Tuesday, March 27, 2012

၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါး ကဗ်ာမ်ား

    '   ၀ဋ္မွာအၿမဲ  ငရဲမွာအပ'     ဆုိတဲ႕   စကားပုံေလးကုိေတာ႕    လူတုိင္းၾကားဖူးၿပီးသားၿဖစ္မွာပါ   ၀ဋ္  ဆုိတာ  လည္တတ္တယ္ဆုိတာ  သတိထားမိေစခ်င္လုိ႕      ခု  က်ႏု္ပ္တုိ႕   ရဲ႕     အားကုိးအားထားရာ  ဘုရားၿမတ္စြာကုိယ္ေတာ္တုိင္ၿပန္လည္ခံစားခဲ႕ရတဲ႕    ၀ိပါက္ေတာ္(၁၂)ပါးကုိ   ရွာေဖြေပးလုိက္ပါတယ္



                                 ၁။ပထမ၀ိပါက္ေတာ္
                              
ေမး။            ဥရုေ၀ဠ၊ေတာ၀ၿမိဳင္ခြင္၊
                  ေၿခာက္ႏွစ္ပတ္လုံး၊ က်င္႕သုံးအရွင္။
                  အားကုန္ခန္းလုိ႕၊ညွိးႏြမ္းၿငိဳၿငင္၊
                  ပင္ပန္းေရး၊ ၀ဋ္ေၾကြးဘယ္ေၾကာင္႕တင္...

လယ္တီဆရာေတာ္၏ စည္းကမ္း ေၿခာက္ခ်က္


ဆယ္ႏွစ္အဓိ႒ာန္ (မေဟာမၿပာရ) လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက တပည္႔ၿဖစ္သူ မုိးညွင္းဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာအား - ကဲ ငါ႔ရွင္သုမန ၀ိပႆနာဓုရကုိ မရမေန အားထုတ္မည္ဆုိလွ်င္ ဥပေဒ ၆-ခ်က္ကုိ လုိက္နာရမည္” ဟု အမိန္႔ရွိရာ ‘လုိက္နာပါမည္’ဟု ေလးေလးၿမတ္ၿမတ္ပင္ ကတိၿပဳေလသည္ ။ ဥပေဒ ၆-ခ်က္ကား-

 ၁။ တကာ တကာမတုိ႔ ပင္႔ဆြမ္းကုိ လုိက္မစားရ
 ၂။ရဟန္းခံရွင္ၿပဳလုပ္ေပးၿခင္း ၊ အလွူအတန္းလုိက္ၿခင္း မလုပ္ရ
 ၃။ဘုန္းၾကီးပ်ံပြဲ ၊ အစည္းေ၀းပြဲမ်ား မလုိက္ရ၊
 ၄။ စကားမေၿပာ ၊တရားမေဟာပဲ ဆယ္ႏွစ္အားးထုတ္ရမည္။
 ၅။ဆယ္ႏွစ္ၿပည္႔မွ မိမိဌာန၌္သာ တရားေဟာရမည္။
 ၆။ အသက္ ၆၀ ၿပည္႔မွသာ နယ္လွည္႔ၿပီး တရားေဟာရမည္ ။
     ရဟႏၱာႏွင္႔ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား (ဓမၼာစရိယဦးေ႒းလွဳိင္)ႏွာ 420/575

ေကာသလအိပ္မက္(၁၆)ခ်က္ ကဗ်ာမ်ား

၁။ ႏြားေလးေကာင္ အိပ္မက္
ႏြားနက္ေလးခု၊ေ၀ွ႕မွဳဟန္ၿပင္၊
မေ၀ွ႕ၾကဘဲ၊ ေရွာင္လြဲသည္ၿမင္။
အေရွ႕အေနာက္၊ေတာင္ေၿမာက္မုိးဆင္၊
ၿခိမ္းသံေပး၊မုိးေ၀းလြင္႕ေပ်ာက္စင္။

၂။သစ္ပင္ငယ္ အိပ္မက္
ေၿမက မၾကြ၊ငယ္လွသစ္ပင္၊
ဖူးငုံရင္႕ၿပီး၊ ပြင္႕သီးေတြၿမင္။
အရြယ္မမွ်၊ပ်ိဳမ မယ္ခင္၊
သမီးသား၊လင္ထားအိမ္ေထာင္ခ်င္။

၃။ ႏြားၾကီးႏုိ႕စုိ႕ အိပ္မက္
ယေန႕ဖြားစ၊ ႏြားမႏုိ႕သာ၊
မိခင္ႏြားၾကီး၊ စုိ႕ၿပီးေနရွာ။
သမီးႏွင္႕သား၊စီးပြားပုိင္ရာ၊
မိႏွင္႕ဖ၊ ေက်ြးမွစားရမွာ။

၄။ ႏြားငယ္၀န္တုိက္ အိပ္မက္
ႏြားၾကီးမၾကိဳက္၊ ၀န္တုိက္ႏြားငယ္၊
မရုန္းႏုိင္ဘဲ၊ ၀ပ္လဲေနတယ္။
ၾကီးသူပယ္ရွား၊ ေၿမွာက္စားလူငယ္၊
တုိင္းၿပည္ေရး၊ ရွဳပ္ေထြးေပြေတာ႕မယ္။

၅။ ခံတြင္းႏွစ္ခြၿမင္း အိပ္မက္
ခံတြင္းႏွစ္ခြ၊ ၿမင္းလွသူဇာ၊
ေက်ြးေက်ြးသမွ် မ၀ႏုိင္ပါ။
မွဳးမတ္မင္းစုိး၊ လာဘ္ထုိးသူရွာ၊
ႏွစ္ဖက္စား၊ တရားစီရင္မွာ။

၆။ ေရႊခြက္ႏွင္႕ေခြး အိပ္မက္
ေခြးအုိထံဆက္၊ ေရႊခြက္သိန္းတန္၊
က်င္ငယ္အၿမဲ၊ ခြက္ထဲစြန္႕ၿပန္။
မ်ိဳးၿမတ္သမီး၊ ပစၥည္းမက္ဟန္၊
အမ်ိဳးယုတ္၊လင္လုပ္ေပါင္းဆက္ဆံ။

၇။ ေခြးသူခုိးမ အိပ္မက္
ေရွ႕ကက်စ္ခ်၊ လြန္စၾကိဳးကုိ၊
ေခြးမ ခုိးစား၊ ကုိက္၀ါးကာမ်ိဳ။
လင္ၾကီးပစၥည္း၊သိမ္းဆည္းမသုိ၊
လင္ေၿမွာင္အား၊မယားေလာကြတ္ပုိ။

၈။ ေရၿပည္႕အုိး အိပ္မက္
အုိးငယ္ခ်ည္းႏွီး၊ အုိးၾကီးေရလွ်ံ၊
အုိးၾကီးကုိပဲ၊ ေရဆြဲေလာင္းၿပန္။
ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ၀တ္စားမက်န္၊
အခြန္တြက္၊ႏွိပ္စက္ေငြေတာင္းခံ။

၉။ ေရကန္ၾကီး အိပ္မက္
ၾကာမ်ိဳးငါး၀၊ ပြင္႕ၾကေရကန္၊
ေရလယ္ေနာက္လွ်က္၊ကမ္းဘက္ၾကည္ၿပန္။
ၿမိဳ႕တြင္းပူရွဳပ္၊ ခြန္တုတ္ေကာက္ခံ၊
ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္၊ ၿပည္႕ႏွက္စည္ကားရန္။

၁၀။ ထမင္းအုိး အိပ္မက္
တအုိးထည္းခ်က္၊ အက်က္မညီ၊
ထမင္းမာဆတ္၊ ေပ်ာ႕နပ္သုံးလီ။
မင္းႏွင္႕လူမ်ား၊ တရားမမွီ၊
မုိးသုံးစား၊ ကြက္က်ားရြာာခ်မည္။

၁၁။ စႏၵကူးႏွစ္ အိပ္မက္
ေမႊးထုံနံ႕ၾကဴး၊ စႏၵကူးသိန္းတန္၊
ပုန္းရည္ႏွင္႕လဲ၊ သုံးစြဲစားၿပန္။
အလဇၨီမ်ား၊ တရားဖုိးတန္၊
ေငြႏွင္႕လဲ၊ အၿမဲေဟာမည္မွန္။

