင္းတဲ႔စိတ္ေကာင္းႏွုလုံးေကာင္းရွိတဲ႔သူ
ဆုိဆုံးမလြယ္သူမွလည္း ဆုိဆုံးမရက်ိဳးလည္းနပ္မွာ သူေတာ္သူျမတ္မ်ားကလည္း လက္တြဲေဖးမျပီးေခၚယူသြားၾကမွာပါ။
သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔ဆက္လက္ေပါင္းသင္းခြင္႔ရလုိ႔သာ
ထုိသူေတာင္ေကာင္းေတြရဲ႕ အယူအဆေတြကုိလည္းသိခြင္႔ရ၊
အမူအက်င္႔ေတြက်င္႔ၾကံအားထုတ္ပုံေတြကုိေလ႔လာသင္ယူခြင္႔ရျပီး
အတုလုိက္က်င္႔ၾကံမွသာ ထုိသူေတာ္စဥ္ၾကီးမ်ားကဲ႔သုိ႔ ျမင္႔ျမတ္သူမ်ားျဖစ္လာႏုိင္မယ္မဟုတ္ပါလား။
သုိ႔ေသာ္ တတ္သိနားလည္သူမ်ားကေျပာဆုိဆုံးမသည္ကုိ နားမေထာင္ဘူးလက္မခံဘူးဆုိရင္ေတာ႔ ထုိဆုိဆုံးမမရဒုဗၺစမ်ိဳးဟာ ဘယ္လုိမွတုိးတက္ၾကီးပြားလမ္းမရွိႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ ေမတၱာသုတၱာန္အဖြင္႔မွာေတာ႔ ဆုိဆုံးမခက္သူသုံးဦးရွိေၾကာင္းကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ဖြင္႔ျပထားပါတယ္။
*ဆုိဆုံးမမရ ဒုဗၺစ(၃)မ်ိဳး*
(၁) ဆုံးမမွဳကုိျငင္းဆန္သူ-
အရွင္ဘုရား၊ “ဒီလုိမေျပာသင္႔ ဒီလုိမလုပ္သင္႔ပါဘူးဘုရား” လုိ႔ သြားေရာက္ေျပာဆုိဆုံးမရင္ “ေနပါဦးအရွင္ဘုရားက တပည္႔ေတာ္ ဘာလုပ္တာကုိေတြ႔လုိ႔ ဒီလုိလာေျပာတာလဲ၊အရွင္ဘုရားကုိ တပည္႔ေတာ္လုပ္တယ္လုိ႔ ဘယ္သူကေျပာတာလဲ၊
အရွင္ဘုရားဥေပဇၥ်ာယ္ဆရာနဲ႔တပည္႔ေတာ္ဆရာက ဂုိဏ္းဂဏခ်င္းတူလုိ႔လား ကိုယ္႔ဂုိဏ္းကုိယ္႔၀ါဒ ကုိယ္ယုံၾကည္ရာကုိယ္လုပ္ေနၾကတာပဲမုိ႔လား”စသည္ျပန္လွန္ေျပာဆုိကာ ဆုံးမမွဳကုိ လုံး၀လက္မခံတဲ႔သူမ်ိဳး၊
(၂)ျပန္မေျပာနားမေထာင္လုပ္တတ္သူ-
တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးၾကျပန္ေတာ႔ အျပစ္တစ္စုံတစ္ခုလုပ္လုိ႔ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေခၚယူဆုံးမရင္ တုဏွီဘာေ၀ဆိတ္ဆိတ္ေနျပီး ‘ေျပာတာေမာရင္ရပ္သြားလိမ္႔မယ္။ သူေျပာႏုိင္လွတစ္ခဏေပါ႔’ဆုိကာထုိင္ေနေလ႔ရွိတဲ႔ သူမ်ိဳးေပါ႔၊ေနာက္က်ေတာ႔လည္း အျမဲက်ဳးလြန္တာပါပဲ။ေနာက္ဆုံးဘယ္လုိမွေျပာဆုိတားျမစ္မရေတာ႔မွ လက္ေလွ်ာ႔လုိက္ရတဲ႔သူမ်ိဳး။
(၃)အေျပာနဲ႔အလုပ္မညီသူ-
သြားဆုံးမရင္ “မွန္ပါဘုရား ေက်းဇူးတင္လုိက္တာ အရွင္သာရိပုတၱရာေတာင္ကုိရင္ေလးကသကၤန္းမညီမညာျဖစ္လုိ႔သြားေျပာတာလက္ခံေသးတာပဲ၊
