ကရဏီယမတၳကုသေလန တစ္ပုဒ္ကုိ အ႒ကထာကလည္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ဖြင္႔ မိမိိကလည္း သင္႔ေလွ်ာ္ရာရာ ဥပမာ သာဓကေလးေတြထုိးထုိးျပေနေတာ႔ ဘယ္အခ်ိန္က်မွမ်ား ေမတၱာသုတၱာန္တရား ျပီးမယ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ္႔ သိသင္႔တဲ႔ဗဟုသုတေလးေတြေတာ႔ ရၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
အခုလည္း ကရဏီယမတၳကုသလ-အက်ိဳးစီးပြားမွာ လိမၼာက်ြမ္းက်င္တဲ႔သူဆုိတာတဲ႔ အ႒ကထာကဖြင္႔ျပျပန္ပါတယ္… မိမိသီလကုိျပန္လည္ဆင္ျခင္သုံးသပ္မိရင္ ျဖဴစင္အျပစ္ကင္းေနတာမုိ႔ ၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ မိမိသီလတည္းဟူေသာေထာက္တည္ရာမွာတည္လွ်က္ ကိေလသာတုိ႔ကုိ ၀ိကၡမၻနပဟာန္အားျဖင္႔ ပယ္ခြါထားႏုိင္တဲ႔စ်ာန္သမာပတ္အဆင္႔ေတြထိ ဆက္လက္အားထုတ္သူကုိ ဆုိလုိပါတယ္တဲ႔။
ဒီေနရာမွာ၀ိကၡမၻနဆုိတာကုိ အေသးစိတ္နားလည္ဖုိ႔ ကိေလသာအဆင္႔သုံးပါးႏွင္႔နဲ႔ရွင္းေပးပါဦးမယ္။
(က) သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ႕အတြင္းသႏၱာန္မွာ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ျဖစ္ခြင္႔ရရင္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔အငုတ္ဓာတ္သေဘာေလးအျဖစ္ရွိေနတဲ႔ အႏုသယ(၇)ပါးက ရွိေနပါတယ္။ မီးခ်စ္ေက်ာက္ထဲကမီးျဖစ္လာႏုိင္တဲ႔ဓာတ္သေဘာေလးပါပဲ။ ယင္းခုနစ္ပါကေတာ႔
၁။ ကာမရာဂႏုသယ - ကိေလသာ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၂။ ဘဝရာဂါႏုသယ - ဘဝ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၃။ ပဋိဃာႏုသယ - အမ်က္ေဒါသ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၄။ မာနာႏုသယ - အထင္ႀကီးမွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၅။ ဒိ႒ာႏုသယ - အယူ၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၆။ ဝိစိကိစၧာႏုသယ - အာ႐ုံမဆုံးျဖတ္နိုင္မွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။
၇။ အဝိဇၨာႏုသယ - မသိမွု၌ စြဲကပ္တတ္ျခင္း။..တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
(ခ)မိမိႏွစ္သက္/မႏွစ္သက္တဲ႔အဆင္းအာရုံေတြ၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊အေတြ႔ထိေတြ၊ေနာက္စိတ္တြင္မွာ
