ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ကုိ ယုံၾကည္ေလးျမတ္စြာ မည္မွ်ပင္ၾကိဳးစားၾကေသာ္လည္း သဗၺတၳကလုိ႔ေခၚတဲ႔ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္တုိင္းပြားမ်ားရမည္႔ ေမတၱာသက္ေစာင္႔ကမၼ႒ာန္းကုိ မစီးျဖန္းမိခဲ႔ၾကသျဖင္႔ တပ္ဆုတ္ကာ ေနာက္ျပန္ေခါက္ခဲ႔ၾကရသည္႔ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က ပဋိပတၱိ၀န္ေဆာင္မေထရ္ ျမတ္မ်ား အေၾကာင္းကုိ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ျပေပးခ်င္ပါေသးတယ္။
ဘုရားတပည္႔သားရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သီတင္း၀ါလမတုိင္မီမွာ ဘုရားရွင္ထံခ်ည္းကပ္ၾက၍ ကမၼ႒ာန္းရွူမွတ္ပြားနည္း နိႆ်ည္းကုိ ဘုရားရွင္ထံမွနာယူကာ
မိမိ မိမိတို႔ႏွင္႔သပၸါယျဖစ္ ေလ်ာက္ပတ္တဲ႔ေနရာမ်ားမွာ သြားေရာက္၀ါကပ္ေတာ္မူၾကရင္း ကမၼ႒ာန္းတရားမ်ားကုိအျပင္းအထံၾကိဳးစားပြားမ်ားအားထုတ္ေလ႔ရွိၾကပါတယ္။
တခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး သာ၀တၳိျပည္မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ေနေတာ္မူစဥ္မွာေတာ႔ (၅၀၀)မွ်ေသာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ဟာ ထုိနည္းတူစြာ ၀ါမဆုိမီေလးတြင္ ဘုရားရွင္ထံမွ ၾသဒါတကသုိဏ္း ၊နီလကသုိဏ္းစေသာ ကသုိဏ္းဘာ၀နာပြားနည္းမ်ားသင္ယူကာ တစ္၀ါတြင္းလုံးအျပင္းအထန္ တရားအားထုတ္ၾကမည္ဟူေသာ အၾကံျဖင္႔ ေလ်ာက္ပတ္သည္႔ေက်ာင္းအိပ္ယာေနရာႏွင္႔ မွ်တသည္႔ဆြမ္းေဘာဇဥ္ကုိ အလြယ္တကူရရွိႏုိင္မည္႔ ေနရာေဒသတစ္ခုခုကုိလည္႔လည္ရွာေဖြၾကရင္း ဟိမ၀ႏၱာႏွင္႔စပ္ေနတဲ႔ အုံ႔အုံ႔မွဳိင္းမွိဳင္းေတာအုပ္တခုကုိလွမ္းျမင္လုိက္ၾကရတယ္။
ဒီတင္ေခါင္းေဆာင္မေထရ္ၾကီးက” အရွင္ဘုရားမ်ားဘုရား ဘုရားတပည္႔ေတာ္မ်ားလည္း ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ဖုိ႔သင္႔ေလ်ာ္မယ္႔ေနရာလုိက္ရွာရင္းလာလုိက္ၾကတာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္းအပါးငါးရာဆုိေတာ႔ ေက်ာင္းငါးရာရဖုိ႔ေတာ႔မလြယ္ကူလွဘူး။ ဒီေတာ႔ အနီးအနားမွာဆြမ္းခံလုိ႔ရမယ္႔ ရြာလည္းရွိမယ္ ေသာက္ေရသုံးေရအတြက္လည္း အဆင္ေျပမယ္႔ေနရာလည္းျဖစ္မယ္ဆုိရင္ သစ္ပင္ရင္းကုိပဲေက်ာင္းအမွတ္နဲ႔သီတင္းသုံးၾကကာ ေတာအုပ္တခုခုကုိေနထုိင္သီတင္းသုံးၾကမွျဖစ္မယ္။
အခုတပည္႔ေတာ္မ်ားမလွမ္းမကမ္းမွာ လွမ္းျမင္ေနရတဲ႔ေတာင္ေျခက ေတာအုပ္ေလးမွာကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္စိမ္းညိဳ႔ေနတယ္ လူသူအေရာက္အေပါက္လည္းနည္းမယ္ဘုရား၊ တပည္႔ေတာ္မ်ားသီတင္းသုံးၾကဖုိ႔ရန္ သင္႔မသင္႔သြားေရာက္ေလ႔လာၾကျပီး အဆင္ေျပပါက အနီးနားရြာေလးေတြမွာ ဆြမ္းခံၾကြၾကည္႔ၾကတာေပါ႔ ။ အာ၀ါသသပၸါယ ပုဂၢလသပၸါယမွ်တတယ္ဆုိ တပည္႔ေတာ္မ်ား ထုိေတာအုပ္မွာပဲ သီတင္းသုံးၾကတာေပါ႔ဘုရား “ လုိ႔ အက်ိဳးအေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားလုိက္တယ္။