အရွင္ရာဟုလာဆုိမနက္ခင္းအမွိဳက္က်ဳံးတဲ႔အခါတုိင္းသဲတစ္ဆုပ္ယူျပီး “ဤလက္ထဲကသဲေတြနဲ႔အမွ် ဆုံးမမယ္႔ဆရာမ်ားနဲ႔ေတြ႔ရပါလုိ၏”လုိ႔ဆုေတာင္းခဲ႔ေသးတာပဲ။ အရွင္ဘုရား သတိေပးဆုံးမတာကုိ လက္ခံပါတယ္”လုိ႔ေျပာဆုိတတ္ေပမယ္႔ လက္ေတြ႔မွာေတာ႔မျပဳျပင္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာဆက္လုပ္ေနသူမ်ိဳး။
အထက္ပါသုံးဦးကုိေတာ႔ ‘ဆုံးမမရ ဒုဗၺစမ်ား’လုိ႔ ဆုိထားပါတယ္။ စာရွုသူမ်ားလည္းဗဟုသုတရေအာင္ ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ၾကဳံေတြ႕ခဲ႔ရ ဆုံးမမရခဲ႔တဲ႔ ဒုဗၺစပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕ကုိတင္ျပေပးပါဦးမယ္။
*ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ပင္ လက္ေလွ်ာ႔ထားရသူ*
ဘုရားေလာင္းနဲ႔တစ္ခ်ိန္တည္းအတူတူဖြားျမင္ခဲ႔ျပီး ေတာထြက္စဥ္ကေနာက္ေတာ္ပါးက လုိက္ပါခြင္႔ရခဲ႔၊ ဘုရားျဖစ္ျပန္ေတာ႔လည္း တစ္ေက်ာင္းတုိက္ထဲမွာ အတူတူေနခြင္႔ရခဲ႔ အရွင္ဆႏၵမေထရ္ကုိ သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
တကယ္ဆုိတရားထူးရဖုိ႔ သူ႔ေလာက္အခြင္႔သာခဲ႔သူမရွိသေလာက္ပါပဲ။ဒါေပမယ္႔ တရားထူးမရတဲ႔အျပင္ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္ကပင္ ဆုံးမမရလုိ႔လစ္လ်ဴရွု ျဗဟၼဒဏ္ေပးခဲ႔ရပါသတဲ႔ ဆုိဆုံးမမရ ဒုဗၺစၾကီးျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။
သ႔ူရဲ႕ ၀ိနည္းနဲ႔မညီတဲ႔အျပဳမူ အေျပာဆုိေတြကုိ ေတြ႔ျမင္ရတဲ႔အခါ အျခားသီတင္းသုံးေဖာ္ရဟန္းေတာ္ေတြက ဆုံးမေျပာဆုိျပီးတားျမစ္ၾကတာေပါ႔။ဒါေပမယ္႔သူကဘုရားရွင္ရဲ႕အမ်ိဳးအရင္းၾကီးလည္းျဖစ္၊ေတာထြက္တုန္းကလည္း
လုိက္ပါခြင္႔ရခဲ႔သူျဖစ္ေလေတာ႔ မာန္မာနေတြေထာင္လႊားျပီး သူတစ္ပါးေတြဆုံးမတာကုိမနာခံတဲ႔အျပင္ သူက
“ ငါရွင္တုိ႔ဟာ ေလျပင္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ျပီး ေရာက္မိေရာက္ရာ စုျပဳံေနၾကတဲ႔သစ္ရြက္အမွုိက္ေတြလုိ၊ ျမစ္ကမ္းနံေဘးမွဟုိတစ္စုဒီတစ္စုကပ္ေနၾကတဲ႔ ဒုိက္ေမွာက္ေတြလုိ
ဟုိဟုိဒီဒီက လူေပါင္းစုံအက်င္႔ေပါင္းစုံေတြ စုျပဳံေနၾကတာျဖစ္တယ္။