ေတြးၾကံမွဳစတာေတြျဖစ္လာတဲ႔အခါမွာ အသင္႔အားျဖင္႔ႏွလုံးသြင္းတတ္ခဲ႔ရင္ ကုသုိလ္တရားမ်ားျဖစ္လာႏုိင္ေပမယ္႔ မသင္႔တင္႔ေသာသေဘာနဲ႔ႏွလုံးသြင္းမွားခဲ႔ရင္ ရင္ထဲမွာေလာဘ၊ေဒါသစတဲ႔ ကိေလသာတရားေတြ ဗေလာင္ဆူလာေတာ႔တာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ေတာ႔မက်ဳးလြန္ႏုိင္ေသးဘူး သီလေစာင္႔ျပီး ကာယကံမွား၀စီကံမွားေတြမလုပ္မိေအာင္ထိန္းႏုိင္သိမ္းႏုိင္ေသးတယ္။ ဒီအဆင္႔မွာျဖစ္ေနတဲ႔ရင္ထဲက အကုသုိလ္ေတြဟာ မိမိစိတ္ကေလးကုိညစ္ႏြမ္းသြားေစလုိ႔ ပရိယု႒ာနကိေလသာလုိ႔ေခၚပါတယ္။
(ဂ)အကုသိုလ္ကိေလသာတရားရဲ႔ေဇာအရွိန္အဟုန္ေတြကျပင္းထန္အားၾကီးလာတဲ႔အခါ အသိသတိဆုိတဲ႔တံခါးေစာင္႔ နယ္ျခားေစာင္႔တပ္ေတြကထိန္းလုိ႔မႏုိင္ေတာ႔ပါဘူး။ မင္းသူ႔အသက္မသတ္နဲ႔ေနာ္ သူ႔အသက္သတ္ရင္ငရဲက်မယ္ ၊ငရဲက လြတ္လာရင္လည္းျဖစ္ေလရာရာ ေရာဂါဘယမ်ားျပီး အသက္တုိတတ္တယ္ကြ လုိ႔ကုိယ္႔စိတ္ကုိယ္ မက်ဳးလြန္မိေအာင္ ဘရိတ္အုပ္ေနေပမယ္႔ အုိကြာ ဒီေကာင္ကုိသတ္ကုိသတ္မယ္၊ရုိက္ကုိရုိက္ပစ္ရမွ ေက်နပ္ႏုိင္မယ္ ၊ငါ႔အေပၚဒီလုိေၾကာသြားတာအခဲမေၾကဘူး။ ေနာင္ဘ၀ေတြမွ ငရဲမွာခါးစည္းခံမယ္ ဆုိျပီး သတိပညာနဲ႔ကာထားတဲ႔ခံတပ္ကတုတ္ကုိခ်ိဳးေဖာက္ကာ သတ္မွဳေတြက်ဳးလြန္လုိက္ပါေတာ႔တယ္။ ဒိလိုပဲခုိးမွဳေတြ။ ကာမမွာမွားယြင္းေဖာက္ျပန္မွဳေတြ၊လိမ္ညာမွဳေတြ။မူယဇ္ေဆး၀ါးေသာက္စား သုံးစြဲမွဳေတြ က်ဳးလြန္မိပါေတာ႔တယ္။ ဒီအဆင္႔မွာျဖစ္တဲ႔အကုသုိလ္ကုိေတာ႔ ၀ီတိကၠမ ကိေလသာလုိ႔ေခၚရပါတယ္။ လြန္က်ဳးမိကံေျမာက္မိတဲ႔အထိ ေဇာအဟုန္ကေကာင္းသြားျပီကုိး။
ဒီေလာက္ဆုိ အကုသုိ္လ္အဆင္႔အတန္းက (၃)မ်ိဳးထိရွိျပီး ၀ီတိကၠမဆုိတဲ႔ေနာက္ဆုံးက်ဳးလြန္မိတဲ႔အဆင္႔ အပါယ္ကုိက်ေစႏုိင္တဲ႔ကံေျမာက္သြားတဲ႔အဆင္႔ကုိ သီလေစာက္တည္ျခင္းျဖင္႔ ကာကြယ္ၾကရတာပါ။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဥပုသ္ေက်ာင္းသြား ဥပုသ္ယူၾကတာကုိ မိမိအပါယ္မက်ေအာင္ မိမိကုိယ္ကုိယ္ကယ္မေနတယ္ဆုိိတာ နားမလည္ၾကဘူး။
"အရွင္ဘုရား၊..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားဥပုသ္ယူမွ ဥပုသ္ကရမွာလားဘုရား။ကုိယ္႔အိမ္ကဘုရားေရွ႕မွာ ကုိယ္႔ဖာသာယူလုိ႔ေကာ မရဘူးလား။ တပည္႔ေတာ္မက ညမွာထမင္းစာတတ္လုိ႔။ေဆးေသာက္ရလုိ႔ အစာမစားပဲမေနႏုိင္ဘူးဘုရား တစ္ပါးေရွာ႔ျပီး ခုနစ္ပါးပဲေစာင္႔လုိ႔ေကာ မရဘူးလားဘုရား" စသည္စသည္ ေစ်းဆစ္ၾကတဲ႔ တပည္႔တကာမေတြလည္းေတြ႔ဖူးရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ဆုိ တပည္႔ေတာ္မက ေစ်းေရာင္းရမွာမုိ႔ ေက်ာင္းတြင္းတစ္ထုိင္ဥပုသ္ပဲ အဓိ႒ာန္ေစာင္႔ခ်င္တယ္ဘုရား၊ ရပါ႔မလားတဲ႔။
ဘယ္နည္းနဲ႔မဆုိ ရပါတယ္ ေန႔၀က္ဥပုသ္လည္းရတာပဲ၊တစ္ထုိင္ဥပုသ္လည္းရတာပဲ၊ ခုနစ္ပါးယူယူ ၊တစ္ပါးယူယူ မိမိႏုိင္သမွ်ေစာင္႔ထိန္းတာကေတာ႔ေကာင္းတာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ျပည္႔ျပည္႔၀၀မေစာက္တည္ႏုိင္ရင္ေတာ႔ ျပည္႔ျပည္႔၀၀မရဘူး။
ေနာက္ ေပတ၀တၳဳထဲက မုဆုိးၾကိးေတြလုိျဖစ္ေနၾကဦးမယ္လုိ႔ သတိေပးရျပန္ပါတယ္။
ေပတ၀တၳဳပါဠိေတာ္ မိဂလုဒၵကေပတဝတၳဳမွာေတာ႔ သူေတာ္ေကာင္း မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူငယ္ခ်င္းမုဆုိးအား
သတၱဝါတို႔အသက္ကို မသတ္ပဲ သူႏွင္႔အတူ ဥပုသ္သီလမ်ားေစာင္႔ထိန္းျပီး ဥပုသ္ေက်ာင္းလုိက္ခဲ႔ဖုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔မုဆုိးခမ်ာ ေနာက္ပုိင္းက သားသမီးေတြစားေရး၀တ္ေရးကလည္းရွိေနေတာ႔ ဘယ္လုိမွမုဆုိးအလုပ္ကုိစြန္႔လႊတ္လုိ႔မရႏုိင္ေၾကာင္း ညည္းျပပါသတဲ႔။ သနားကရုဏာၾကီးမားတဲ႔သူငယ္ခ်င္းက “ဒါဆုိသူငယ္ခ်င္းရာ မင္းကေန႔ခင္းမွာသာသားသမင္ေတြလုိက္လံသတ္ျဖတ္တာဆုိေတာ႔ ညပုိင္းေလာက္ေတာ႔ ဘယ္သတၱ၀ါမွမသတ္ျဖတ္ပါဘူးလုိ႔ ကတိေပးကြာ၊ညအခ်ိန္မွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ေပါ႔” လုိ႔ တုိက္တြန္းေျပာဆုိပါသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ေန႔ခင္မွာအမဲလုိက္ျပီး ညအခ်ိန္ပဲဥပုသ္ေစာင္႔ခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ေသလြန္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ညဥ္႔မွာ ဥပုသ္ေစာင္႔ခဲ႔လုိ႔ ညေရာက္သည္ႏွင္႔ နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားရေပမယ္႔ ေန႔မွာေတာလုိက္သတ္ျဖတ္ခဲ႔တဲ႔ပါဏာတိပါတေၾကာင္႔ အခါ၌မူ ငရဲေခြးၾကိးမ်ားက ေျပးလုိက္ကာ ကုိက္ခဲသတ္ျဖတ္ျခင္းကုိခံစားရတဲ႔ ညစံေန႔ခံျပိတၱာၾကီးျဖစ္သြားရတယ္လုိ႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒုတိယမိဂလုဒၵကေပတဝတၳဳ လာေနက္မုဆုိးတစ္ေယာက္ကေတာ႔ ရဟန္းေကာင္းမ်ား ဆုံးမမွဳေၾကာင္႔ ေန႔အခါမွာ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲမွဳကေရွာင္ၾကဥ္ခဲ႔ေပမယ္႔ ညအခါ ေတာလည္ျပီး အိပ္ေနၾကရွာတဲ႔သားေကာင္သမင္ဒရယ္စတဲ႔ သတၱ၀ါေလးေတြကုိ သတ္ျဖတ္ခဲ႔လုိ႔ ေန႔စံညခံျပိတၱာၾကီးျဖစ္ေနရျပန္ပါတယ္။