ေနာက္ပါရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္း ထုိေတာအုပ္ကုိလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႔လုိက္ၾကရာ အေ၀းမွပင္ ေနခ်င္စဖြယ္အုံ႔မွိဳင္းေနတာကုိေတြ႔ၾကရပါတယ္။ဒါ႔ေၾကာင္႔ ရဟန္းေတာ္ငါးရာလုံးပင္
ထုိေတာအုပ္ဆီခရီးဆက္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ထုိေတာအုပ္ေလးအတြင္းခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္မိၾကသည္ႏွင္႔ တီတီတာတာေက်းငွက္ေလးမ်ားျမည္သံမွလြဲ၍ အလြန္တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းေနတယ္။ သစ္ပင္ၾကီးမ်တားမွာလြန္ၾကီးမားျပီး အေပၚမွာေနေပ်ာက္ေတာင္မထုိးဘူးတဲ႔ ။ ေအာက္ေျမျပင္ကလည္း လူသူမ်ားလာေရာက္ခင္းက်င္းစီမံထားဘိသည္႔အလား ပတၱျမားသဖြယ္ ေက်ာက္ညိဳေလးမ်ားႏွင္႔ ေအးျမတဲ႔သဲေျမျပင္ကလည္း ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေနတယ္။
ရဟန္းငယ္ေလးတစ္ပါးက ေရရလုိရျငားလွည္႔ပတ္ၾကည္႔လုိက္ျပန္ေတာ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ သဲေခ်ာင္းေလးတစ္ခုကလည္း ၾကည္လင္ေအးျမတဲ႔ေရကုိတသြင္သြင္စီးဆင္းေနလွ်က္။ဒါေပမယ္႔ ထုူးဆန္းသည္ကား ေတာဆုိးသားေကာင္မ်ားလည္း တစ္ေကာင္တစ္ေလမွ်မေတြ႔ၾကရသလုိ သစ္ခုတ္၀ါးခုတ္သူ လူသူဟူ၍လည္း ထုိေတာအုပ္ကုိ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ လာတဲ႔ေျခရာလက္ရာကုိမေတြ႔ၾကရတာပဲ။ မလာဆုိမလာလည္းမလာရဲၾကဘူးေလ ။
ထုိေဒသခံေတြယုံၾကည္ေနၾကတာက အဲဒီေတာကၾကမ္းတယ္၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္၀င္သြားရင္ ဖ်ားနာျပီးေသဆုံးသြားၾက ႏွလုံးေသြးပ်က္ျပီး ရူးသြပ္သြားၾကနဲ႔မုိ႔ ထင္းေခြေတာခုတ္ေတာင္ မည္သူမွ်အနားမကပ္၀ံ႔ၾကတဲ႔ ေတာအုပ္ၾကီးတဲ႔။
ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ နယ္ခံေတြနဲ႔လည္းမေတြ႔ၾကရေတာ႔ မသိၾကဘူး သိလည္းရဟန္းေတာ္မ်ားဆိုတာက သီလသမာဓိနဲ႔ေနေတာ္မူၾကတာမုိ႔ ဂရုစုိက္ၾကမယ္လည္းမထင္ဘူးေလ။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ရဟန္းေတာ္မ်ားအဲဒီေတာအုပ္မသြားေရာက္ၾကဖုိ႔ မတားၾကတာလည္းျဖစ္မွာေပါ႔။ ဒီလုိနဲ႔ ရဟန္းေတာ္အားလုံးရဲ႔ သေဘာတူညီမွူဆႏၵအရ ဒီေတာအုပ္ေလးထဲမွာပဲ မုိးတြင္း၀ါလပတ္လုံး သီတင္းသုံးျပီး ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာပြားမ်ားအားထုတ္ၾကမယ္လုိ႔ တညီတညႊတ္ထဲ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကတာေပါ႔။ညေနေနမ၀င္မီအျပီး ကုိယ္သီတင္းသုံးတရားအားထုတ္မယ္႔ သစ္ၾကီး၀ါးၾကီးပင္မ်ားကုိေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္လုိက္ၾကျပီး အားလုံးျပီးစီးသည္ႏွင္႔ သံဃမေထရ္ၾကီးထံ တဖန္စုေ၀းခ်ည္းကပ္လာၾကပါတယ္။