ဘာမွလည္းေလာကက်င္႔၀တ္ေတြကုိနားလည္ၾကတာမဟုတ္ဘဲနဲ သူတစ္ပါးကိုသာ ေျပာဆုိဆုံးမသင္႔တယ္ ထင္ေနၾကတယ္ ၊တကယ္ဆုံးမရမွာက သင္တုိ႔ကုိသာျဖစ္တယ္။ ငါတုိ႔မင္းမ်ိဳးကသာ ဘုရားအျဖစ္ပြင္႔ေတာ္မူျပီး သစၥာတရားေတြေဟာၾကားေနလုိ႔
ငါကသာ သင္တုိ႔နားမလည္တာေတြဆုံးမရမယ္။ငါ႔ကုိဘာမွလာမေျပာၾကနဲ႔”လုိ႔ရုိင္းျပစြာျပန္လွန္ေျပာဆုိေလ႔ရွိပါသတဲ႔။
ထုိအေၾကာင္းကုိဘုရားရွင္ၾကားသိရလုိ႔ေခၚယူဆုံးမေပမယ္႔လည္း ျမင္းျမီးဆြဲဆႏၵဟာဘယ္လုိမွ ဆုံးမလုိ႔မရပါဘူး။
ဒါနဲ႔ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခါနီးမွာ ငါ၏ဖြားဖက္ေတာ္ ဆႏၵရဟန္းဟာ ငါဘုရားရွိစဥ္မွာေတာင္ ေျပာဆုိဆုံးမမရသူျဖစ္ေနတယ္၊ ပရိနိဗၺာန္စံျပီးေနာက္မွာ ပုိဆုိးပုိမုိက္ေနလွ်င္အက်ိဳးယုတ္ေခ်ေတာ႔မည္ဟုစဥ္းစားမိကာ အရွင္အာနႏၵာအား
“အာနႏၵာ… ငါဘုရား ကြယ္လြန္ေသာအခါ၌ ဆႏၷရဟန္းအား ျဗဟၼဒဏ္ေပးရမယ္”လုိ႔ တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္လုိက္ပါေတာ႔တယ္။
အရွင္အာနႏၵာမေထရ္က "ျမတ္စြာဘုရား…အရွင္ဆႏၵအား ျဗဟၼဒဏ္ကုိ ဘယ္လုိေပးရမွာလဲဘုရား”ဟု ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ
ျမတ္စြာဘုရားက
“ခ်စ္သား အာနႏၵာ… ဆႏၷရဟန္းေျပာခ်င္ရာေျပာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပေစ။ တစ္စုံတစ္ဦးကမွ် ထုိဆႏၷရဟန္းအား မတားျမစ္ရဘူး၊မေျပာဆုိရဘူး၊သံဃာေတာ္မ်ားက သူ႔အားအရူးတစ္ေယာက္ကုိခြင္႔လႊတ္ထားသလုိမ်ိဳး ဥေပကၡာထားၾကရမယ္၊ သုိ႔ျပဳမူလိုက္ျခင္းသည္ပင္ ဆႏၵရဟန္းအတြက္ ျဗဟၼဒဏ္တည္း…”ဟု မိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါေတာ႔တယ္။
*အရွင္ဆႏၵအားျဗဟၼဒဏ္ေပးၾကျပီ*
အရွင္အာနႏၵာသည္ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီးေနာက္ ပထမသံဃာယနာပြဲကိစၥမ်ားကုိလည္းျပဳလုပ္ျပီးစီးေသာအခါ အရွင္ဆႏၵအားျဗဟၼဒဏ္ေပးရန္မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ပုံကုိ သံဃာေတာ္အေပါင္းအားေလွ်ာက္ၾကားလုိက္ပါတယ္။သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း သုိ႔ျဖစ္လွ်င္အရွင္အာနႏၵာပင္ ရွင္ဆႏၵအားျဗဟၼဒဏ္ကုိေပးေလာ႔..ဟုတာ၀န္ေပးလုိက္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔အရွင္အာနႏၵာက အသွ်င္ဘုရားတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဆႏၷရဟန္းအား ျဗဟၼဒဏ္ကိုထားျခင္းငွါစြမ္းႏုိင္ပါအံ႔နည္း အရွင္ဆႏၵသည္အလြန္ပင္ေျပာရဆုိရခက္ျပီး ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္..