*ပရိယတၱိဗဟုေလာ ေနာ ဓမၼ၀ိဟာရီ*

     ဦးဇင္းတုိွ႕ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက သ၀တၳိၿမိဳ႕တံခါးအနီးမွာ ငါးရာေသာတံငါသည္တုိ႕ေနထုိင္ၾကေလသည္။ သူတုိ႕သည္ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါကလည္း ခုိးသားငါးရာၿဖစ္ခဲ႕ၾကၿပိး ရြာသူရြာသားမ်ားကလုိက္လံဖမ္းဆီးၾကရာ ေၿပးေပါက္မရွိသၿဖင္႕ေတာရေက်ာင္းတစ္ခုအတြင္း၀င္ကာ ေတာေနရဟန္းေတာ္အား ကူညီပါရန္အသနားခံေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္ ။ထုိမေထရ္က" တကာတုိ႕အကုသိိုလ္အက်ိဳးကလုိက္လာၿပီဆုိလွ်င္ မည္သည္႕ေနရာမွသြားပုန္းခုိ၍ လြတ္ေၿမာက္ႏုိ္္င္မည္မဟုတ္ေခ် ၊ ယၡဳအခ်ိန္၌ သင္႕တုိ႕အားသီလမွတစ္ပါး အၿခားကုိးကြယ္ရာမရွိေတာ႕ေပ"ဟုဆုိကာ ငါးပါးသီလေဆာက္တည္ခုိင္းေလသည္။ခုိးသားငါရာ သီလေစာက္တည္ၿပီးလွ်င္ပင္ ရြာသားတုိ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားၾကၿပီး ရုိက္ႏွက္သတ္ၿဖတ္လုိက္ၾကေလသည္။ခုိးသားငါးရာတုိ႕လည္း ရြာသားတုိ႕အေပၚစိတ္ၿဖင္႕ပင္အမ်က္မထြက္မပစ္မွားၾကပဲ သီလကုိလုံၿခဳံစြာနဲ႕ပဲ အေသခံသြားၾကရာ နတ္ၿပည္၌ နတ္သားငါးရာ သြားၿဖစ္ၿပီး ဘုရားႏွစ္ဆူတုိ႕အၾကားနတ္စည္းစိမ္ကုိ ခံစားၾကရေလ၏။
           ဦးဇင္းတုိွ႔ဘုရားရွင္လက္ထက္ေရာက္ေသာအခါ၌ကား သာ၀တၳိၿပည္တံခါးအနီးမွာ တံငါသည္မ်ားအၿဖစ္တစ္စုတစ္ေ၀းၾကီးလာၿဖစ္ၾကေလသည္။ တစ္ေန႕ေသာအခါ ငါးဖမ္းၾကရင္းက အစီရ၀တိၿမစ္ထဲမွ ေရႊေရာင္အဆင္းရွိၿပီး အလြန္အင္မတန္လွပသည္႕ငါးၾကီးတစ္ေကာင္ကုိဖမ္းမိၾကေလသည္။ ထုိေရႊအဆင္းရွိေသာငါးၾကီးကုိေကာသလမင္းၾကီးထံဆက္သၾကရာ မင္းၾကီးလည္းအလြန္စိတ္၀င္စားသြားေလသည္ ။ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွလုိ႔တိရစၦာန္ဘ၀ေရာက္ရပါလွ်က္ အဘယ္႕အတြက္ေၾကာင္႕မ်ားေရႊအဆင္းကဲ႕သုိ႕လွပေနရပါလိမ္႕ ငါတုိ႕လူသားပင္လွ်င္ ေရႊေရာင္တစ္၀င္း၀င္းႏွင္႕လူသားကုိမၿမင္ဖူးေပ ဒီအေၾကာင္းဘုရားရွင္အားေလွ်ာက္ထားမည္ဟုဆုိကာ ။ထုိတံငါးသည္တုိ႔ကုိေရႊငါးၾကီးအားေဆာင္ယူေစလွ်က္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္ရွိလာၾကေလသည္။
  ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ေရာက္၍ ထုိငါးၾကီးပါးစပ္ဟလုိက္ေသာအခါ၌ကား ေက်ာင္းတုိက္တစ္ခုလုံး အပုပ္နံ႕မ်ားလႊမ္းသြားေလေတာ႕၏ ။ထုိအခါေကာသလမင္းၾကိးမွာ အံ႔ၾသလြန္းမကအံ႔ၾသလ််က္ ေရႊအဆင္းရွိရၿခင္းအေၾကာင္းနဲ႕ ခံတြင္းမွအပုပ္နံ႔တေထာင္းေထာင္းထရၿခင္းအေၾကာင္းကုိ ဘုရားရွင္အားေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က
                “မင္းၾကီး ဤငါးၾကီးသည္ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ကပိလအမည္ရေသာရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ခဲ႕သည္။ ပိဋကသုံးပုံေဆာင္ၿဖစ္ကာ ပရိယတ္က်မ္းဂန္မ်ားသင္ၾကားပုိ႕ခ်ႏုိ္င္သၿဖင္႕ အၿခံအရံႏွင္႕ လာဘ္လာဘကုိမွီ၍ မာန္မာနနွင္႕ေလာဘတုိ႕ၾကီးပြားကာ မည္သူ႕စကားမွ်မနာယူခဲ႕ပဲေနခဲ႕၏။