၁၂။ ဗူးေတာင္း အိပ္မက္
သံေၾကးမေပါင္း၊ ဗူးေတာင္းဗူးအုံ၊
ေရတြင္စုပ္စုပ္၊နစ္ၿမဳပ္လုံးစုံ။
ပညာရွိမ်ား၊စကားဥႆုံ၊
ေၿပာသမွ်၊ ေလကမသုံးကုန္။

၁၃။ ေက်ာက္ခဲၾကီး အိပ္မက္
အိမ္လုံးေတာင္လုံး၊ ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ၿဖာ၊
ေရမွဘြားဘြား၊ ထင္ရွားေပၚလာ။
ရဟန္းရွင္ဆုိး၊ လူဆုိးမ်ားသာ၊
ဂုဏ္ေရာင္တုိး၊ တန္ခုိးေပၚထြက္မွာ။

၁၄။ ဖားငယ္မ အိပ္မက္
အဆိပ္ၿပင္းေတာက္၊ ေၿမြေဟာက္ၾကီးကုိ၊
ဖားငယ္မမ်ား၊ ကုိက္၀ါးကာမ်ိဳ။
ကညာယူထား၊သက္ထားဖုိးအုိ၊
မယားဆဲ၊ အၿမဲေအာ္ေငါက္ဆုိ။

၁၅။ က်ီးငွက္ အိပ္မက္
အဆင္းမည္းနက္ က်ီးငွက္ထံမွာ၊
ေရႊဟသၤာမ်ား၊ ခစားေနပါ။
ပညာသီလ၊ ၿပည္႕၀သူဟာ၊
သူယုတ္အား၊ ၀ပ္တြားေနရမွာ။

၁၆။ သစ္ႏွင္႕ဆိပ္ အိပ္မက္
ဆိတ္ကုိၿမင္ၿငား၊ ေၾကာက္အားၿပင္းထန္၊
ၿခေသၤ႕သစ္က်ား၊ ခုန္လႊားေၿပးၿပန္။
သူယုတ္မာမ်ား၊ေထာင္လႊားႏုိင္ငံ၊
သူေတာ္ေကာင္း၊ ပုန္းေအာင္းေတာၿမိဳင္ယံ။          
      (လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ၾကီးေရးဖြဲ႕သီကုံးသည္)


Saturday, March 24, 2012

ရဟန္းတုိ႔၏ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရားမ်ား.....


                                 ရဟန္းတို႔၏ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား ခုနစ္ပါး

      ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မဂဓတိုင္း အမတ္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဝႆကာရ ပုဏၰားျပန္သြား၍မၾကာျမင့္မီ အသွ်င္အာနႏၵာကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အာနႏၵာ သင္သြားေခ်၊ ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္ကို အမွီျပဳေနေသာ ရဟန္းအားလံုးတို႔ကို ဓမၼာ႐ံု၌စုေဝးေစေလာ့''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

       ''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံခဲ့၍ ရာဇၿဂဳိဟ္ ျပည္ကိုအမွီျပဳေနေသာ ရဟန္းအားလံုးတို႔ကို ဓမၼာ႐ံု၌ စုေဝးေစၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ေန၏၊

         တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္ၿပီးေသာ္ အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏။ ''အသွ်င္ဘုရား ရဟန္းသံဃာသည္ စုေဝးလ်က္ ရွိေနပါၿပီ၊ အသွ်င္ဘုရား ယခုအခါ၌ ႂကြေတာ္ မူရန္အခ်ိန္ကို ျမတ္စြာဘုရား သိေတာ္မူပါသည္ (ႂကြရန္မွာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အလိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္)''ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေနရာမွ ထေတာ္မူ၍ ဓမၼာ႐ံုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ထိုင္လ်က္ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။

      ''ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား ခုနစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရားတို႔ကို ငါေဟာအံ့၊ ထိုတရားကို နာၾကကုန္ေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းၾကကုန္ေလာ့၊ ေဟာေပအံ့''ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။

    ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မၾကာ မၾကာ စည္းေဝးလ်က္ အႀကိမ္မ်ားစြာ စည္းေဝးေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၁)

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ အညီအၫြတ္ စည္းေဝးလ်က္ အညီအၫြတ္ အစည္းအေဝးမွ ထလ်က္သံဃာ့ကိစၥတို႔ကို အညီအၫြတ္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၂) ့

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ (ဘုရား) မပညတ္ခဲ့ေသာ အရာကို မပညတ္ဘဲ ပညတ္ၿပီးေသာ အရာကိုမပယ္ဖ်က္ဘဲ ပညတ္ထားသမွ်ေသာ သိကၡာပုဒ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္ေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၃)

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ရဟန္းဝါရင့္ကုန္ေသာ ရဟန္းသက္ရွည္ကုန္ေသာ သံဃာ့ဦးစီးျဖစ္ ကုန္ေသာ ေထရ္ႀကီးရဟန္းတို႔ကို အ႐ိုအေသျပဳလ်က္ အေလးျပဳလ်က္ ျမတ္ႏိုးလ်က္ ပူေဇာ္လ်က္ ထိုေထရ္ႀကီးတို႔၏ စကားကိုလည္း နာယူသင့္သည္ဟု ထင္မွတ္၍ ေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၄)

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ တစ္ဖန္ ဘဝသစ္ကို ေပးတတ္ေသာ တဏွာ၏ အလိုသို႔မလိုက္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၅)

    ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ေတာေက်ာင္းတို႔၌ လိုလားေသာစိတ္ ရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၆)

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မလာေရာက္ကုန္ေသးေသာ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္ သီတင္းသံုး ေဖာ္တို႔လာေရာက္ျခင္းငွါ၊ လာေရာက္ကုန္ၿပီးေသာ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည့္ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းငွါ ကိုယ္စီကိုယ္င သတိျပဳေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)

       ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။
------


                                  ဒုတိယ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား ခုနစ္ပါး

        ၁၃၇။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား တစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္း ေဟာဦးအံ့၊ ထိုတရားကို နာၾကကုန္ဦးေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းၾကကုန္ဦးေလာ့၊ ေဟာအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

      ''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။

     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ကိစၥႀကီးငယ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ လံု႕လစိုက္၍ မေနၾကသမွ်ကာလ ပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၁)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ စကားစျမည္ေျပာဆိုျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ လံု႕လစိုက္၍ မေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၂)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ (ထိုင္းမွဳိင္းပ်င္းရိလ်က္) အိပ္စက္မႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ လံု႕လစိုက္၍မေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၃)
      ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ အေပါင္းအေဖာ္တို႔ႏွင့္ စု႐ံုးေနထိုင္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပိုက္ လံု႕လ စိုက္၍မေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၄)
      ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ (မရွိေသာဂုဏ္ကို ေဖာ္ျပတတ္ေသာ) အလိုဆိုးမွ ကင္းကုန္လ်က္ အလိုဆိုးတို႔၏ ဆြဲေဆာင္ရာသို႔ မလိုက္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၅)
    ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ယုတ္ညံ့ေသာ အေဆြခင္ပြန္းအေပါင္းအေဖာ္ မရွိမူ၍ ယုတ္ညံ့သူတို႔၌စိတ္မၫႊတ္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ ့ (၆)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ အနည္းငယ္ေသာ တရားထူးကို ရ႐ံုမွ်ျဖင့္ (အရဟတၱဖိုလ္သို႔ မေရာက္ မီ) လမ္းခုလပ္၌ ရပ္စဲ၍ မေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)
       ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။
------

                                       တတိယ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား ခုနစ္ပါး

     ၁၃၈။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား တစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရားခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္း ေဟာဦးအံ့၊ ထိုတရားကို နာကုန္ဦးေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ဦးေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအားဝန္ခံကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း 'သဒၶါတရား' ႏွင့္ ျပည့္စံုေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၁)
မေကာင္းမႈမွ ရွက္ျခင္း 'ဟိရီ' ရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၂)
မေကာင္းမႈမွ ေၾကာက္ျခင္း 'ၾသတၱပၸ' ရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၃)
မ်ားေသာ အၾကားအျမင္ 'ဗဟုသုတ' ရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၄)
အားထုတ္ေသာ လံု႕လရွိေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၅)
စြဲျမဲေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စံုေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၆)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ဝိပႆနာပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အားႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)

       ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤ (အပရိဟာနိယ) တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။
------

                                စတုတၳ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း တရားခုနစ္ပါး
    
          ၁၃၉။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား တစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္း ေဟာဦးအံ့၊ ထိုတရားကို နာကုန္ဦးေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ဦးေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။

      ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ 'သတိသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၁)
မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ပညာ 'ဓမၼဝိစယသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၂)
မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ လံု႕လ 'ဝီရိယသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၃)
မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ႏွစ္သိမ့္မႈ 'ပီတိသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၄)
မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ၿငိမ္းေအးမႈ 'ပႆဒိၶသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၅) ့
မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမာဓိသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၆)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မဂ္၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ 'ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)

      ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။
------
                         ပဥၥမ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား ခုနစ္ပါး

     ၁၄ဝ။ ရဟန္းတို႔ သင္တို႔အား တစ္ပါးေသာ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကိုလည္း ေဟာဦးအံ့၊ ထိုတရားကို နာကုန္ဦးေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ဦးေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ မျမဲဟု မွတ္မႈ 'အနိစၥသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၁)
အတၱ မဟုတ္ဟု မွတ္မႈ 'အနတၱသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၂)
မတင့္တယ္ဟု မွတ္မႈ 'အသုဘသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၃)
အျပစ္ကိုမွတ္မႈ 'အာဒီနဝသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၄)
ပယ္ရန္မွတ္မႈ 'ပဟာနသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၅)
တပ္မက္ျခင္းကင္းရန္မွတ္မႈ 'ဝိရာဂသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး။ပ။ (၆)
ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ ခ်ဳပ္ျခင္းကိုမွတ္မႈ 'နိေရာဓသညာ' ကို ပြါးမ်ားေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုးရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၇)

     ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကို က်င့္သံုးေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။
------
                           ရဟန္းတို႔၏ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္းတရား ေျခာက္ပါး

     ၁၄၁။ ရဟန္းတို႔ မဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ေျခာက္ပါးတို႔ကို ေဟာေပအံ့၊ ထိုတရားကိုနာကုန္ဦးေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းကုန္ဦးေလာ့၊ ေဟာေပအံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ''ဟု ထိုရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံကုန္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။
    
      ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔အား ေမတၱာ (စိတ္) ျဖင့္ ျပဳေသာ ကိုယ္အမူအရာကိုမ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္ ႏွစ္ပါးလံုး၌ ေရွး႐ႈထင္ေစၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၁)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔အား ေမတၱာ (စိတ္) ျဖင့္ျပဳေသာ ႏႈတ္အမူအရာကိုမ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္ ႏွစ္ပါးလံုး၌ ေရွး႐ႈထင္ေစၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၂)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔အား ေမတၱာ (စိတ္) ျဖင့္ျပဳေသာ စိတ္အမူအရာကို့မ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္ ႏွစ္ပါးလံုး၌ ေရွး႐ႈထင္ေစၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၃)
     ရဟန္းတို႔ ရဟန္းတို႔သည္ တရားႏွင့္အညီရေသာ ဓမၼိယလာဘ္တို႔ကို အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္ သပိတ္အတြင္းရွိ ဆြမ္းမွ်ကိုေသာ္လည္း သီးျခားခြဲ၍ မသံုးေဆာင္ဘဲ သီလရွိေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေစ၍ သံုးေဆာင္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကားမရွိေပ။ (၄)
    ရဟန္းတို႔ (တဏွာ့ကြၽန္အျဖစ္မွ) ကြၽတ္လြတ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ပညာရွိတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ကုန္ေသာမွားယြင္းစြာ မသံုးသပ္အပ္ကုန္ေသာ သမာဓိကို ျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ မက်ဳိး မေပါက္ မေျပာက္ မက်ားကုန္ေသာ သီလတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ထိုသို႔ေသာ သီလတို႔ျဖင့္ ရဟန္းတို႔သည္ မ်က္ေမွာက္ မ်က္ကြယ္ႏွစ္ပါးလံုး၌ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔ႏွင့္ သီလခ်င္းတူမွ်လ်က္ ေနၾကသမွ်ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အားႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၅)
     ရဟန္းတို႔ (နိဗၺာန္သို႔) ေဆာင္တတ္ေသာ အၾကင္အရိယာပညာသည္ ထိုအရိယာပညာကို ျဖစ္ေစ သူအားဆင္းရဲစင္စစ္ကုန္ျခင္းငွါ ေဆာင္တတ္၏၊ ထိုသို႔ေသာ အရိယာပညာအားျဖင့္ ရဟန္းတို႔သည္မ်က္ေမွာက္ မ်က္ကြယ္ ႏွစ္ပါးလံုး၌ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔ႏွင့္ ပညာခ်င္းတူမွ်လ်က္ ေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပ။ (၆)

     ရဟန္းတို႔ ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ေျခာက္ပါးတို႔သည္ ရဟန္းတို႔၌ တည္၍ရဟန္းတို႔သည္လည္း ဤမဆုတ္ယုတ္ေၾကာင္း 'အပရိဟာနိယ' တရား ေျခာက္ပါးတို႔ကိုက်င့္သံုးေနၾကသမွ် ကာလပတ္လံုး ရဟန္းတို႔အား ႀကီးပြါးရန္သာ ရွိေပ၏၊ ဆုတ္ယုတ္ရန္ကား မရွိေပဟု (ေဟာေတာ္မူ၏)။
                                       (မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္-ဒီဃနိကာယ္)

အနည္းငယ္မွ်ေသာ အျပစ္တို႔၌ေသာ္လည္း ေဘးဟု႐ႈ ေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍….


                  ရဟန္းတို႔ တရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းငွါ မထိုက္ နိဗၺာန္၏ အနီး၌သာ ျဖစ္၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

     ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္
(၁) သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊
(၂) ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာ တံခါးရွိ၏၊
(၃) အစားအစာ၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိ၏၊
(၄) ႏုိးၾကားျခင္း၌ ယွဥ္၏။

       ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုသနည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏၊ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကို ေစာင့္စည္း၍ ေန၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စားရာ 'ေဂါစရ'ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အျပစ္တို႔၌ေသာ္လည္း ေဘးဟု႐ႈ ေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ သိကၡာ ပုဒ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။

      ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာ တံခါးရွိသနည္း၊
 ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ မ်က္စိျဖင့္ ႐ူပါ႐ံုကို ျမင္ေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းမစေသာ) သဏၭာန္ နိမိတ္ကို စြဲယူေလ့မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ အဂၤါ ၿပဳံးဟန္ ရယ္ဟန္စေသာ အမူအရာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကို စြဲယူေလ့မရွိ၊
        (အကယ္၍) စကၡဳေႁႏၵကို မေစာင့္စည္းဘဲ ေနလွ်င္ ယင္း (စကၡဳေႁႏၵကို မေစာင့္စည္းျခင္းဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ႏွလံုးမသာျခင္း 'ေဒါမနႆ'ဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ထို မေစာင့္စည္းသူကို အစဥ္လိုက္၍ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊
        (ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္) ထို စကၡဳေႁႏၵကို ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ စကၡဳေႁႏၵကို ေစာင့္ေရွာက္၏၊ စကၡဳေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ နားျဖင့္ သဒၵါ႐ံုကို ၾကားေသာ္။ပ။ ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဂႏၶာ႐ံုကို နမ္းေသာ္။ပ။ လွ်ာျဖင့္ ရသာ႐ံုကို လ်က္ေသာ္။ပ။ ကိုယ္ျဖင့္ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံုကို ေတြ႕ထိေသာ္။ စိတ္ျဖင့္ ဓမၼာ႐ံုကို သိေသာ္ (ေယာက္်ား မိန္းစေသာ) သဏၭာန္နိမိတ္ကို စြဲယူေလ့မရွိ၊ (လက္ေျခစေသာ အဂၤါ ျပံးဟန္ ရယ္ဟန္ စေသာ အမူအရာ) အမွတ္လကၡဏာငယ္ကို စြဲယူေလ့မရွိ၊ (အကယ္၍) မနိေႁႏၵကို မေစာင့္စည္းဘဲ ေနလွ်င္ ယင္း (မနိေႁႏၵကို မေစာင့္စည္းျခင္းဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ မက္ေမာျခင္း 'အဘိဇၩာ' ႏွလံုးမသာျခင္း 'ေဒါမနႆ'ဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ ယုတ္ညံ့ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ ထို မေစာင့္စည္းသူကို အစဥ္ လိုက္၍ ႏွိပ္စက္ကုန္ရာ၏၊ (ထို႔ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္) ထို မနိေႁႏၵကို ေစာင့္စည္းျခင္းငွါ က်င့္၏၊ မနိေႁႏၵကို ေစာင့္ေရွာက္၏၊ မနိေႁႏၵ၌ ေစာင့္စည္းျခင္းသို႔ ေရာက္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဣေႁႏၵတို႔၌ ပိတ္ထားေသာ တံခါး ရွိ၏။

     ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အစားအစာ၌ အတိုင္းအရွည္ကို သိသနည္း၊
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေၾကာင္းအားျဖင့္ ဆင္ျခင္၍ အစာအာဟာရကို စားမ်ဳိ၏၊ ျမဴးထူးရန္ မာန္ယစ္ရန္ တန္ဆာဆင္ရန္ မစား၊ (အေရအဆင္း) ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးပြါးရန္ မစား၊
     ဤခႏၶာကိုယ္ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ရန္မွ်သာ မွ်တရန္မွ်သာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္၍ ပင္ပန္းျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ ရန္မွ်သာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ရန္မွ်သာ အစာ 'အာဟာရ' ကို စားမ်ဳိ၏၊
     ဤသို႔ စားမ်ဳိျခင္းျဖင့္ ေဝဒနာေဟာင္းကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္အံ့၊ ေဝဒနာသစ္ကိုလည္း မျဖစ္ေစအံ့၊ ငါ့အား မွ်တျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ အျပစ္မရွိျခင္းႏွင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနရျခင္းသည္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ဟု (ဆင္ျခင္၍) အစာ (အာဟာရ) ကို စားမ်ဳိ၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ အစားအစာ၌ အတိုင္း အရွည္ကို သိ၏။

    ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ႏိုးၾကားျခင္း၌ ယွဥ္သနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာ ေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ေန႔အခါ စႀကႍသြားျခင္းျဖင့္, ထိုင္ျခင္းျဖင့္ (ကုသိုလ္တရားတို႔ကို) ပိတ္ပင္ တတ္ေသာ 'နီဝရဏ'တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္၏၊

       ညဥ့္ဦးယံ၌ စႀကႍသြားျခင္းျဖင့္ ထိုင္ျခင္းျဖင့္ (ကုသိုလ္တရားတို႔ကို) ပိတ္ပင္တတ္ကုန္ေသာ 'နီဝရဏ'တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္၏၊
       သန္းေခါင္ယံ၌ ေျခတစ္ဖက္၌ ေျခတစ္ဖက္ကို စဥ္းငယ္လြန္ကာ တင္ထား၍ သတိ,ဆင္ျခင္ဉာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ ထအံ့ဟူေသာ အမွတ္သညာကို ႏွလံုးသြင္းလ်က္ လက်္ာနံေတာင္းျဖင့္ ျမတ္ေသာ အိပ္ျခင္းကို ျပဳ၏။
        မိုးေသာက္ယံ၌ ေစာေစာထ၍ စႀကႍသြားျခင္း, ထိုင္ျခင္းျဖင့္ (ကုသိုလ္တရားတို႔ကို) ပိတ္ပင္တတ္ေသာ 'နီဝရဏ'တရားတို႔မွ စိတ္ကို သုတ္သင္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ႏိုးၾကားျခင္းႏွင့္ ယွဥ္၏။   
      ရဟန္းတို႔ ဤတရားေလးမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းငွါ မထိုက္၊ နိဗၺာန္၏ အနီး၌သာ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

<<<သီလ၌ တည္ေသာ၊ ဣေႁႏၵတို႔၌လည္း ေစာင့္စည္းေသာ၊ အစားအစာ၌လည္း အတိုင္းအရွည္ကို သိေသာ ရဟန္းသည္ ႏိုးၾကားျခင္း၌ အားထုတ္၏။
ဤသို႔ ေနေလ့ရွိေသာ (ကိေလသာကို) ပူပန္ေစတတ္ေသာ လုံ႔လရွိေသာ ေန႔ညဥ့္ ပတ္လံုး ပ်င္းရိျခင္းမရွိမူ၍ ေယာဂေလးပါးေၾကာင့္ ေဘးမရွိရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ျခင္းငွါ ကုသိုလ္တရားကို ပြါးေစေသာ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္၍ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၌ ေဘးအားျဖင့္ ႐ႈေလ့ရွိေသာ ရဟန္းသည္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းငွါ မထိုက္၊ နိဗၺာန္၏ အနီး၌သာ ျဖစ္ေလသတည္း>>>>
                                  (အဂၤုတၱိဳရ္စတုကၠနိပါတ္-အပရိဟာနိယသုတ္)

*သံဃာသင္း ခြဲလုိသူမ်ား*

       အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ေဃာသိတာ႐ံုေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ အသွ်င္အာနႏၵာအား ျမတ္စြာဘုရားသည္-
     ''အာနႏၵာ ထို အဓိက႐ုဏ္းသည္ ၿငိမ္းၿပီေလာ''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ အသွ်င္ဘုရား ထို ုအဓိက႐ုဏ္းသည္ အဘယ္မွာ ၿငိမ္းပါအံ့နည္း၊ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါ၏ အတူေနတပည့္ ဗာဟိယမည္ေသာ ရဟန္းသည္ သံဃာကြဲျပားရန္နည္းမ်ဳိးစံု အားထုတ္လ်က္ ရပ္တည္ေနပါ၏၊
    ထိုသို႔ ျဖစ္ရာ၌ အသွ်င္အႏု႐ုဒၶါသည္ စကားတစ္ခြန္းမွ် ေျပာစေကာင္း၏ဟူ၍ မေအာက္ေမ့ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။

    အာနႏၵာ အႏု႐ုဒၶါသည္ သံဃာ့အလယ္ဝယ္ အဓိက႐ုဏ္းတို႔၌ အဘယ္အခါက ေမးစိစစ္ဖူးသနည္း၊ အာနႏၵာ ျဖစ္ေပၚသမွ် အဓိက႐ုဏ္းအားလံုးတို႔ကို သင္တို႔ေသာ္လည္း ၿငိမ္းေစရမည္ မဟုတ္ပါေလာ၊ သာရိပုၾတာ ေမာဂၢလာန္တို႔ေသာ္လည္း ၿငိမ္းေစၾကရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။

     အာနႏၵာ ဤအက်ဳိးထူးေလးမ်ဳိးတို႔ကို ျမင္ေသာ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္ လိုလား၏။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-

    အာနႏၵာ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းယုတ္သည္ သီလမရွိ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္ အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္း မဟုတ္ဘဲလ်က္ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ မရွိဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ (ကိေလသာ) မိုးစြတ္၏၊ ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ ထိုရဟန္းအား- ''ဤရဟန္းသည္ 'သီလမရွိ၊ ယုတ္ညံ့ေသာ သေဘာရွိ၏၊ မစင္ၾကယ္ ယံုမွားဖြယ္အက်င့္ရွိ၏၊ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အမႈရွိ၏၊ ရဟန္းမဟုတ္ဘဲလ်က္ ရဟန္းဟု ဝန္ခံ၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ မရွိဘဲလ်က္ ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိ၏ဟု ဝန္ခံ၏၊ အတြင္းပုပ္၏၊ (ကိေလသာ) မိုးစြတ္၏၊ ေယာက္သြားပုပ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၏'ဟု ငါ့ကို့ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သိကုန္မူ ညီၫြတ္လွ်င္ ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္၊ မညီၫြတ္လွ်င္မူကား ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ အာနႏၵာ ဤပဌမအက်ဳိးထူးကို ျမင္ေသာ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္လိုလား၏။

     အာနႏၵာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းယုတ္သည္ မွားေသာ အယူရွိ၏၊ အပိုင္းအျခားကို ယူတတ္ ေသာ မိစၧာဒိ႒ိႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ ထိုရဟန္းအား- ''ဤရဟန္းသည္ 'မွားေသာ အယူရွိ၏၊ အပိုင္းအျခားကို ယူတတ္ေသာ မိစၧာဒိ႒ိႏွင့္ ျပည့္စံု၏'ဟု ငါ့ကို ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သိကုန္မူ ညီၫြတ္လွ်င္ ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္၊ မညီၫြတ္လွ်င္မူကား ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ အာနႏၵာ ဤဒုတိယအက်ဳိးထူးကို ျမင္ေသာ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္လိုလား၏။

     အာနႏၵာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းယုတ္သည္ မွားေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိ၏။ မွားေသာ အသက္ေမြးမႈျဖင့္ အသက္ေမြး၏၊ ထိုရဟန္းအား- ''ဤရဟန္းသည္ 'မွားေသာ အသက္ေမြးမႈ ရွိ၏၊ မွားေသာ အသက္ေမြးမႈျဖင့္ အသက္ေမြး၏'ဟု ငါ့ကို ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သိကုန္မူ ညီၫြတ္လွ်င္ ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္၊ မညီၫြတ္လွ်င္မူကား ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ အာနႏၵာ ဤတတိယ အက်ဳိးထူးကို ျမင္၍ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္လိုလား၏။

    အာနႏၵာ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းယုတ္သည္ လာဘ္ကို အလိုရွိ၏၊ အ႐ိုအေသျပဳမႈကို အလိုရွိ၏၊ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳမႈကို အလိုရွိ၏။ ထိုရဟန္းအား- ''ဤရဟန္းသည္ 'လာဘ္ကို အလိုရွိ၏၊ အ႐ို အေသ ျပဳမႈကို အလိုရွိ၏၊ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳမႈကို အလိုရွိ၏'ဟု ငါ့ကို ရဟန္းတို႔ အကယ္၍ သိကုန္မူ ညီၫြတ္လွ်င္ ငါ့ကို အ႐ိုအေသျပဳၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ အေလးျပဳၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ျမတ္ႏိုးၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ ပူေဇာ္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္၊ မညီၫြတ္လွ်င္ကား ငါ့ကို အ႐ိုအေသျပဳၾကလိမ့္မည္၊ အေလးျပဳၾကလိမ့္မည္၊ ျမတ္ႏိုးၾကလိမ့္မည္၊ ပူေဇာ္ၾကလိမ့္မည္''ဟု အၾကံျဖစ္၏။ အာနႏၵာ ဤစတုတၳအက်ဳိး ထူးကို ျမင္၍ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္လိုလား၏။

အာနႏၵာ ဤအက်ဳိးထူး ေလးမ်ဳိးတို႔ကို ျမင္ေသာ ရဟန္းယုတ္သည္ သံဃာကြဲျပားျခင္းကို ႏွစ္သက္လိုလား၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏
                                    (သံဃေဘဒကသုတ္ အဂၤုတၱရစတုကၠနိပါတ္)
                           by လကၤာ အရွင္ on Saturday, March 10, 2012 at 10:23am ·

*ေဘးရန္ၾကားက ဘုရားသားေတာ္*

     ရဟန္းတို႔ ေရသို႔ ဆင္းသက္ေသာသူအား မခြၽတ္ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ ေဘးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- (၁)လႈိင္းတံပိုးေဘး
(၂)မိေက်ာင္းေဘး၊
(၃)ဝဲေဘး၊
(၄)လင္းပိုင္ 'လပိုင္' ေဘးတို႔တည္း၊
    ရဟန္းတို႔ ေရသို႔ ဆင္းသက္ေသာသူအား မခြၽတ္ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ ေဘးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။

    ရဟန္းတို႔ ဤအတူသာလွ်င္ ဤဓမၼဝိနယ 'သာသနာေတာ္' ၌ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ (ရဟန္းျပဳ) ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားအား မခြၽတ္ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ ေဘးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္း။ အဘယ္ေလးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ- လႈိင္းတံပိုး ေဘး၊ မိေက်ာင္းေဘး၊ ဝဲေဘး၊ လင္းပိုင္ 'လပိုင္' ေဘးတို႔တည္း။

                                              (လွိဳင္းပုတ္ခံရေသာ ရဟန္းေတာ္)
    ရဟန္းတို႔ လႈိင္းတံပိုးေဘးဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ ''ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္းတို႔သို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသည္ ႏွိပ္စက့္အပ္၏၊ ခ်မ္းသာမဖက္ သက္သက္ေသာ ဤဒုကၡအစု၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ေကာင္းတန္ရာ၏''ဟု (ႏွလံုးျပဳ၍) သဒၶါတရားျဖင့္ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္း ျပဳ၏။
    ထိုသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳသူကို သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ''သင္သည္ ဤသို႔လွ်င္ ေရွ႕သို႔ တက္ရမည္ ဤသို႔ ေနာက္သို႔ ဆုတ္ရမည္ ဤသို႔ တူ႐ူၾကည့္ရမည္ ဤသို႔ တေစာင္းၾကည့္ရမည္ ဤသို႔ ေကြးရမည္ ဤသို႔ ဆန္႔ရမည္ ဤသို႔ ဒုကုဋ္သပိတ္သကၤန္းကို ေဆာင္ရမည္''ဟု သြန္သင္ကုန္၏၊ ဆံုးမကုန္၏။
     ထိုရဟန္းအား ဤသို႔ အၾကံသည္ ျဖစ္၏- ''ငါတို႔သည္ ေရွးလူျဖစ္စဥ္က သူတစ္ပါးတို႔ကို သြန္သင္လည္း သြန္သင္ခဲ့ကုန္၏၊ ဆံုးမလည္း ဆံုးမခဲ့ကုန္၏၊ ဤရဟန္းတို႔သည္ကား ငါတို႔၏ သား ေလာက္ ေျမးေလာက္ ရွိကုန္လ်က္ သြန္သင္ထိုက္ ဆံုးမထိုက္၏ဟု မွတ္ထင္ကုန္ဘိ၏''ဟု (ဤအၾကံျဖစ္၏)။ ထိုရဟန္းသည္ အမ်က္ထြက္သည္ ျဖစ္၍ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕သည္ ျဖစ္၍ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤရဟန္းကို လႈိင္းတံပိုးေဘးကို ေၾကာက္သျဖင့္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္ေသာ ရဟန္းဟု ဆိုအပ္၏။

    ရဟန္းတို႔ ''လႈိင္းတံပိုးေဘး''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ အမ်က္ထြက္ျခင္း 'ေကာဓ' ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း 'ဥပါယာသ'၏ အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို လႈိင္းတံပိုးေဘးဟု ဆိုအပ္၏။

                                            (မိေက်ာင္းအစားခံရေသာ ရဟန္းမ်ား)
     ရဟန္းတို႔ မိေက်ာင္းေဘးဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိး ေကာင္းသားသည္ ''ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္းတို႔သို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသည္ ႏွိပ္စက္ အပ္၏၊ ခ်မ္းသာမဖက္ သက္သက္ေသာ ဤဒုကၡအစု၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ေကာင္းတန္ရာ၏''ဟု (ႏွလံုးျပဳ၍) သဒၶါတရားျဖင့္ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳ၏။
     ထိုသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳသူကို သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔က ''သင္သည္ ဤသည္ကို ခဲရမည္၊ ဤသည္ကို မခဲရ၊ ဤသည္ကို စားရမည္၊ ဤသည္ကို မစားရ၊ ဤသည္ကို လ်က္ရမည္၊ ဤသည္ကို မလ်က္ရ၊ ဤသည္ကို ေသာက္ရမည္၊ ဤသည္ကို မေသာက္ရ၊ သင္သည္ အပ္သည္ကိုသာ ခဲရမည္၊ မအပ္သည္ကို မခဲရ၊ အပ္သည္ကိုသာ စားရမည္၊ မအပ္သည္ကို မစားရ၊ အပ္သည္ကိုသာ လ်က္ရမည္၊ မအပ္သည္ကို မလ်က္ရ၊ အပ္သည္ကိုသာ ေသာက္ရမည္၊ မအပ္သည္ကို မေသာက္ရ၊ သင္သည္ နံနက္ အခါ၌သာ ခဲရမည္၊ မြန္းလြဲအခါ၌ မခဲရ၊ နံနက္အခါ၌သာ စားရမည္၊ မြန္းလြဲအခါ၌ မစားရ၊ နံနက္ အခါ၌သာ လ်က္ရမည္၊ မြန္းလြဲအခါ၌ မလ်က္ရ၊ နံနက္အခါ၌သာ ေသာက္ရမည္၊ မြန္းလြဲအခါ၌ မေသာက္ရ''ဟု သြန္သင္ကုန္၏၊ ဆံုးမကုန္၏။
   ထိုရဟန္းအား ဤသို႔ အၾကံသည္ ျဖစ္၏ ''ငါတို႔သည္ ေရွးလူျဖစ္စဥ္က အလိုရွိသည္ကိုသာ ခဲကုန္၏၊ အလိုမရွိသည္ကို မခဲကုန္၊ အလိုရွိသည္ကိုသာ စားကုန္၏၊ အလိုမရွိသည္ကို မစားကုန္၊ အလိုရွိသည္ ကိုသာ လ်က္ကုန္၏၊ အလိုမရွိသည္ကို မလ်က္ကုန္၊ အလိုရွိသည္ကိုသာ ေသာက္ကုန္၏၊ အလိုမရွိသည္ကို မေသာက္ကုန္၊ အပ္သည္ကိုလည္း ခဲကုန္၏၊ မအပ္သည္ကိုလည္း ခဲကုန္၏၊ အပ္သည္ ကိုလည္း စားကုန္၏၊ မအပ္သည္ကိုလည္း စားကုန္၏၊ အပ္သည္ကိုလည္း လ်က္ကုန္၏၊ မအပ္သည္ ကိုလည္း လ်က္ကုန္၏၊ အပ္သည္ကိုလည္းေသာက္ကုန္၏၊ မအပ္သည္ကိုလည္းေသာက္ကုန္၏၊ နံနက္အခါ၌လည္း ခဲကုန္၏၊ မြန္းလြဲအခါ၌လည္း ခဲကုန္၏၊ နံနက္အခါ၌လည္း စားကုန္၏၊ မြန္းလြဲ အခါ၌လည္း စားကုန္၏၊ နံနက္အခါ၌လည္း လ်က္ကုန္၏၊ မြန္းလြဲအခါ၌လည္း လ်က္ကုန္၏၊ နံနက္ အခါ၌လည္းေသာက္ကုန္၏၊ မြန္းလြဲအခါ၌လည္းေသာက္ကုန္၏၊ သဒၶါရွိသည့္ ဒါယကာတို႔သည္ ေန႔၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မြန္းလြဲအခါ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း မြန္ျမတ္ေသာ ခဲဖြယ္ကို ျဖစ္ေစ စားဖြယ္ကို ျဖစ္ေစ ငါတို႔အား ေပးလွဴကုန္၏၊ ထိုသို႔ ေပးလွဴရာ၌ေသာ္လည္း ဤရဟန္းတို႔သည္ (ငါတို႔) ခံတြင္းကို ပိတ္ဆို႔ၾကကုန္ေယာင္တကား''ဟု (အၾကံ ျဖစ္၏)။
     ထိုရဟန္းသည္ အမ်က္ထြက္သည္ ျဖစ္၍ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕သည္ ျဖစ္၍ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤရဟန္းကို မိေက်ာင္းေဘးကို့ေၾကာက္သျဖင့္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္ေသာ ရဟန္းဟု ဆိုအပ္၏။