လုိ႔ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားရာမွ သံဃာ႔မေထရ္ၾကီးမ်ားက အရွင္အာနႏၵာဦးေဆာင္ျပီး မ်ားစြာေသာရဟန္းတုိ႔ႏွင္႔အတူသြားကာ သံဃာအားျဖင္႔ ျဗဟၼဒဏ္ေပးၾကဖုိ႔ရန္ စီမံၾကရပါေတာ႔တယ္။
သုိ႔ျဖင္႔ အရွင္အာနႏၵာကုိယ္တုိင္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိဦးေဆာင္လွ်က္ အထက္အညာသို႔ ဆန္တက္ေသာ ေလွျဖင့္ ေကာသမၺီ ျပည္သို႔ ဆန္တက္ကာ ဥေတနမင္းရဲ႕ ဥယ်ာဥ္အနီး တစ္ခုေသာ သစ္ပင္ရင္းမွာ ေခတၱခဏသီတင္းသုံးနားေနေတာ္မူၾကပါတယ္။
ထုိသတင္းကုိ ဥယ်ာဥ္ေတာ္အတြင္းက ဥေတနမင္းရဲ႕ေမာင္းမမိႆံအေျခြရံတုိ႔ၾကားသိရျပီး သူတုိ႔ကုိနန္းေတာ္တြင္းမွာ စာလာသင္ေပးဖူးတဲ႔အရွင္အာနႏၵာမေထရ္အားသြားေရာက္ဖူးေျမာ္လုိေၾကာင္း ဥေတနမင္းအား ခြင္႔ေတာင္းၾကရာ ဥေတနမင္းၾကီးလည္းသြားေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကဖုိ႔အခြင္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။
ထိုအရွင္အာနႏၵာတုိ႔ေခတၱနားခုိသီတင္းသုံးေနၾကစဥ္ပင္ ဥေတနရဲ႕ အေျခြရံမ်ားေရာက္လာၾကျပီး ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ႔ၾကပါတယ္။ အရွင္အာနႏၵာဦးေဆာင္တဲ႔သံဃာေတာ္မ်ားကုိလွ်ပ္တစ္ျပက္ဖူးျမင္ၾကရတာမုိ႔ မည္သည္႔လွဴစရာတစ္စုံတစ္ခုမွ်မပါလာၾကရကား
သူတုိ႔ကိုယ္မွာျခဳံထားၾကတဲ႔ ဆာရီ၀တ္ရုံမ်ားကုိသကၤန္းလွ်ာအ၀တ္အျဖစ္အသုံးျပဳဖုိ႔ လွဴဒါန္းလုိက္ၾကပါသတဲ႔။
ဥေတနမင္းဆီျပန္ေရာက္ၾကေတာ႔ ေမာင္းမမ်ားကုိယ္မွာျခဳံထားတဲ႔အဖုိးတန္ဆာရီေတြကုိမေတြ႔ရေတာ႔တာသတိထားမိျပီး ဘာေတြမ်ားလွဳဒါန္းခဲ႔ၾကေသးလဲလုိ႔ေမးရာမွ ဆာရီမ်ားလွဴဒါန္းခဲ႔ၾကေၾကာင္းေျပာၾကရာ-
ဥေတနမင္းမွာ … ''အဘယ့္ေၾကာင့္ ရဟန္းအာနႏၵာသည္ ထိုမွ်ေလာက္ သကၤန္းမ်ားစြာကို ခံယူဘိသ နည္း၊ ရဟန္းအာနႏၵာသည္ အထည္ကုန္သြယ္ျခင္းကိုမူလည္း ျပဳအံ့ေလာ၊ အထည္ဆိုင္ကိုမူလည္း ခင္းက်င္းအံ့ေလာ''ဟု ကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္ကာ အရွင္အာနႏၵာထံလုိက္သြားပါေတာ႔တယ္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