“ မေထရ္ၾကီးဘုရား တပည္႔ေတာ္မ်ားေနရာျပင္ဆင္မွူ အားလုံးျပီးစီးသြားပါျပီဘုရား”
“မွန္ပါအရွင္ဘုရားတုိ႔ တပည္႔ေတာ္အထူးမွာစရာေတာ႔မရွိပါဘုရား၊ အားလုံးလည္း တရားဘာ၀နာပြားမ်ားၾကရန္အၾကံျဖင္႔ စိတ္တူသေဘာတူ ဒီကုိေရာက္လာၾကျပီးျဖစ္ပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းေပးေတာ္မူတာကလည္း ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ျဖစ္တာေၾကာင္႔ ဒီတစ္၀ါတြင္းမွ ကိစၥျပီးေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေတာ္မူၾကပါ ။သီတင္း၀ါလက်ြွတ္သည္ႏွင္႔ ကိေလသာကင္းကြာ ရဟႏၱာၾကီးမ်ားအျဖစ္ျဖင္႔ ကမၼ႒ာန္းဆရာျမတ္စြာဘုရားကုိ သြားေရာက္ကန္ေတာ႔ျပီး ႏွစ္သက္ၾကပါကုန္အံ႔။ အထူးမွာၾကားလုိသည္မွာ သံဃာေတာ္မ်ားအေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာရွိပါက အေရးေပၚ သံဃာစည္းေ၀းၾကရန္ တပည္႔ေတာ္သီတင္းသုံးရာသစ္ပင္မွာ တုံးကေလးတစ္ခု ျပဳလုပ္ခ်ိတ္ဆြဲထားပါမည္ဘုရား။ သန္းေခါင္ညဥ္႔နက္ျဖစ္ပေစ က်န္းမာေရးစေသာ အကူညီလုိအပ္ပါက တပည္႔ေတာ္ကုိခ်က္ခ်င္းအသိေပးအေၾကာင္းၾကားပါ ။တပည္႔ေတာ္ကလူၾကီးဆုိေတာ႔ တာ၀န္အျပည္႔ရွိေနတာေၾကာင္႔ ၾကိဳတင္ေလွ်ာက္ထားရျခင္းပါ။အခု ေသာက္ေရသုံးေရ ေနရာအတြက္ကေတာ႔ အားလုံးအဆင္ေျပစိတ္ေအးၾကရပါျပီဘုရား ေဘာဇနသပၸါယမွ်မမွ်ကုိကေတာ႔ မနက္ျဖန္ဆြမ္းခံၾကြမွသိၾကရမွာပဲ။ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမယ္လုိ႔ေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ရတာပါပဲ။ကဲကဲ အရွင္ဘုရားမ်ားလည္း ၾကြႏုိင္ၾကပါျပီ”
အားလုံးသာဓုေခၚကာ အရုိအေသျပဳလွ်က္ မိမိကမၼ႒ာန္းအားထုတ္မည္႔ေနရာမ်ားသုိ႔ အသီးသီးျပန္လည္ၾကြသြားေတာ္မူၾကကာ ကမၼ႒ာန္းတရားမ်ားရွူပြားၾကေလသည္။
ေနာက္ရက္နံနက္မုိးေသာက္ေရာက္သည္ႏွင္႔ ကုိယ္လက္သုတ္သင္ျပီး သကၤန္းျပင္ဆင္၀တ္ရုံကာ အနီးနားကရြာေလးတစ္ရြာသုိ႔ဆြမ္းခံ၀င္ၾကရာ တစ္ရြာလုံးကလည္း သဒၶါတရားေကာင္းၾကျပီး ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔ကုိဖူးေျမာ္ခြင္႔ရဖုိ႔ရန္လည္းလြန္စြာခဲယဥ္းၾကသျဖင္႔ ၀ါတြင္းသုံလပတ္လုံး ဤေတာအုပ္မွာသာသီတင္းသုံးၾကဖုိ႔ရန္၀ုိင္း၀န္းေလွ်ာက္ထားၾကျပီး ေက်ာင္းအလုံးေပါင္းငါးရာကုိပါ တစ္ရြာလုံးလာေရာက္ေဆာက္ေပးၾကေလေတာ႔သည္။ ဤေနရာမွာ ေက်ာင္းအလုံးငါးရာေဆာက္ေပးတယ္ဆုိလုိ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ၾကီးေပါင္းအလုံးငါးရာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္
သာရိပုတၱေထရဂါထာမွာလာတဲ႔
ပလႅေကၤန နိသိႏၵႆ ၊ဇဏၰဳေက နာဘိ၀ႆတိ ။
အလံ ဖာသု၀ိဟာရာယ ပဟိတတၱႆ ဘိကၡဳေနာ။…..