    ရဟန္းတို႔ ''မိေက်ာင္းေဘး''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ဝမ္းစာရွာမွီးျခင္း၏ အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို မိေက်ာင္းေဘးဟု ဆိုအပ္၏။
                                                              (၀ဲဂယက္ထဲက ရဟန္းဘ၀)
      ရဟန္းတို႔ ဝဲေဘးဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ ''ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာပင္ ပန္းျခင္းတို႔သို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသည္ ႏွိပ္စက္အပ္၏၊ ခ်မ္းသာမဖက္ သက္သက္ေသာ ဤဒုကၡအစု၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ေကာင္း တန္ရာ၏''ဟု (ႏွလံုးျပဳ၍) သဒၶါတရားျဖင့္ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳ၏။
      ထိုသူသည္ ဤသို႔ ရဟန္းျပဳၿပီးေသာ္ နံနက္အခ်ိန္၌ သင္းပိုင္ကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူၿပီးလွ်င္ ရြာသို႔ ျဖစ္ေစ နိဂံုးသို႔ ျဖစ္ေစ မေစာင့္စည္းအပ္သည္သာျဖစ္ေသာ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ မထင္ေသာ သတိ, မပိတ္ဆို႔ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ဆြမ္းခံဝင္၏။ ထိုရဟန္းသည္ ထို ရြာနိဂုံး၌ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုစြာ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ သူႂကြယ္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ့္ သားကိုလည္းေကာင္း ျမင္၏။ ထိုရဟန္းအား ဤသို႔ အၾကံသည္ျဖစ္၏ ''ငါတို႔သည္ ေရွးလူျဖစ္စဥ္က ကာမဂုဏ္ ငါးပါးတို႔ျဖင့္ ကံုလံုျပည့္စံုစြာ ေမြ႕ေလ်ာ္ရကုန္၏၊ ငါ၏ အိမ္၌ စည္းစိမ္ တို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ စည္းစိမ္ခံစားရန္လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းမႈျပဳရန္လည္းေကာင္း စြမ္းႏိုင္ပါ၏၊
      အကယ္၍ ငါသည္ သိကၡာ ခ်လ်က္ လူထြက္ၿပီးလွ်င္ စည္းစိမ္တို႔ကိုလည္း ခံစား, ေကာင္းမႈတို႔ကိုလည္း ျပဳရပါမူကား ေကာင္းေပ လိမ့္မည္''ဟု (အၾကံျဖစ္၏)။ ထိုရဟန္းသည္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္၏၊ ရဟန္းတို႔ ဤရဟန္းကို ဝဲေဘးကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္ေသာ ရဟန္းဟု ဆိုအပ္၏။

      ရဟန္းတို႔ ''ဝဲေဘး''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို႔၏ အမည္တည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို ဝဲေဘးဟု ဆိုအပ္၏။

                                      (လင္းပုိင္အဆြဲခံရရွာေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား)
       ရဟန္းတို႔ လင္းပိုင္ 'လပိုင္' ေဘးဟူသည္ အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားသည္ ''ပဋိသေႏၶေနျခင္း အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္းတို႔သို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသို႔ သက္ဝင္ရ၏၊ ဆင္းရဲသည္ ႏွိပ္စက္အပ္၏၊ ခ်မ္းသာ မဖက္ သက္သက္ေသာ ဤဒုကၡအစု၏ အဆံုးကို ျပဳႏိုင္ေကာင္း တန္ရာ၏''ဟု (ႏွလံုးျပဳ၍) သဒၶါတရားျဖင့္ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ ရဟန္းျပဳ၏။
     ထိုသူသည္ ဤသို႔ ရဟန္းျပဳၿပီးေသာ္ နံနက္အခ်ိန္၌ သင္းပိုင္ကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူၿပီးလွ်င္ ရြာသို႔ျဖစ္ေစ နိဂံုးသို႔ျဖစ္ေစ မေစာင့္စည္းအပ္သည္သာ ျဖစ္ေသာ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ျဖင့္ မထင္ေသာ သတိ, မပိတ္ဆို႔ေသာ ဣေႁႏၵတို႔ျဖင့္ ဆြမ္းခံဝင္၏။
     ထိုရဟန္းသည္ ထို ရြာနိဂံုး၌ မလံုမျခံဳ ဝတ္ဆင္ေသာ မာတုဂါမကို ျမင္၍ တပ္မက္ျခင္း 'ရာဂ'သည္ ထိုရဟန္း၏ စိတ္ကို ဖ်က္ဆီး၏၊ ထိုရဟန္းသည္ ရာဂဖ်က္ဆီးေသာ စိတ္ျဖင့္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤရဟန္းကို လင္းပိုင္ 'လပိုင္' ေဘးကို ေၾကာက္သျဖင့္ သိကၡာခ်လ်က္ လူထြက္ေသာ ရဟန္းဟု ဆိုအပ္၏။

    ရဟန္းတို႔ ''လင္းပိုင္ 'လပိုင္'ေဘး''ဟူေသာ ဤအမည္သည္ မာတုဂါမ၏ အမည္တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကို လင္းပိုင္ 'လပိုင္' ေဘးဟု ဆိုအပ္၏။

     ရဟန္းတို႔ ဤဓမၼဝိနယ 'သာသနာေတာ္' ၌ အိမ္ရာေထာင္ေသာ ဘဝမွ အိမ္ရာမေထာင္ေသာ ဘဝသို႔ ဝင္ေရာက္ရဟန္းျပဳေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားအား မခြၽတ္ ေတြ႕ၾကံဳရမည့္ ေဘးတို႔သည္ ဤေလးမ်ဳိးတို႔တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
                                      (ဦမိဘယသုတ္-စတုကၠဂၤုတၱရ)
                   by လကၤာ အရွင္ on Friday, March 9, 2012 at 10:02pm ·

*ဦးသူေတာ္ၾကီး အၿမင္မွန္ရၿပီ *

                                         အရင္းစစ္ေတာ႔ အၿမစ္ေၿမက…….