*ရဟန္းေတာ္မ်ား အ၀တ္သကၤန္းကုိ အဆင္႔ဆင္႔အသုံးျပဳၾကပုံ*
အရွင္ဘုရားအာနႏၵာထံေရာက္လာေတာ႔ “အရွင္ဘုရား တစ္ပါးထဲျဖစ္ပါလွ်က္ ဘာလုိ႔ တပည္႔ေတာ္ရဲ႔အပ်ိဳေတာ္ေတြလွဴသမွ် ဆာရီငါးရာလုံးကုိ အလွဳခံလုိက္ရပါသလဲဘုရား..လုိ႔ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါတယ္။(ေလာဘၾကီးလုိက္ေလဟု ကဲ႔ရဲ႕ျပစ္တင္လုိရင္းပါ)
အရွင္အာနႏၵာကလည္း “မင္းၾကီး .. သကၤန္းရွားပါးတဲ႔ရဟန္းမ်ားကုိခြဲေ၀လွဴဒါန္းဖုိ႔ပါ..ဟုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ဥေတနမင္းမွာ ဤမွ်ျဖင္႔မေက်နပ္ေသးပဲ …
အသွ်င္အာနႏၵာ အားနည္းေသာ အဲဒီသကၤန္းရွားပါးတဲ႕ရဟန္းေတြရဲ႕ အရင္၀တ္ရုံေနတဲ႔ သကၤန္းေဟာင္းေတြက် ဘာလုပ္ပစ္ၾကမလဲဘုရား…လုိ႔ထပ္အထြဋ္တက္ကာေမးလာျပန္ပါတယ္။
(၁)“မင္းႀကီး ထိုသကၤန္းေဟာင္းတို႔ကို အေပၚခင္း ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္…
ဒါဆုိ အရင္ကအေပၚအခင္းေဟာင္းေတြကေရာ..ဘုရားးးး
(၂)မင္းႀကီး ထိုအေပၚခင္း အေဟာင္းတို႔ကို ေခါင္းအုံးစြပ္လုပ္ၾကတာေပါ႔။
ဒါဆုိအရင္က ေခါင္းအုံးစြပ္ေဟာင္းေတြကုိလႊင္႔ပစ္လုိက္ၾကတာလားဘုရား
(၃)လႊင္႔မပစ္ပါဘူးမင္းၾကီး အရင္က ေခါင္းအုံးစြပ္ေတြကုိေတာ႔ ေျမအခင္း လုပ္ၾကတယ္။
ဒါဆုိအရင္ကေျမအခင္းေဟာင္းကုိဘာလုပ္လုိက္ပါသလဲ ၊မီးထဲထည္႔လုိက္သလားဘုရား။
(၄)မထည္႔ပါဘူးမင္းၾကီး အရင္ကေျမအခင္းအေဟာင္းေတြကုိက် ေျခသုတ္ပုဆုိးျပဳလုပ္ၾကတယ္။
မွန္ပါ အဲလုိအက်ိဳးရွိရွိဆက္သုံးသြားရင္ေတာ႔မဆုိးပါဘူးဘုရား။ ဒါဆုိအရင္ကေျခသုတ္ပုဆုိးေဟာင္းေတြက်အမွိဳက္ထဲထည္႔လုိက္သလား။
(၅)မထည္႔ပစ္ပါဘူးမင္းၾကီး အရင္ကေျခသုတ္ပုဆုိးေဟာင္းေတြကုိေတာ႔ ဖံုခါတံျမက္စီး(ၾကက္ေမႊးကဲ႔သုိ႔) လုပ္ျပီးအသုံးျပဳၾကတာပါ။
ဟုတ္ျပီဘုရား၊အဲဒီအရင္ကတံျမက္စည္းလုပ္ထားတဲ႔ သုံးမရေတ႔တဲ႔ အ၀တ္စုတ္ေတြကုိေရာဘယ္လုိလုပ္ပစ္ပါသလဲ။
(၆)ေနာက္ဆုံး ဘာမွသုံးလုိ႔မရတဲ႔ဖုံခါအ၀တ္ေဟာင္းေတြကုိက်ေတာ႔
ဓားနဲ႔ ႏုပ္ႏုပ္စဥ္းေထာင္း၍ ၫြန္ျဖင့္ နယ္ၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းနံရံေတြခုိင္ခံ႕ေအာင္ လိမ္းကံ်ျပီး
အက်ိဳးရွိေအာင္အသုံးျပဳၾကပါတယ္..လုိ႔ရွင္းျပလုိက္ပါတယ္။
…………………………..