ဆုိတဲ႔ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္းပုံစံမ်ိဳးေပါ႔
ထက္၀ယ္ဖြဲ႔၍ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ျပီးတရားအားထုတ္လွ်င္ ပုဆစ္ဒူး၀န္းႏွစ္ဖက္မုိးလုံတဲ႔အမုိးေလးရွိိတဲ႔ ေက်ာင္းေသးေသးေလးမ်ိဳးေပါ႔။ ဒါမွလည္း ေက်ာင္းအလုံးငါးရာေန႔ခ်င္းျပီးေဆာက္ႏုိင္မွာပါ။ ေဇ၀န္တုိ႔ ပုဗၺာရုံတုိ႔လုိေက်ာင္းမ်ိဳးကေတာ႔လနဲ႔ခ်ီျပီးေဆာက္လုပ္ရမယ္ေလ အခုဟာက ယာယီတဲေက်ာင္းငယ္ေလးေတြသေဘာပါပဲ ။မုိးရာသီမွာမုိးက်လာရင္ မုိးလုံေစရုံမွ်သာပါပဲ။
ႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔၌ အျခားတစ္ရြာသုိ႔ ဆြမ္းခံၾကြၾကည္႔ၾကျပန္ရာ ဆြမ္းကြမ္းမ်ားလွ်ံပယ္ေလာင္းလွူၾကျပီး ဤအရပ္ေဒသမွာပဲ သီတင္းသုံးေတာ္မူၾကဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားၾကျပန္ေလသည္။ မေထရ္မ်ားလည္း အႏၱရာယ္တစ္စုံတစ္ရာမရွိပါက မုိးတြင္းကာလမွာ တရားဘာ၀နာပြားမ်ားရင္ သီတင္းသုံးၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပဋိညာဥ္ေပးကာ ေတာအုပ္ေလးဆီျပန္ၾကြေတာ္မူခဲ႔ၾကေလသည္။
ပထမရက္စေရာက္လာလွ်င္ လာျခင္းပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သီလတန္ခုိးေတာ္ေၾကာင္႔ ေတာေစာင္႔နတ္တုိ႔သည္ သားသမီးအေျခြရံမ်ားစြာကုိလက္ဆြဲကုန္လွ်က္ ရဟန္းေတာ္မ်ားေ၀းရာသုိ႔ သြားေရာက္ေရွာင္ရွားေနၾကရေလသည္။ အမွန္မွာ ေလးစားရမည္႔ ဆရာသမား လူၾကီးမိဘကဲ႔သုိ႔သူမ်ားမိမိေနရာေရာက္လာလွ်င္ ေနရာမွထေပးဖယ္ေပးၾကရျပီး ထုိလူၾကီးမိဘမ်ားမွ ထုိင္ပါ ထုိင္ၾကပါဟု အခြင္႔ေပးလွ်င္ကား ထုိလူၾကီး မိဖ ဆရာသမားတုိ႔ႏွင္႔ အတူတကြသာလွ်င္ တစ္၀ုိင္းထဲထုိင္ ။တစ္ေနရာထဲ အတူေနခြင္႔ရႏုိင္ဘိသကဲ႔သုိ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ဤေတာေတာင္ကုိစုိးအုပ္ေနၾကကုန္ေသာ ဘုမၼစုိး၊ရုကၡစုိးမ်ားလည္း စိတ္ခ်မ္းသာသလုိသီတင္းသုံးၾကပါကုန္ အက်ြႏု္ပ္တုိ႔လည္း အသင္တုိ႔၏ေနရာဘုံဗိမာန္ကုိမွီခုိ၍ ရဟန္းတရားမ်ားပြားမ်ားလုိၾကပါမည္ဟု အသိေပးခြင္႔ျပဳခဲ႔လွ်င္ ထုိေတာေစာင္႔နတ္ ေတာင္ေစာင္႔နတ္မ်ားလည္း ယင္းကဲ႔သုိ႔ ဒုကၡေရာက္ၾကမည္မဟုတ္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း ထုိပရေလာကသားမ်ားကုိ မသိမျမင္ၾကသလုိ ဂရုလည္းမစုိက္မိၾကေခ်။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အခ်ိဳ႔နတ္မ်ားသည္ လြန္စြာမွစိတ္ဆုိးၾကကုန္ဘိ၏ ေႏွာက္ယွက္ေျခာက္လွန္႔၍ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ျပန္ေျပးေအာင္လုပ္ခ်င္ေနၾကေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ အၾကီးအကဲပုိင္းနတ္မ်ားက ဤအရွင္တုိ႔သည္ ေခတၱခဏသာ ခရီးသြားဟန္လႊဲသီတင္းသုံးၾကတာျဖစ္ပါလိမ္႔မည္ဟာ ေျဖာင္းဖ်ေျပာဆုိကာ ေျဖျဖန္ေနရေလ၏ ။ သုိ႔ႏွင္႔ တရက္ျပန္သြားႏုိး တရက္ျပန္သြားႏုိးႏွင္႔ သည္းခံေစာင္႔ဆုိင္းခဲ႔ၾကရာ တစ္ပတ္ခန္႔နီးပါးၾကာသြားေပမယ္႔ ျပန္ၾကြၾကမည္႔အရိပ္အေယာင္မွ မျမင္ရေပ။ထုိ႔ေၾကာင္႔ နတ္မိစၦာမ်ားမွ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား စတင္ေႏွာက္ယွက္ၾကေလေတာ႔၏။
ညအခ်ိန္ေရာက္သည္ႏွင္႔ အလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မ်ားကုိဖန္ဆင္းက အမ်ိဳးမ်ိဳးေျခာက္လွန္႔ၾကေလေတာ႔သည္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအနံ႔ဆုိးမ်ားကုိလည္းေပးၾကေသာေၾကာင္႔ မ်က္လုံးမွိတ္ထားလွ်င္ေသာ္မွ ထုိေျခာက္လွန္႔မွူဒဏ္ကုိခံႏုိင္ရည္ေမြးဖုိ႔မလြယ္ကူလွေပ။ ထုိ႔ထက္အဆုိးဆုံးသည္ကား ထိတ္လန္႔ဖြယ္အသံမ်ားေပးၾကသျဖင္႔ က်ိန္းစက္ခ်ိန္မွာလည္း ေကာင္းေကာင္းမက်ိန္းရ တရားရွုမွတ္စဥ္မွာလည္း ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ပ်က္ၾကရေလသည္။ အသံသည္ပထမစ်ာန္၏ၾကီးစြာေသာအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သျဖင္႔ သမာဓိရေအာင္ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကဆဲရဟန္းေတာ္မ်ားအဖုိ႔ လုံး၀အခက္ေတြ႔ေနၾကရေလေတာ႔၏။
ထုိ႔ထက္ဆုိးသည္မွာ ရဟန္းငယ္ေလးမ်ားမွာ အေပါ႕အပါးသြားရင္း မိမိေဘးမွမထင္မွတ္ေသာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္သရဲသဘက္ၾကီးမ်ားကုိရုတ္တရက္ေတြ႔လုိက္ရာမွေၾကာက္လန္႔ေအာ္ဟစ္အကူညီေတာင္းျပီး ေမ႔ေျမာသြားရာမွ သံဃာေတာ္မ်ား၀ုိင္း၀န္းျပဳစုရသည္ႏွင္႔ပင္ အလုပ္ပ်က္ၾကရေလေတာ႔သည္။