    တခါက လယ္သမားၾကီးတစ္ဦးဟာ သူ႔လယ္ကြက္ထဲက ေၿပာင္းဖူးေတြကုိ ခရီးသြားေတြက -၀င္၀င္ခ်ိဳးယူသြားတာေၾကာင္႔ တစ္ခင္းလုံးမေၿပာင္ခင္ေတာ႔သြားေစာင္႔ ေလမွပဲဆုိၿပီး လမ္းသြားသူတရားမဲ႔သူခုိးခရီးသြားမ်ားရန္မွ သြားေရာက္ေစာင္႔ေရွာက္ေနရပါသတဲ႔    
     ဖိုးသူေတာ္တစ္ေယာက္ကလည္း ခရီးသြားရင္းနဲ႕ အသင့္ေတြ႕ရတဲ့ သူ႔ေျပာင္းခင္းကို ဝင္ၿပီးေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကို ခူးယူေနတာေတြ႔ရတာမုိ႔ အဲေလ ဦးသူေတာ္ဆုိေတာ႔လည္း အိမ္မဲ႔ယာမဲ႔ ထြန္ယက္စုိက္ပ်ိဳးစားတာမဟုတ္ေတာ႔ မေၿပာေတာ႔ပါဘူးေလလုိ႔ အသာေနလုိက္သတဲ႔ ။  ဖုိးသူေတာ္ကလည္းလယ္သမားၾကီးကုိ သူလုိပဲ ခရီးသြားရင္၀င္ခူးေနတဲ႔ ေၿပာင္းဖူးသူခုိးလုိ႔ပဲ ေအာက္ေမ႔ေနတာေပါ႔  ။

     ဒါေပမယ္႔ ဦးသူေတာ္ခ်ိဳးယူလုိက္တဲ႔  ေၿပာင္းဖူးက က်ိဳးတုိးက်ဲတဲေၿပာင္းဖူးေစ႔အနည္းငယ္သာပါတဲ႔ေၿပာင္းဖူးၿဖစ္ေနၿပန္တယ္ ၊ ဒါနဲ႔ေနာက္တစ္ဖူး ၊ေနာက္တစ္ဖူးေရြးေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားတယ္ ။ ေနာက္အဖူးၾကီးၾကီးတစ္ဖူးကိုေရြးၿပီး
အကာရြက္မ်ားကိုဖယ္ရွားလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့စားခ်င္စရာ မေကာင္းတဲ့ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ေျပာင္းဖူးေစ့
အနည္းငယ္ကိုသာ ေတြ႕လိုက္တဲ့အတြက္ ဖိုးသူေတာ္က

“ ညံ့လိုက္တဲ့ ေျပာင္းဖူးႏွယ္၊စားစရာအေစ့ေလးေတာင္ ျပည့္စံုေအာင္ မပါဘူး ”လို႕ ေျပာလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ ေျပာင္ဖူးၾကီးက-“ ဦးသူေတာ္၊က်ဳပ္က အဆံမ်ားမ်ားပါေအာင္ ဖူးခ်င္တာေပါ့။ဒီေျပာင္းပင္ကမွ သန္သန္မာမာနဲ႕ အေစ့ပါေအာင္ဖူးမေပးတာ က်ဳပ္က ဘာတတ္ႏိုင္မွာတုန္း ”
ဒီေတာ့ ဦးသူေတာ္က“ ဟုတ္ပါ့၊ဒီေျပာင္းပင္ကလည္း အေစ့မ်ားမ်ားပါေအာင္ဘာေၾကာင့္ဖူးမေပးရသလဲ မသိပါဘူး ”လို႕ျပန္ေျပာတယ္
အဲဒီအခါ ေျပာင္းပင္က“ ဦးသူေတာ္၊က်ဳပ္က အေစ့အျပည့္ပါေအာင္ ဖူးေပးခ်င္ပါတယ္။က်ဳပ္ေပါက္လာရတဲ့ ေဟာဒီေျမကမွ ၾသဇာမရွိတာ၊ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မတုန္း ”
“ ဟုတ္သားပဲ၊ေျမႀကီးကလည္း ဘာလို႕ ေျမဆီၾသဇာ မရွိရသလဲ မသိပါဘူး ”လို႕ ဦးသူေတာ္က ေျပာပါတယ္။
အဲဒီအခါ ေျမႀကီးက“ ဦးသူေတာ္ရယ္၊မိုးကမွ မွန္မွန္မရြာတဲ့ဟာက်ဳပ္မွာလည္း ဘယ္ကေျမဆီၾသဇာရွိေတာ့မွာလဲ ”
ဖိုးသူေတာ္က“ ဟုတ္သားပဲ၊ဒီမိုိးကလည္း ဘာျဖစ္လို႕မွန္မွန္မရြာတယ္ မသိပါဘူး ”
အဲဒီအခါ မိုးက“ ဦးသူေတာ္၊က်ဳပ္က မွန္မွန္ရြာေပးခ်င္တာေပါ့၊
ဒီျပည္သူျပည္သားေတြကမွ အက်င့္စာရိတၱမေကာင္းၾကတာ၊
ဘယ္ရြာခ်ေပးလို႕ရမလဲ ”
ဖိုးသူေတာ္က “ဟုတ္သားပဲ၊ဒီျပည္သူျပည္သားေတြကလည္း
ဘာျဖစ္လို႕ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေအာင္မေနၾကသလဲ မသိပါဘူး ” ၊

     ဒီတခါမွာေတာ႔ ေၿပာင္းဖူး၀င္ခုိးယုံတင္အားမရပဲ တုိင္းသူၿပည္သားေတြနဲ႔ပါခ်ီၿပီး အတင္းတုတ္ေနတဲ႔ ဦးသူေတာ္ကုိနားၾကားကလည္းကပ္လာေတာ႔  