မင္းၾကီးလည္း အရွင္အာနႏၵာရဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားသကၤန္းေဟာင္းမ်ားကုိအဆင္႔ဆင္႔အသုံးျပဳပုံကုိၾကားရေတာ႔မွ ကဲ႔ရဲ႔ျပစ္တင္လုိတဲ႔ ေဒါသအစား ၾကည္ညိဳမွဳသဒၶါတရားေတြတဖြားဖြားေပါက္လာကာ…
''သာကီဝင္မင္းသား ဘုရားအႏြယ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းတို႔သည္ သင့္ေလ်ာ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ကုန္၏၊ အက်ဳိးမဲ့ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ မေရာက္ေစကုန္''ဟု ခ်ီးမြမ္းေျပာဆုိတာ အသွ်င္အာနႏၵာအတြက္ေနာက္ထပ္ ျခဳံထည္ ငါးရာတို႔ကိုေပးလွဴျပန္ပါတယ္။
ထုိတခဏခ်င္းပင္လွ်င္ အသွ်င္အာနႏၵာအား သကၤန္း တစ္ေထာင္အလွဴခံရရွိသြားပါသတဲ႔။
…………………….
*ဖြားဖက္ေတာ္ႏွစ္ဦး ေတြ႔ဆုံၾကျခင္း*
ထို႔ေနာက္ အသွ်င္အာနႏၵာမေထရ္ သံဃာေတာ္မ်ားစြာျခံရံလွ်က္ အရွင္ဆႏၵမေထရ္သီတင္းသုံးရာ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္းသို႔ ၾကြသြားတဲ႔အခါ အသွ်င္ဆႏၷက အရွင္အာနႏၵာကုိလာေရာက္ဖူးေျမာ္ပါတယ္။
(အရွင္အာနႏၵာႏွင္႔ အရွင္ဆႏၵတုိ႔သည္ တစ္ေန႔တည္းတစ္ခ်ိန္တည္းေဖြးဖြားခဲ႔ၾကတဲ႔ ဘုရားရွင္၏ဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင္႔ ထုိအခ်ိန္၌ သက္ေတာ္(၈၀)မွ်ပင္ ရွိၾကျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ၊အရွင္အာနႏၵာက ရဟႏၱာျဖစ္ေနေပျပီ၊အရွင္ဆႏၵမေထရ္ၾကီးကား ဒုဗၺစၥၾကီးျဖစ္ေနဆဲ ၊သုိ႔ေသာ္ သူအားကုိးသည္႔ဘုရားရွင္မရွိေတာ႔ျပီျဖစ္သျဖင္႔ စိတ္အားငယ္စ ျပဳလာေနခ်ိန္ျဖစ္၏)
အသွ်င္အာနႏၵာကစကားစလုိက္ပါတယ္…
''ငါ့သွ်င္ ဆႏၷ ဘုရားရွင္ေနာက္ဆုံးမိန္႔မွာေတာ္မူခဲ႔တဲ႔စကားေတာ္အတုိင္း သံဃာအားလုံးက သင့္အား
ျဗဟၼဒဏ္ထားလုိက္ၾကျပီျဖစ္တယ္ ၊ထုိအေၾကာင္းကုိသိေစဖို႔ ငါလာခဲ႔ျခင္းျဖစ္တယ္''
“အရွင္ဘုရား အာနႏၵာ ျဗဟၼဒဏ္ဆုိတာ ဘာဘာလဲဘုရား “
“ငါ့သွ်င္ ဆႏၷ ..သင္သည္ ရဟန္းတို႔ကို ေျပာလိုရာေျပာဆုိခြင္႔ရွိေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ ရဟန္းသံဃာအားလုံးက သင္႔ကုိ
ေကာင္းသည္ ဆုိးသည္ တစ္စုံတစ္ခုမွ် အေရးတစ္ယူလုပ္၍ ေျပာၾကေတာ႔မည္မဟုတ္ ၊
ဤသည္ပင္ ဘုရားရွင္အလုိေတာ္က် ၊ျဗဟၼဒဏ္ထားၾကျခင္းျဖစ္တယ္"
''ဟာ အဲလုိတကယ္ပဲ တပည္႔ေတာ္အေပၚဆက္ဆံၾကေတာ႔မွာလားဘုရား
သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔က တပည္႔ေတာ္ကုိအေရးတယူမလုပ္ၾက မေျပာဆို မဆံုးမ ၾကေတာ႔ဘူးဆုိရင္
တပည္႔ေတာ္ဘ၀က ဘာထူးေတာ႔မွာလဲဘုရား။ ဒီအျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးကတပည္႔ေတာ္ကုိအရွင္လတ္လတ္သတ္ပစ္လုိက္သလုိ သံဃာ႔အဖြဲ႔မွထုတ္ပစ္လုိက္သလုိပါပဲဘုရား။အျခားအျပစ္တခုခုကုိသာတပည္႔ေတာ္ကုိေပးပါ။မေျပာမဆုိမဆုံးမပဲမေနပါနဲ႔"လုိ႔ ထုိျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးမခ်မွတ္ရန္ေလွ်ာက္ထားပါေသးတယ္။ သုိ႔ေသာ္အရွင္အာနႏၵာက..