ထုိသုိ႔ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကဳံၾကရေပမယ္႔ သံဃာေတာ္မ်ားအေႏွာက္ယွက္ျဖစ္မည္ဆုိး၍ သံဃာေတာ္မ်ားအားလုံးကုိ အသိေပးမေလွ်ာက္ထားခဲ႔ၾကပါဘူး ။ သုိ႔ႏွင္႔ မေထရ္ၾကီးထဲခ်ဥ္းကပ္သည္႔ေန႔ေရာက္ေသာအခါမွ မေထရ္ၾကီးက အသားအေရမ်ားလည္း မၾကည္လင္ မ်က္ႏွာမ်ားလည္းမရႊင္မျပျဖစ္ေနၾကေသာသံဃာေတာ္မ်ားအား အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးျမန္းေလရာ သံဃာအားလုံး မိမိတုိ႔အသီးသီးၾကဳံခဲ႔ၾကရသည္႔ ေျခာက္လွန္႔ပုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိေလွ်ာက္ထားလုိက္ရာ သံဃမေထရ္ၾကီးက
“ ဒီေနရာမွာ သပၸါယမမွ်တဘူးဆုိရင္ တပည္႔ေတာ္မ်ားဘုရားရွင္ထံျပန္သြားျပိး ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ဖုိ႔ သင္႔ေလ်ာ္တဲ႔အရပ္ေဒသကုိ ညႊန္ျပေပးဖုိ႔ေလွ်ာက္ထားၾကတာေပါ႔ဘုရား၊ ဘုရားရွင္ကလည္း ပထမ၀ါႏွင္႔ ဒုတိယ၀ါလုိ႔ ႏွစ္ခ်ိန္ပညတ္ေတာ္မူထားလုိ႔ ၀ါေခါင္လျပည္႔ေန႔မွ ဒုတိယ၀ါကပ္ေရာက္ၾကတာေပါ႔ဘုရား”
သုိ႔ႏွင္႔ ေက်ာင္းအသုံးအေဆာင္မ်ားကုိ ေက်ာင္းကေလးမ်ားအတြင္းမွာျပန္လည္သုိမွီျပီး ဒါယကာတုိ႔အားလည္း ျငိကပ္တြယ္တာမွဴတစ္စုံတစ္ရာမရွိမူ၍ တစ္စုံတစ္ဦးကုိမွ် အသိမေပးေတာ႔ပဲ သာ၀တၳိသုိ႔ျပန္ၾကြလာခဲ႔ၾကေလေတာ႔သည္။
ပုံမွန္အားျဖင္႔ေတာ႔ ရဟန္းေတာ္တုိ႔က်င္႔၀တ္မ်ားမွာ ၀ါက်ြတ္လုိ႔ အျခားတစ္ေနရာရာကုိေျပာင္းေရႊ႔သီတင္းသုံးလိုပါက မိမိေက်ာင္းတကာမ်ားအားအသိေပးပန္ၾကားျပီးမွ သြားခြင္႔ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီအေျခေနမွ ပန္ၾကားလုိ႔မျဖစ္ပါဘူး ၀ါတြင္းသုံးလေတာ႔ ေနေပးေတာ္မူၾကပါဘုရား စသည္တားျမစ္ၾကလွ်င္ မိမိတုိ႔ရဟန္းကိစၥအပ်က္ခံျပီး သည္းခံေနေပးၾကရလွ်င္ အက်ိဳးမဲ႔ျဖစ္မွာစုိးၾကလုိ႔မပန္ၾကားပဲၾကြသြားၾကျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
ထုိရဟန္းေတာ္မ်ားအားလုံး ေတာအုပ္အတြင္းမွထြက္သြားၾကည္ႏွင္႔ ေတာေစာင္႔နတ္မ်ားကလည္း ေအာင္စည္တီးကာ လက္ခေမာင္းခတ္ၾကပါေတာ႔သတဲ႔ ။
ကဲဘာတတ္ႏုိင္ေသးသလဲ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ ဒီကုိယ္ေတာ္ေတြ လက္ေျမွာက္အရွူံးေပးျပီး ျပန္ေျပးၾကရျပီး စသည္ျဖင္႔ေပါ႔။
..........................................................
ဘုရားရွင္ထံေမွာက္ျပန္ေရာက္ရာမွ ညႊန္ၾကားျပသေဟာၾကားေပးေတာ္မူမည္႔ေမတၱာသုတၱာန္ကုိ ေနာက္ပုိ႔စ္မွ ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင္႔
လကၤာအရွင္(မုံရြာ)
No comments:
Post a Comment