လယ္သမားၾကီးက၀င္ေၿပာလုိက္ပါေတာ႔တယ္ -

     “ ဦးသူေတာ္ က်ဳပ္တို႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ရွင္ဘုရင္ကမွမင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးနဲ႕မညီတာ
က်ဳပ္တို႕က ဘယ္လိုလုပ္ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းႏိုင္ေတာ့မွာလဲ ”
ဖိုးသူေတာ္ကဟုတ္သားပဲတကာေရ  ဒီရွင္ဘုရင္ကလဲ ဘာျဖစ္လို႕မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးနဲ႕အညီ မအုပ္ခ်ဳပ္ရသလဲ မသိပါဘူး ”
အဲဒီအခါ အကြက္ဆုိက္လာတဲ႔ လယ္သမားၾကီးက “ ဦးသူေတာ္ရယ္……ဘုရင္နဲ႕တကြ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုးတို႕ ကိုးကြယ္ၾကတဲ႔ဦးသူေတာ္ကိုယ္တိုင္က သူတစ္ပါး ေျပာင္းခင္းထဲဝင္ၿပီးေျပာင္းဖူးခိုးေနမွေတာ့ က်န္တဲ့သူအားလံုး အက်င့္စာရိတၱေကာင္းႏိုင္ပါေတာ့မလား ”လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
     ဒီေတာ့မွ ဦးသူေတာ္ကလည္း“ ေအးဟုတ္သဟ သူမ်ားလက္ညွိးထုိးထုိးၿပီးသာေၿပာေနတာ ငါေနထုိင္ပုံကမွ ဟန္မက်တာပဲ ၊ သူတစ္ပါး အကိုးကြယ္ခံျဖစ္တဲ့ ငါ ကိုယ္တိုင္ကမွ တရားပ်က္ေနရင္ က်န္တဲ့သူေတြ ပိုဆိုးေတာ့မွာေပါ့ ”လို႕ သတိတရားဝင္ကာသူကို္ယ္တိုင္ကစၿပီးတရားေစာင္႔ပါေတာ႔မယ္လုိ႔၀န္ခံၿပီး တရားေစာင့္ေတာ႔မွ   တစ္တိုင္းျပည္လံုးကလည္းတရားေစာင့္လာၾကတဲ့အတြက္ တိုင္း ျပည္ႀကီးလည္း သာယာ၀ေျပာ၍ လာေလေတာ့သတည္း။ ဆုိတဲ႔ပုံၿပင္ေလးကုိပဲဖတ္ရေတာ႔ အင္း တုိ႔ၿမတ္ဗုဒၶေဟာၿပထားတဲ႔ ယထာ အဂါရံ ဒုစၦႏၷံ ၀ု႒ိ သမတိ ၀ိဇၨတိ- ေခါင္ကုိလုံေအာင္မွမုိးမထားရင္ မုိးကယုိေတာ႔မွာေပါ႔ဆုိတဲ႔ ဓမၼပဒဂါထာထဲကဥပမာေလးကုိလည္း သြားးသတိရလုိက္မိေသးရဲ႕ …ဟုတ္တယ္ေလ လူဆုိတာက ကုိယ္႔အၿပစ္အုန္းသီးေလာက္ေတာင္ၿမင္ခ်င္မွၿမင္ၾကတာ  သူမ်ားအၿပစ္ေတြက် မ်က္လုံးကထြက္ေနတဲ႔ မ်က္၀တ္ေလးေတာင္မွ တန္းသိတယ္ ။
   အခုလည္း စာရွုသူတုိ႔ဗဟုသုတၿဖစ္ေစဖုိ႔ ေလာကၾကိး မုိးရြာမွုေနပူမွု ေဘးဒုကၡသင္႔မွု ၊ က်န္းမာၿခင္း ေရာဂါမ်ားၿခင္း ရုပ္ရည္ရူပကာယ လွပၿခင္း/အက်ည္းတန္ၿခင္း ။အသက္ရွည္ၿခင္း လူသားေတြရဲ႔အက်င္႔စာရိတၱနဲ႔သြယ္၀ုိက္ေသာနည္းနဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနတယ္ဆုိတာ သိရွိနားလည္ၾကေစဖုိ႔ အဂၤုတၱိဳရ္လာ အဓမၼိကသုတ္ကုိ ရွာေဖြတင္ၿပေပးလုိက္ရပါတယ္
                                          ………………………………………..
      ရဟန္းတို႔ ဘုရင္မင္းတို႔တရားမေစာင့္ေသာအခါ မွဴးမတ္တို႔သည္လည္းတရားမေစာင့္ကုန္၊ မွဴးမတ္တို႔တရားမေစာင့္ေသာအခါ ပုဏၰားသူႂကြယ္တို႔လည္းတရားမေစာင့္ကုန္၊ ပုဏၰားသူႂကြယ္တို႔တရားမေစာင့္ေသာအခါ နိဂံုး ဇနပုဒ္ေနသူတို႔လည္းတရားမေစာင့္ကုန္၊ နိဂံုး ဇနပုဒ္ေနသူတို႔တရား မေစာင့္ေသာအခါ လ ေနတို႔သည္ မညီမၫြတ္ လွည့္လည္ကုန္၏၊
 လေနတို႔သည္ မညီမၫြတ္ လွည့္လည္ ေသာအခါ နကၡတ္ တာရာ အေပါင္းတို႔သည္ မညီမၫြတ္ လွည့္လည္ကုန္၏၊ နကၡတ္တာရာအေပါင္းတို႔ မညီမၫြတ္ လွည့္လည္ေသာအခါ ညဥ့္ေန႔တို႔သည္ မညီမၫြတ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ညဥ့္ေန႔တို႔သည္ မညီမၫြတ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ္ လႏွင့္လခြဲတို႔သည္ မညီမၫြတ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ လႏွင့္လခြဲတို႔ မညီမၫြတ္ျဖစ္ေသာအခါ ဥတု ႏွစ္တို႔သည္ မညီမၫြတ္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ဥတု ႏွစ္တို႔သည္ မညီမၫြတ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ္ ေလတို႔သည္ မညီမၫြတ္ တိုက္ကုန္၏၊ လမ္းမွန္ မတိုက္ကုန္၊ ေလတို႔ မညီမၫြတ္ လမ္းမွန္ မတိုက္ေသာအခါ နတ္တို႔ အမ်က္ထြက္ကုန္၏၊ နတ္တို႔ အမ်က္ထြက္ကုန္ေသာ္ မိုးေကာင္းစြာ မရြာသြန္း၊ မိုးေကာင္းစြာ မရြာသြန္းေသာ္ ေကာက္တို႔သည္ အမွည့္ မညီၫြတ္ကုန္။

    ရဟန္းတို႔ အမွည့္ မညီၫြတ္ေသာ ေကာက္ တို႔ကို စားသံုးသူတို႔သည္ အသက္တိုကုန္၏၊ အဆင္းမလွကုန္၊ အားနည္းကုန္၏၊ အနာမ်ားကုန္၏။

    ႐ဟန္းတို႔ ဘုရင္မင္းတို႔ တရားေစာင့္ေသာအခါ မွဴးမတ္တို႔သည္လည္း တရားေစာင့္ကုန္၏၊ မွဴးမတ္တို႔ တရားေစာင့္ေသာအခါ ပုဏၰား သူႂကြယ္တို႔လည္း တရားေစာင့္ကုန္၏၊ ပုဏၰား သူႂကြယ္တို႔ တရားေစာင့္ေသာအခါ နိဂံုး ဇနပုဒ္ေနသူတို႔လည္း တရားေစာင့္ကုန္၏၊ နိဂံုး ဇနပုဒ္ေနသူတို႔ တရားေစာင့္ေသာအခါ လ ေနတို႔သည္ ညီၫြတ္စြာ လွည့္လည္ကုန္၏၊ လ ေနတို႔ ညီၫြတ္စြာ လွည့္လည္ေသာ အခါ နကၡတ္တာရာအေပါင္းတို႔သည္ ညီၫြတ္စြာ လွည့္လည္ကုန္၏၊ နကၡတ္တာရာအေပါင္းတို႔ ညီၫြတ္စြာ လွည့္လည္ကုန္ေသာ္ ညဥ့္ေန႔တို႔သည္လည္း ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္၏၊ ညဥ့္ေန႔တို႔ ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္ေသာ္ လႏွင့္လခြဲတို႔သည္ ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္၏၊ လႏွင့္လခြဲတို႔ ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္ေသာ္ ဥတု ႏွစ္တို႔လည္း ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္၏၊ ဥတု ႏွစ္တို႔ ညီၫြတ္စြာ ျဖစ္ကုန္ေသာ္ ေလတို႔သည္ ညီၫြတ္စြာ တိုက္ကုန္၏၊ လမ္းမွန္ တိုက္ကုန္၏၊ ေလတို႔သည္ ညီၫြတ္စြာ လမ္းမွန္တိုက္ကုန္ေသာ္ နတ္တို႔ အမ်က္ မထြက္ကုန္၊ နတ္တို႔ အမ်က္မထြက္ကုန္ေသာ္ မိုးသည္ ေကာင္းစြာ ရြာသြန္း၏၊ မိုးေကာင္းစြာ ရြာသြန္းေသာ္ ေကာက္တို႔သည္ အမွည့္ညီကုန္၏။

      ရဟန္းတို႔ အမွည့္ညီေသာ ေကာက္တို႔ကို စားသံုးသူတို႔သည္ အသက္ရွည္ကုန္၏၊ အဆင္းလွကုန္၏၊ အားရွိကုန္၏၊ ေရာဂါနည္းကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

    (ျမစ္ကို) ကူးကုန္ေသာ ႏြားတို႔တြင္ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလားသည္ ေကာက္တက်စ္ သြားခဲ့မူ၊ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား ေကာက္တက်စ္ သြားသည္ရွိေသာ္ ေနာက္လိုက္ႏြားမ အားလံုးတို႔သည္ ေကာက္တက်စ္ လိုက္သြားကုန္၏။ ဤအတူသာလွ်င္ လူတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု သမုတ္အပ္သူသည္ အကယ္၍ တရား မဟုတ္သည္ကို က်င့္အံ့၊ ဤမွ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါအေပါင္းသည္ အဘယ္ ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း၊ မင္း တရားမေစာင့္သည္ ျဖစ္အံ့၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဆင္းရဲရ၏။

     (ျမစ္ကို) ကူးကုန္ေသာ ႏြားတို႔တြင္ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလားသည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားခဲ့မူ၊ ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားသည္ရွိေသာ္ ေနာက္လိုက္ႏြားမ အားလံုးတို႔သည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ပင္ လိုက္သြားကုန္၏။ ဤအတူသာလွ်င္ လူတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု သမုတ္အပ္သူသည္ အကယ္၍တရားကို က်င့္အံ့၊ ဤမွ တစ္ပါးေသာ သတၱဝါအေပါင္းသည္ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရွိအံ့နည္း၊ မင္း တရားေစာင့္အံ့၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ခ်မ္းသာရေလသတည္း။

                                                  ( အဓမၼိကသုတ္-အဂၤုတၱိဳရ္ စတုကၠနိပါတ္)  
                               by လကၤာ အရွင္ on Saturday, March 10, 2012 at 1:09pm ·

Blog Archive

တရားဓမၼမ်ား နားၾကားရန္


Music

Good Bye ..