                     အပ္သည္ကုိမအပ္ ၊မအပ္သည္ကုိအပ္၏ ၊အၿပစ္ရွိသည္ကုိမရွိ အၿပစ္မရွိသည္ကုိရွိ၏ဟု ဆုိခဲ႕၏။ဤသုိ႕ၿဖင္႕ကႆပဘုရားရွင္သာသနာေတာ္ဟာ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးရေလသည္။ထုိအကုသုိလ္ကံေၾကာင္႔ကပိလရဟန္းလည္းအ၀ီစိသုိ႔က်ေလသည္။
ဘုရားရွင္၏ေဒသနာေတာ္မ်ားကုိပုိ႔ခ်ၿခင္း ၊ဘုရားရွင္ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိခ်ီးက်ဳးၿခင္းတုိ႔ေၾကာင္႔ ေရႊအဆင္းကဲ႔သုိ႔လွပတင္႔တယ္ရ၏။
မိမိစကားကုိမနာယူေသာရဟန္းတုိ႔အားဆဲေရးခဲ႔သၿဖင္႕ခံတြင္းမွအပုပ္နံ႔ထြက္ရေလသည္ဟု အေၾကာင္းအက်ိဳးကုိခြဲၿခားေဟာၾကားၿပေတာ္မူလုိက္ေလသည္။
  ထုိ႕ေနာက္ဘုရားရွင္က “အုိငါးၾကီး သင္သည္ကပိလရဟန္းၿဖစ္ခဲ႔သည္မွာမွန္ပါသေလာ”ဟုေမးေတာ္မူရာ
“အရွင္ဘုရား၊မွန္ပါသည္။ တပည္႔ေတာ္ ကပိလရဟန္းၿဖစ္ခဲ႕ပါသည္”ဟု ငါးၾကိးကေၿဖေလ၏။
”သင္ ဘယ္အရပ္မွလာသနည္း”
"တပည္႔ေတာ္အစီစိမွလာခဲ႔ပါသည္ဘုရား”
“သင္႔ေနာင္ေတာ္ၾကီးၿဖစ္ခဲ႔ေသာ သာဂတမေထရ္ အဘယ္သုိ႔ေရာက္သြားသနည္း”
“ပရိနိဗၺာန္ စံသြားပါၿပီဘုရား”
“သင္၏မိခင္သာဓိနီ ႏွင္႕ႏွမကေလးတာပနာတုိ႔ ယၡဳ ဘယ္ေရာက္ေနၾကသနည္း”
“တပည္႔ေတာ္ဘက္ကေန၍ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ဆဲေရးခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ အ၀ီ၀ိငရဲမွာေရာက္ေနၾကပါသည္ဘုရား”
“ယၡဳအသင္ ဘယ္သုိ႔သြားမည္နည္း”
“တပည္႕ေတာ္အ၀ီစိသုိ႔ သြားရပါလိမ္႔မည္ဘုရား”
      ဘုရားရွင္၏ေမးခြန္းမ်ားကုိေၿဖၾကားၿပီးလွ်င္ ကပိလငါးၾကီးသည္ စိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္ကာ ေလွကုိဦးေခါင္းၿဖင္႕ရွုိက္၍အဆုံးစီရင္သြားကာ အ၀ီစိငရဲသုိ႔တစ္ဖန္က်ခံရၿပန္ေလ၏။
  ဘုရားရွင္လည္းကပိလငါးအေၾကာင္းၿပဳကာ တရားေတာ္ကုိေဟာၾကားၿပသရာ ထုိတံငါငါးရာတုိ႕လည္းသာသနာ႕ေဘာင္၀င္ေရာက္ရဟန္းၿပဳၾကကာ ရဟႏၱာေထရ္ရွင္မ်ားၿဖစ္သြားၾကေလသည္။
   ဆုိလုိသည္မွာ ပရိယတ္အေက်ာ္ဆရာေတာ္ၾကီးပင္ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေနပါေစ ၊ သာသနာအဓြန္႕ရွည္ေၾကာင္းဆုိၿပီး စာသင္စာခ်အလုပ္ေတြမည္မွ်ပင္အားထုတ္ခဲ႕ပါေစ ၊အမွားလုပ္ရင္ေတာ႕ တရားဓမၼက ငဲ႕ညွာမ်က္ႏွာလုိက္မွာမဟုတ္ပါဘူး ။ မိမိကမွန္တယ္ထင္လုိ႕ေၿပာဆုိေဟာၾကားေနေပမယ္႕လည္း ဘုရားမေဟာတာေတြကုိအေဟာလုပ္ၿပီး ေဟာတာေတြကုိမေဟာလုပ္ခဲ႕မယ္ဆုိရင္ သာသနာကြယ္ပေစႏုိင္တဲ႕အတြက္ အၿပစ္ကမေသးဘူးလုိ႕သိေစခ်င္တာပါပဲ။
(ဥပါသကာက်င့္၀တ္ဆယ္ပါးတြင္`ဘုရားသာသနာေတာ္ ပ်က္ျပားဆုတ္ယုတ္သည္ကို ၾကားသိေတြ႕ျမင္ေသာ္ တိုးတက္စည္ပင္ျခင္းငွါ လုံ႔လ စိုက္ထုတ္၏။´ဟူေသာ ဂုဏ္အဂၤါတစ္ပါး ပါပါသည္။ သာသနာေတာ္ပ်က္ျပားဆုတ္ယုတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္သည့္ဘက္က မေနဘဲ ကာကြယ္သည့္ဘက္မွ ပါ၀င္ႏိုင္ၾကေသာ ဥပါသကာေကာင္းမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႕ဆႏၵၿပဳရင္း)
                           by လကၤာ အရွင္ on Thursday, December 29, 2011 at 2:26pm