ဒီေတာ႔ ခင္မ်ားတုိ႔က ဥပုသ္သီလကုိ တစ္ထုိင္သီလေစာင္႔ရင္ တစ္ထုိင္စာေတာ႔ အက်ိဳးရွိမွာမလြဲပါဘူး။ ေန႔ခင္းေစာင္႔ရင္ ေန႔စံညခံ၊ညအိပ္ယာ၀င္ေစာင္႔ရင္ ညစံေန႔ခံၾကီးေပါ႔၊ တစ္ရက္ေစာင္႔ရင္တစ္ရက္၊တစ္သက္ေစာင္႔ရင္တစ္သက္အက်ိဳးရမွာပါပဲ ။ခင္မ်ားတုိ႔ဟာကလည္း ေစ်းဆစ္ရင္းစစ္ရင္းနဲ႔ အရင္းျပဳတ္ေတာ႔မယ္။ ဘုရားရွင္ကသတ္မွတ္ေပးခဲ႔တာက ရွစ္ပါးကုိးပါးဥပုသ္သီလေတာ္ေတြ၊ ဥပုသ္ေန႔မွာက်ိဳးစားေနၾကတာက တစ္ထုိင္ဥပုသ္ရဖုိ႔ေတာင္အႏုိင္ႏုိင္၊ေလးပါးပဲေစာင္႔လုိ႔ေကာ မရဘူးလားဘုရားတဲ႔။ ဘုန္းၾကီးေၾကာက္လုိ႔သာ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ေရာေယာင္ျပီး ဥပုသ္ေက်ာင္းမ်က္စိလည္ေရာက္လာပုံမ်ိဳးနဲ႔ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိယ္အပါယ္ဆင္းရဲက ကယ္ထုတ္တဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္ၾကီးမွန္းလည္း သတိေလးရၾကပါဥိးဗ်ာ”လုိ႔ စိတ္ရွိလက္ရွိေျပာလုိက္မွပဲ ေၾကာက္လန္႔သြားၾကျပီး မွန္ပါမွန္ပါ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ၾကိဳးစားေစာင္႔ထိန္းၾကပါ႔မယ္ဘုရားျဖစ္သြားၾကတာေလ။
ကဲအစျပန္ေကာက္ၾကဦးစုိ႔ ၊ဒီေလာက္ဆုိရင္ သီလဆုိတာက ကာယဒုစရုိက္၊၀စီဒုစရုိက္ေတြေတြမျဖစ္ရေလေအာင္ ၀ိတိကၠမကိေလသာကုိကြန္ထုိးလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းရတာပါ။ သီလလုံျပီဆုိတာနဲ႔ အရုန္႔ရင္းဆုံး အၾကမ္းတမ္းဆုံးကိေလသာေတြျဖစ္ခြင္႔မရေတာ႔ေပမယ္႔။ ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူေနတဲ႔ အလတ္တန္းစားကိေလသာေတြကုိေတာ႔ မထိန္းႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီရင္ထဲမွာထၾကြေသာင္းက်န္းေနတဲ႔ ပရိယု႒ာနကိေလသာဆုိတာကေတာ႔ စုိးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္ေနျပီး အခ်ိန္မေရြး တာရုိးက်ိဳးသြားေစႏုိင္တာမုိ႔ ယင္းကိေလသာဆုိတဲ႔ဒီေရေတြျပန္က်သြားဖုိ႔လည္း ၾကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔လုိပါလိမ္႔မယ္။
ဒါ႔ေၾကာင္႔အ႒ကထာဆရာေတာ္က “အတၳကုသလ-မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူဆုိတာ သီလမွတစ္ဆင္႔သမာဓိစခန္းကုိတက္လွမ္းျပီး ၀ိကၡမၻနပဟာန္ ၊စ်ာန္အစြမ္းအားျဖင္႔ ကိေလသာကုိၾကာႏုိင္သမွ်ၾကာေအာင္ခြါထားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္”လုိ႔ ထပ္မံဖြင္႔ဆုိလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
" စ်ာန္ဆုိတာ ဘာလဲ"