“ငါ႔ရွင္ဆႏၵ သင္သည္ပင္ ဒီလုိအခြင္႔ေရးမ်ိဳးကုိရယူလုိခဲ႔သည္မဟုတ္ပါေလာ။ ဟုိယခင္ဘုရားရွိေတာ္မူစဥ္အခါကပင္ ရဟန္းေတာ္သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔က လာေရာက္ေျပာဆုိဆုံးမၾကလွ်င္ လက္မခံပဲျပန္လွန္သာေျပာဆုိခဲ႔ဖူးတယ္။ဒီေတာ႔ မလုိက္နာတဲ႔သူကုိဆုံးမေျပာဆုိေနလုိ႔လည္း ေမာရုံသာအဖတ္တင္မယ္။ အမွန္တကယ္က ဒီျပစ္ဒဏ္ဟာ သင္႔ကုိခ်တယ္ဆုိေပသည္႔ သင္ႏွင္႔ရဟန္းေတာ္မ်ားအၾကား အခ်င္းခ်င္းစြပ္စြဲေျပာဆုိကာ အဆင္မေျပျဖစ္မွာကုိစုိးေတာ္မူခဲ႔ျခင္းေၾကာင္႔သာ ၊ သင္လုိခ်င္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ဆႏၵအတုိင္း ျဗဟၼဒဏ္ေပးရစ္ၾကဖုိ႔ မိန္ွ႔ေတာ္မူခဲ႔ျခင္းျဖစ္တယ္''လုိ႔ျပန္လည္ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
********************************
အရွင္ဆႏၵမွာ ထိုသုိ႔သူ႔အား ျဗဟၼဒဏ္ေပးလိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း (သံဃာထုမွ မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း)
သတင္းစကားၾကားလိုက္ရသည္တြင္ မခံစားႏုိင္ျဖစ္ျပီး သတိလစ္လဲက်ကာ ေမ႔ေျမာသြားပါေတာ႔တယ္။
*******************************
ထုိအခါမွ ေနာက္ပါရဟန္းေတာ္မ်ားလည္းသတိရေအာင္ျပဳစုေပးျပီး အရွင္အာနႏၵာနဲ႔အတူ ရာဇျဂိဳဟ္သုိ႔ ျပန္ၾကြသြားၾကပါတယ္။
ေနာက္ရက္မ်ားမွာ အရွင္ဆႏၵဟာ တျခားသီတင္းသုံးေဖာ္မ်ားကုိ လုိက္လံစကားေျပာၾကည္႔တယ္။
ရဟန္းေတာ္ေလးပါးစကားတရားစကားေဆြးေႏြးေနတဲ႔စကား၀ုိင္းထဲ ၀င္ထုိင္လုိက္ျပီး အရွင္ဘုရားမ်ားဘာေတြေဆြးေႏြးေနၾကပါလိိမ္႔ဗ်ာ..လုိ႔သြားစကးစလုိက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔ တစ္ပါးမွသူ႔စကားကုိအေရးတယူမလုပ္ၾကပဲ သူတုိ႔ေလးပါးအခ်င္းခ်င္းသာဆက္လက္ေဆြးေႏြးေနၾကပါသတဲ႔။ဒီတင္ သူဟာအပယ္ခံၾကိးျဖစ္လာတယ္၊လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါလွ်က္အရူးၾကီးပမာစြန္႔ပစ္ခံထားရတာကုိ သေဘာေပါက္လာမိတယ္။
ဟာ …သြားျပီ၊သြားျပီ ငါမာန္ေတြတက္ျပီး သံဃာကုိေစာ္ကားမိတာမွားပါေပါ႔လား..သူေနာင္တေတြတသီၾကီးလက္ေဆာင္ရလုိက္ပါေတာ႔တယ္။
……………………………..