စ်ာန္စြမ္းအားက ကိေလသာေတြကုိၾကာႏုိင္သမွ်ၾကာတဲ႔အထိမျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ထိန္းႏုိင္တယ္ဆုိေတာ႔ သီလထက္ကုိပုိျပီး အက်ိဳးေက်းဇူးၾကီးမားလွတာေျပာစရာမလုိေတာ႔ပါဘူး။ သီလကုိဘယ္မွ်ပင္ျဖဴစင္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ေစာင္႔ေရွာက္ေသာ္လည္း အပါယ္ဒုဂၢတိမက်ပဲ ကာမသုဂတိခုနစ္ဘုံ လူ႔ဘုံနတ္ရပ္ေတြမွာပဲလွည္႔ပတ္ေနရမွာ ျဗဟၼာျပည္ေတာ႔ဘယ္လုိမွမေရာက္ႏုိင္ဘူးတဲ႔ ဘာေၾကာင္႔လဲဆုိေတာ႔ ကုိယ္နဲ႔ႏွုတ္သာေစာင္႔ထိန္းႏုိင္ေသးတာကုိး။
ရင္ထဲမွာက သူမ်ားေတြလုိေပ်ာ္ခ်င္ပါးခ်င္ ေမာ္ခ်င္ၾကြားခ်င္တဲ႔ကာမရာဂ၊သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲလုိတဲ႔ေဒါသ၊ပ်င္းရိမွဳထိနမိဒၶ၊
စိတ္ပ်ံ႕လြင္႔မွဳေနာင္တပူပန္မွဴ ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ၊သုိ႔ေလာသို႔ေလာ ဆုံးျဖတ္ရခက္ေနတတ္တဲ႔ ၀ိစိကိစၦာေတြက ရင္ထဲမွာအတုံးလုိက္အခဲလုိက္ရွိေနေသးတာမလား။ ဒီေတာ႔အကုသိုလ္ေတြေလးလြန္းတာေၾကာင္႔သူေတာ္စင္စ်ာနလာဘီမ်ားေနရာ ဆိတ္ျငိမ္ျဗဟၼာ႔ဘုံသုိ႔ဘယ္ေရာက္ေတာ႔မွာလဲ။
စ်ာန္ဆုိတာက မိိမိလုပ္ေနတဲ႔အလုပ္တစ္ခုအေပၚမွာပဲ စိတ္ကနစ္၀င္ေနတာ သမာဓိရေနတာဟာစ်ာန္ပါပဲ။ဒါဆုိဦးဇင္းရယ္ အႏုျမဴေတြလူသတ္လက္နက္ေတြတီိထြင္ေနတဲ႔ပညာရွင္ေတြလည္း သူတုိ႔အလုပ္ကုိတစုိက္မတ္မတ္လုပ္ေနၾကေတာ႔ သူတုိ႔လည္းစ်ာန္ရေနတာပဲလားဆုိေတာ႔ ဟုတ္တယ္လုိ႔ေျပာရမွာပဲ ။ဒါေပမယ္႔ ဦးဇင္းတုိ႔သာသနာေတာ္ကျပထားတဲ႔ အျပစ္ကင္းတဲ႔စ်ာန္တရားမ်ားေတာ႔မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ငါးျမွားေနသူဆုိသမာဓိရလုိက္တာမွလြန္လုိ႔ သုိ႔ေသာ္မိစၦာသမာဓိျဖစ္လုိ႔အကုသုိလ္ျဖစ္ေနပါတယ္။
စ်ာန္တရားမွာပါတဲ႔စ်ာန္အဂၤါငါးပါးကေတာ႔သူ႔အစြမ္းအစနဲ႔သူ ကိေလသာေတြကုိပယ္ခြါႏုိင္စြမ္းရွိၾကပါတယ္။
၀ိတက္ဆိုတဲ႔သမၼာသကၤပၸက ကမၼ႒ာန္းအာရုံသုိ႔စိတ္ကုိတြန္းပုိ႔ေပးေနရတာျဖစ္လုိ႔ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ဖုိ႔ပင္အခ်ိန္မရေတာ႔လုိ႔ ထိနမိဒၶကုိပယ္ခြါႏုိင္ပါတယ္..တဲ႔။
၀ိစာရဆုိတဲ႔ဒုတိယစ်ာနင္က ၀ိတက္ေဖာက္ျပီးလမ္းကုိအသာအယာေရွာက္လွမ္းႏုိင္တဲ႔သေဘာျဖစ္တာေၾကာင္႔လမ္းမွားမွဳကင္းကာ ရဲရဲတင္းတင္းဆုံးျဖတ္ႏုိင္စြမ္းရွိလာပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ သုိ႔ေလာသို႔ေလာေတြးေတာယုံမွားျခင္း ၀ိစိကိစၦာကုိပယ္ခြါႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
မိမိအလုပ္အေပၚမွာေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနျပီ ၊ပီတိျဖစ္ေနျပီဆုိရင္ေတာ႔