* အရွင္ဆႏၵျဗဟၼဒဏ္မွ လြတ္ျပီ *
ဒီလိုနဲ႔ အသက္ကလည္းရွစ္ဆယ္မငယ္ေတာ႔ဘူး။ အသက္ၾကီးမွတစ္သက္တစ္က်ြန္းက်ခံေနရသူလုိ ျဗဟၼဒဏ္ျဖင့္ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ရွက္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ စက္ဆုပ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း တစ္ေယာက္ထီးတည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္လ်က္ မေမ့ ေလ်ာ့သည္ ျဖစ္၍ ျပင္းစြာ အားထုတ္သည္ျဖစ္၍ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနသည္ရွိေသာ္ မ်ားမၾကာမီကာလမွာပဲ ရဟႏၱာျဖစ္သြားပါေတာ႔တယ္။
ရဟန္းကိစၥျပီးေသာအခါမွာ အရွင္အာနႏၵာကုိသြားေရာက္ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ႔ရင္း
''အသွ်င္အာနႏၵာ တပည္႔ေတာ္အားခ်မွတ္ထားတဲ႔ ျဗဟၼဒဏ္ကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေပးပါဘုရား'' ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါတယ္။
ထုိအခါရွင္အာနႏၵာက ငါ့သွ်င္ဆႏၷ ျဗဟၼဒဏ္ဆုိတာ ဆုိဆုံးမရခက္ျပီး သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔အဆင္မေျပတဲ႔
ဒုဗၺစဆႏၵအေပၚမွာသာ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေပတယ္ ။
သင္အရဟတၱ ဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာ ေန႔မွစ၍ပင္ သင့္အား ျဗဟၼဒဏ္မွကင္းလြတ္ေစျပီးျဖစ္တယ္”လုိ႔
ရွင္းျပမိန္႔ေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အထက္ပါ၀တၳဳဇာတ္လမ္းကုိစဥ္းစားၾကည္႔လွ်င္ ဆုိဆုံးမမရဒုဗၺစမ်ားဟာ တရားထူးမရႏုိင္ဘူးဆုိတာထင္ရွားပါတယ္။ အရွင္ဆႏၵသည္ပင္လွ်င္ ဘုရားရွင္ကျဗဟၼဒဏ္ေပးကာ မာနက်ိဳးသြားေအာင္ခ်ိုးႏွိမ္မေပးခဲ႔ပါက၊ ဆုံးမႏွိပ္ကြတ္ေတာ္မမူခဲ႔ပါက ဒုဗၺစရဟန္းတစ္ပါးအျဖစ္ျဖင္႔ပင္ဘ၀နိဂုံးခ်ဳပ္ကာ အပါယ္မွာဆုံးဆုံးျမဳပ္ရမွာမလြဲပါဘူး။
ထုိအျဖစ္ကုိျမင္ေတာ္မူ၍သာ ျပန္လည္လိမၼာေရးျခားရွိလာေအာင္ ဖြားဖက္ေကတာ္သူငယ္ခ်င္းၾကီး ျမင္းျမီွးဆြဲေမာင္ဆံအား သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ကယ္မေတာ္မူခဲ႔ျခင္းပင္မဟုတ္ပါလား။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ စာရွုသူမ်ားလည္း ေလာကီေလာကုတ္အက်ိဳးမယုတ္ၾကေစဖုိ႔
ေမတၱာသုတ္ေတာ္လာ သု၀ေစာ စဆုိတဲ႔ (ဆုိဆုံးမလြယ္သူအျဖစ္ဆုိတဲ႔)ဂုဏ္အင္နဲ႔ျပည္႔စုံေအာင္ ၊တတ္သိနားလည္သူမ်ားက ေျပာဆုိဆုံးမလာသည္႔အခါ မိမိမ်က္ႏွာက အညစ္အေၾကးေခ်းေညွာ္ေတြကုိ
သန္႔စင္ေဆးေၾကာေပးသူတစ္ေယာက္အျဖစ္သေဘာေပါက္ျပီး လုိက္နာက်င္႔ၾကံႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။
သု၀စဆုိတဲ႔ ဆုိဆုံးမလြယ္ျခင္းဂုဏ္နဲ႔ ျပည္႔စုံႏုိင္ၾကပါေစ
လကၤာအရွင္-မုံရြာ
No comments:
Post a Comment