အလုိမက်မွဳေတြေသာကေဒါသေတြေ၀းသြားေတာ႔တာပါပဲ။ဒါ႔ေၾကာင္႔ပီတိဆုိတဲ႔စ်ာနင္ကလည္း
ဗ်ာပါဒဆုိတဲ႔ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ႔သေဘာကုိပယ္လုိက္ျပန္ပါတယ္။
သုခဆုိတဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳေလးရလာရင္လည္း ေအးခ်မ္းတဲ႔ေနရာကုိအပူတျပင္လုိက္လံရွာေဖြရမွဳမရွိေတာ႔ပါဘူး။ ေနာက္ျပီး ေနာင္တတဖန္ ပူပန္မွဳဆုိတဲ႔ကုကၠဳစၥတရားေတြလည္းျငိမ္းသြားေတာ႔တာပါပဲ။
မိမိကမၼ႒ာန္းအလုပ္ကုိပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲလုပ္ေနျပီဆုိျပန္ေတာ႔ ထုိအထဲမွာသာစိတ္ေရာက္ေနနစ္၀င္ေနျပီး အျခားေပ်ာ္မွဳပါးမွဳကိေလသာကာမတရားေတြကုိလည္းပယ္ခြါထားႏုိင္ျပီလုိ႔ဆုိပါတယ္။
ဒီလုိစ်ာန္အဂၤါေတြရရွိပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ျပီဆုိတာနဲ႔ ေျမလွ်ိဳးမုိးပ်ံႏုိင္တာအသာထားဦး ထိနမိဒၶ၊၀ိစိကိစၦာ၊ေဒါသ၊ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥ၊ကာမရာဂဆုိတဲ႔ ၾသရမၻာဂိယသံေယာဇဥ္ငါးပါးကုိ ပယ္ခြါထားလုိက္ႏုိင္ပါျပီ။ ခဏကေလးသတိနဲ႔ပယ္ခြါတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၊စ်ာန္၀ိကၡမၻနအစြမ္းအားျဖင္႔ကုိ ထုိစ်ာန္တရားရွုပြားသုံးသပ္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံးပယ္ခြါထားႏုိင္ပါတယ္။ထုိ႔ေၾကာင္႔ အက်ိဳးတရားေတြကည္း ကာမသုဂတိခုနစ္ဘုံတြင္မကေတာ႔ပဲ။ ျဗဟၼာ႔ဘုံစခန္းထိ တက္လွမ္းခြင္႔ရသြားပါေတာ႔တယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔သီလကုိအေျခခံျပီး သမာဓိတရားေတြကုိဆက္လက္ရွုမွတ္ပြားမ်ားၾကိဳးစားအားထုတ္ကာ ကမၻာနဲ႔ခ်ိျပီးအက်ိဳးေက်းဇူးတရားေတြရႏုိင္တဲ႔စ်ာန္သမာပတ္စခန္းတက္လွမ္းႏုိင္မွဳဟာလည္း အတၳကုသလ-မိမိအက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမး္က်င္မွဳတစ္မ်ိဳးလုိ႔ ဖြင္႔ဆုိထုတ္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ စာရွုသူမ်ားလည္း သီလမွစခန္းမွ သမာဓိလမ္း၊သမာဓိလမ္းမွပညာပန္းတုိင္အေရာက္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳရင္း။ ေခတၱနားပါဦးမယ္။
( ေနာက္ပုိ႔မ်ားမွ သမာဓိစခန္းမွ ပညာပန္းတုိင္ထိ အေရာက္လွမ္းကာ မိမိတုိ႔အက်ိဳးစီးပြား၌ လိမၼာက်ြမ္းက်င္သူမ်ားအေၾကာင္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမယ္)
လကၤာအရွင္-မုံရြာ
No comments:
Post a Comment